ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5486
เมื่อใช้กับคนทั่วไปฤทธิ์ยาอายุวัฒนะนั้นรุนแรงมาก แม้ว่าจะมอบยาอายุวัฒนะให้ครอบครัวแค่เม็ดเดียวมันเพียงพอที่จะทำให้พวกเขาแต่ละคนรู้สึกว่าร่างกายของพวกเขาดีขึ้น
นอกจากนี้เย่เฉินยังใช้พลังปราณทิพย์บางส่วนขณะสร้างค่ายกล ตอนนั้นนั้นเมื่อพลังงานปราณทิพย์จะช่วยเสริมพลังยายาอายุวัฒนะและผลโดยรวมของมันจะแข็งแกร่งกว่ายาอายุวัฒนะเม็ดเดียว
แต่เย่เฉินไม่ต้องการให้ครอบครัวของยายสังเกตเห็นความผิดปกติ ดังนั้นเขาจึงตั้งใจใช้ค่ายกลนี้เพื่อช่วยเสริมสร้าง โดยใช้พลังปราณทิพย์ควบคุมการปลดปล่อยพลังยาอายุวัฒนะอย่างช้าๆ
ด้วยวิธีนี้คนที่อาศัยอยู่ที่นี่จะได้รับการหล่อเลี้ยงด้วยพลังงานปราณทิพย์อ่อนๆและฤทธิ์ทางยาทุกวัน แค่ได้รับต่อเนื่องกันเพียงสองสามวัน มันจะทำให้รู้สึกดีขึ้นมาก หากพวกเขาได้รับนานขึ้น โรคที่รักษายากๆก็จะดีขึ้นอยากมาก
ค่ายกลนี้จะต้องต่อเนื่องอย่างน้อย1-2 เดือน หากตายายอาศัยอยู่ในสภาพแวดล้อมนี้นานกว่าหนึ่งสัปดาห์ พวกเขาจะรู้สึกดีมากขึ้นในการใช้ชีวิตที่นี่และร่างกายของพวกเขาก็จะค่อยๆดีขึ้น
นี่คือสิ่งที่ผู้คนมักจะพูดกัน ทุกสรรพสิ่งหล่อเลี้ยงด้วยความเงียบงัน
หลังจากเสร็จสิ้นเรื่องทั้งหมดนี้ เย่เฉินลาหงฉางชิงและหลงซือฉีอาจารย์และลูกศิษย์ทั้งสองและจากไป
ก่อนออกไปเย่เฉินย้ำหงฉางชิง ว่า: "อาจารย์หงคนเต๋าไท่เจินทั้งหมดของท่านมาที่จินหลิงพอดี เมื่อตากับยายของผมมาถึง คุณให้คุณหลงเลือกยอดฝีมือสองสามคนจากเต๋าไท่เจินมาช่วยผมดูแลความปลอดภัยของพวกเขาที่นี่"
หงฉางชิงพูดโดยไม่ลังเล: "อาจารย์เย่ไม่ต้องกังวล ผมสั่งซือฉีให้เรียบร้อย"
"ดี" เย่เฉินพยักหน้าก่อนจะขึ้นรถเขาพูดว่า: "หากมีข่าวเรื่องยายของผมมาถึงจินหลิง แจ้งผมทันที"
หงฉางชิงรีบพูดว่า "รับทราบอาจารย์เย่"
พูดจบหงฉางชิงก็รีบตามไปและถามด้วยความเคารพ: "อาจารย์เย่ ชั้นเรียนช็องเซลีจะเริ่มเรียนพรุ่งนี้เวลาแปดโมงเช้า ท่านจะมาพูดอะไรกับทุกคนหน่อยไหม"
โรงอาหารของนักเรียนให้บริการอาหารเช้าตั้งแต่หกโมงเช้าจนถึงเจ็ดโมงครึ่ง
หลังจากนักเรียนทานอาหารเสร็จแล้วจะต้องไปถึงห้องซ้อมตรงเวลา7.40 น.
เดิมทีที่นี่เป็นห้องประชุมสำหรับลูกค้าแบบกลุ่มของโรงแรมน้ำพุร้อนช็องเซลี สามารถรองรับคนจัดการประชุมได้หลายร้อยคนพร้อมกัน แต่ตอนนี้มันถูกเคลียให้ว่างและกลายเป็นห้องโถงหลักสำหรับการฝึกวิธีบู๊ในครั้งนี้
ในห้องโถงฝึกอบรม โต๊ะประชุมข้างหน้าที่เดิมมีพื้นที่มากกว่าร้อยตารางเมตรได้ถูกรื้อออกและแทนที่ด้วยสนามหมวยขนาดใหญ่ที่มีพื้นที่เท่าเดิม
ต่อไปที่นี่จะเป็นสถานที่หลักสำหรับการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ของนักเรียนและเป็นสถานที่ที่เรียนรู้วิถีบู๊จากอาจารย์
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ทำไมตอนซ้ำเยอะ ตอนก้ขาดหาย...
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...