ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5452

หงฉางชิงรู้ดี แต่นี้ต่อไป ทางเลือกที่ดีที่สุดของตัวเอง นั้นก็คือรับใช้เย่เฉินอย่างเต็มที่

ในเมื่อเย่เฉินให้ตัวเองใช้《จิตกลียุคเต๋าไท่เจิน》มาช่วยฝึกฝนเหล่านักบู๊ อย่างนั้นแล้วตัวเองก็จะทำมันอย่างสุดกำลังความสามารถ โดยไม่เก็บรักษาอะไรใดๆเอาไว้

ดังนั้น เขาก็พูดไปอย่างไม่ลังเลด้วยความเคารพว่า“อาจารย์เย่ได้โปรดวางใจ ผมจะใช้ความเข้าใจใน《จิตกลียุคเต๋าไท่เจิน》ของผมที่มีมานานหลายปีนี้ ถ่ายทอดมันให้กับนักบู๊ที่มาเข้าร่วมการฝึกฝนนี้อย่างไม่หวงแหนวิชาความรู้ใดๆทั้งสิ้น ！”

เย่เฉินพูดอย่างพึงพอใจ“ตกลง พรุ่งนี้เช้า คุณไปรายงานตัวกับหงห้าที่โรงแรมน้ำพุร้อนช็องเซลี ผมจะให้เขาจัดห้องพักให้คุณห้องหนึ่ง และต่อไปที่นั่นก็จะเป็นที่ทำงานของคุณ ”

หงฉางชิงรีบตอบกลับไปในทันที “ได้ครับคุณเย่ พรุ่งนี้เช้าผมจะไปแต่เช้าครับ ！”

พูดจบ เขาก็พูดอย่างอึกๆอักๆว่า“เอ่อคือ……คุณเย่ครับ……ตอนนี้คุณก็เห็นว่าผมนั้นทำตัวดีขึ้น ไม่ทราบว่าคุณพอจะช่วยให้ผลการฝึกฝนของผมนั้นฟื้นกลับคืนมาได้หรือไม่ครับ？หากผู้เข้าเรียนที่คุณต้องหารให้ผมสอนมาถึง และพบว่าผมเป็นเพียงนักบู๊หกดาวเท่านั้น ผมเกรงว่าพวกเขาจะไม่เชื่อฟังและให้ความเคารพ……”

เย่เฉินรู้ว่าเขาอยากจะกลับคืนสู่ผลการฝึกฝนเดิม ก็จึงพูดด้วยรอยยิ้มว่า“คุณไปรายงานตัวก่อน รอผมไป แล้วจะช่วยให้ผลการฝึกฝนของคุณนั้นกลับคืนมา”

หงฉางชิงก็ถึงได้โล่งใจในที่สุด พูดอย่างซาบซึ้งในพระคุณว่า“ขอบคุณอาจารย์เย่ครับ！ขอบคุณอาจารย์เย่！”

เย่เฉินตอบรับอืมในลำคอ แล้วพูดเสียงเรียบ“ แบบนี้ไปก่อนแล้วกัน ส่วนทางฝั่งหลงซือฉีมีความเคลื่อนไหวอะไร ก็รีบรายงานผมทันที ”

“ได้ครับอาจารย์เย่！”

……

ในคืนนั้น หลงซือฉินเปลี่ยนเส้นทางที่เกาะฮ่องกาง แล้วเร่งรีบเดินทางกลับไปยังสหรัฐอเมริกา