เนื่องจากรู้ว่าหงฉางชิงกำลังจะมา พ่อบ้านก็รออยู่ที่ประตูวิลล่าแล้ว
หลังจากที่หงฉางชิงเข้าไปในวิลล่าแล้วเขาก็เริ่มดูฮวงจุ้ยด้วยท่าทางที่จริงจัง พร้อมกันนั้นเขาก็คุยกับพ่อบ้านโดยถามว่ามีใครในตระกูลอานมาถึงแล้วหรือไม่
เนื่องจาหงฉางชิงและตระกูลอานเป็นคนรู้จักเก่าและเคยช่วยเหลือตระกูลอานมามาก พ่อบ้านจึงไว้ใจ หงฉางชิงมากพอสมควร ดังนั้นจึงเล่าเรื่องเหตุการณ์ทั่วไปให้เขาฟัง
คนที่มาที่จินหลิงในครั้งนี้คือพ่อบ้านและคนงานของตระกูลอานกว่า20คน
หน้าที่ของพวกเขาคือหาบ้านที่เหมาะสม ซื้อบ้านและปรับปรุงใหม่
หลังจากมั่นใจว่าไม่มีคนของตระกูลอานอยู่ในที่นั่น หงฉางชิงได้ส่งข้อความหาเย่เฉินเพื่อรายงานให้เขาทราบ
เย่เฉินตอบอย่างรวดเร็วโดยบอกว่าเขาจะไปที่นั่นในไม่ช้า
จากนั้นหงฉางชิงจึงพูดกับพ่อบ้านว่า "โอ้ใช่แล้ว ข้ามีศิษย์คนหนึ่งที่ศึกษาเรื่องความลับของฮวงจุ้ย เดี๋ยวข้าจะเรียกให้เขามาดู สองคนช่วยกันดูและเพิ่มเติมในส่วนที่ขาดต้องครอบคลุมกว่าแน่นอน"
พ่อบ้านพูดออกมาโดยไม่ลังเล: "เยี่ยมมาก ขอบคุณหงเทียนซือมาก!"
หงฉางชิงยิ้มเล็กน้อยและโบกมือ: "ไม่เป็นไร"
ไม่นานเย่เฉินก็ขับรถไปที่ทางเข้าหลักของโฮมสเตย์ว่านหลิ่วหลิวเขาจงใจสวมหน้ากากปิดครึ่งหน้าเพื่อไม่ให้คนอื่นจำได้
โชคดีที่คนรับใช้ของตระกูลอานไม่รู้จักเย่เฉินและเย่ฉางอิงมากนัก นอกจากนี้เย่เฉินยังสวมหน้ากาก ดังนั้นจึงไม่มีใครเชื่อมโยงทั้งสองเรื่องนี้เข้าด้วยกัน
เมื่อเย่เฉินเห็นหงฉางชิงเขาก็แสร้งทำความเคารพและเรียกอาจารย์
แม้ว่าหงฉางชิงรู้สึกว่าเขาไม่สามารถรับความเคารพเช่นนี้ได้ แต่เพื่องานเขาก็ทำได้เพียงกัดฟันและพยักหน้า
เพียงแต่ว่าฮวงจุ้ยที่ดีต่อสุขภาพนั้นไม่สามารถทำให้เกิดผลแค่ปรับเปลี่ยนของตกแต่งบางอย่างแบบลวกๆ
แต่ฮวงจุ้ยประเภทนี้มีเงื่อนไขเรื่องสภาพแวดล้อมโดยรอบสูงมาก
แน่นอนว่าเย่เฉินไม่มีเวลาที่จะเปลี่ยนแปลงสภาพแวดล้อมโดยรวมที่นี่ แต่เขาคิดวิธีที่ดีออก ซึ่งก็คือการใช้บันทึกที่เกี่ยวกับค่ายกลใน "ตำราเก้าเสวียนเทียน"แล้วสร้างค่ายกลเล็กๆในบ้านนี้
ดังนั้นเขาจึงใช้ประโยชน์จากความไม่พร้อมของเขาและซ่อนยาอายุวัฒนะไว้บนเพดานห้องนั่งเล่นของวิลล่า
หลังจากนั้น เขาใช้ปราณทิพย์สร้างค่ายกลรอบๆยาอายุวัฒนะ เมื่อค่ายกลงนี้เริ่มทำงาน มันจะปล่อยพลังยาอายุวัฒนะออกมาอย่างช้าๆและสม่ำเสมอ ถึงตอนนั้นใครก็ตามที่อยู่ภายในค่ายกลก็จะสามารถดูดซับยาพลังอายุวัฒนะที่มองไม่เห็น ถ้าคุณตาอยู่ที่นี่อาการของภาวะสมองเสื่อมจะบรรเทาลงอย่างมากหรือกระทั่งหายขาดในเวลาอันสั้น
แม้ว่าเย่เฉินจะเคยบ่นอยู่ในใจคุณตาเรื่องความโหดเหี้ยมที่มีพ่อของเขาในตอนนั้น แต่หลังจากที่เขาได้ยินประสบการณ์อันเลวร้ายก่อนหน้าของคุณตา เย่เฉินก็รู้สึกเห็นใจชายชราคนนี้ขึ้นมาก
นอกจากนี้เย่เฉินไม่อยากให้ตาลืมพ่อแม่ของตนไป ขณะเดียวกันเขาก็หวังว่าเมื่อเขาพบตระกูลอานในอนาคตตาจะยังจำเขาได้!

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...