ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5452
หงฉางชิงรู้ดี แต่นี้ต่อไป ทางเลือกที่ดีที่สุดของตัวเอง นั้นก็คือรับใช้เย่เฉินอย่างเต็มที่
ในเมื่อเย่เฉินให้ตัวเองใช้《จิตกลียุคเต๋าไท่เจิน》มาช่วยฝึกฝนเหล่านักบู๊ อย่างนั้นแล้วตัวเองก็จะทำมันอย่างสุดกำลังความสามารถ โดยไม่เก็บรักษาอะไรใดๆเอาไว้
ดังนั้น เขาก็พูดไปอย่างไม่ลังเลด้วยความเคารพว่า“อาจารย์เย่ได้โปรดวางใจ ผมจะใช้ความเข้าใจใน《จิตกลียุคเต๋าไท่เจิน》ของผมที่มีมานานหลายปีนี้ ถ่ายทอดมันให้กับนักบู๊ที่มาเข้าร่วมการฝึกฝนนี้อย่างไม่หวงแหนวิชาความรู้ใดๆทั้งสิ้น ！”
เย่เฉินพูดอย่างพึงพอใจ“ตกลง พรุ่งนี้เช้า คุณไปรายงานตัวกับหงห้าที่โรงแรมน้ำพุร้อนช็องเซลี ผมจะให้เขาจัดห้องพักให้คุณห้องหนึ่ง และต่อไปที่นั่นก็จะเป็นที่ทำงานของคุณ ”
หงฉางชิงรีบตอบกลับไปในทันที “ได้ครับคุณเย่ พรุ่งนี้เช้าผมจะไปแต่เช้าครับ ！”
พูดจบ เขาก็พูดอย่างอึกๆอักๆว่า“เอ่อคือ……คุณเย่ครับ……ตอนนี้คุณก็เห็นว่าผมนั้นทำตัวดีขึ้น ไม่ทราบว่าคุณพอจะช่วยให้ผลการฝึกฝนของผมนั้นฟื้นกลับคืนมาได้หรือไม่ครับ？หากผู้เข้าเรียนที่คุณต้องหารให้ผมสอนมาถึง และพบว่าผมเป็นเพียงนักบู๊หกดาวเท่านั้น ผมเกรงว่าพวกเขาจะไม่เชื่อฟังและให้ความเคารพ……”
เย่เฉินรู้ว่าเขาอยากจะกลับคืนสู่ผลการฝึกฝนเดิม ก็จึงพูดด้วยรอยยิ้มว่า“คุณไปรายงานตัวก่อน รอผมไป แล้วจะช่วยให้ผลการฝึกฝนของคุณนั้นกลับคืนมา”
หงฉางชิงก็ถึงได้โล่งใจในที่สุด พูดอย่างซาบซึ้งในพระคุณว่า“ขอบคุณอาจารย์เย่ครับ！ขอบคุณอาจารย์เย่！”
เย่เฉินตอบรับอืมในลำคอ แล้วพูดเสียงเรียบ“ แบบนี้ไปก่อนแล้วกัน ส่วนทางฝั่งหลงซือฉีมีความเคลื่อนไหวอะไร ก็รีบรายงานผมทันที ”
“ได้ครับอาจารย์เย่！”
……
ในคืนนั้น หลงซือฉินเปลี่ยนเส้นทางที่เกาะฮ่องกาง แล้วเร่งรีบเดินทางกลับไปยังสหรัฐอเมริกา
หงฉางชิงรีบตอบกลับไป “เรียนอาจารย์เย่ สองวันมานี้ผมไม่ได้ออกไปไหนเลย คอยเตรียมแผนการสอนที่จะมีขึ้นอยู่ครับ ”
“แผนการสอน？”เย่เฉินถามขึ้นด้วยความสงสัย“ไม่ทราบว่าแผนการสอนที่อาจารย์หงเตรียมนั้นคือแบบไหน？”
หงฉางชิงพูดอธิบาย“ก็คือความรู้ความเข้าใจในบทเรียนแรกของ《จิตกลียุคเต๋าไท่เจิน》ที่ผมมีครับ ”
พูดจบ เขาก็เชิญเย่เฉินกับหงห้าเข้ามาในห้อง จากนั้นก็ไปที่โต๊ะ หยิบเอาบันทึกปึกหนึ่งมา แล้วยื่นมันให้กับเย่เฉินอย่างเคารพ และพูดว่า“คุณเย่ เชิญตรวจสอบดูครับ”
เย่เฉินรับแผนการสอนนั้นมา กวาดตามองผ่านๆไปแวบหนึ่ง จากนั้นยิ่งดูก็ยิ่งประหลาดใจ
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...