เมื่อใช้กับคนทั่วไปฤทธิ์ยาอายุวัฒนะนั้นรุนแรงมาก แม้ว่าจะมอบยาอายุวัฒนะให้ครอบครัวแค่เม็ดเดียวมันเพียงพอที่จะทำให้พวกเขาแต่ละคนรู้สึกว่าร่างกายของพวกเขาดีขึ้น
นอกจากนี้เย่เฉินยังใช้พลังปราณทิพย์บางส่วนขณะสร้างค่ายกล ตอนนั้นนั้นเมื่อพลังงานปราณทิพย์จะช่วยเสริมพลังยายาอายุวัฒนะและผลโดยรวมของมันจะแข็งแกร่งกว่ายาอายุวัฒนะเม็ดเดียว
แต่เย่เฉินไม่ต้องการให้ครอบครัวของยายสังเกตเห็นความผิดปกติ ดังนั้นเขาจึงตั้งใจใช้ค่ายกลนี้เพื่อช่วยเสริมสร้าง โดยใช้พลังปราณทิพย์ควบคุมการปลดปล่อยพลังยาอายุวัฒนะอย่างช้าๆ
ด้วยวิธีนี้คนที่อาศัยอยู่ที่นี่จะได้รับการหล่อเลี้ยงด้วยพลังงานปราณทิพย์อ่อนๆและฤทธิ์ทางยาทุกวัน แค่ได้รับต่อเนื่องกันเพียงสองสามวัน มันจะทำให้รู้สึกดีขึ้นมาก หากพวกเขาได้รับนานขึ้น โรคที่รักษายากๆก็จะดีขึ้นอยากมาก
ค่ายกลนี้จะต้องต่อเนื่องอย่างน้อย1-2 เดือน หากตายายอาศัยอยู่ในสภาพแวดล้อมนี้นานกว่าหนึ่งสัปดาห์ พวกเขาจะรู้สึกดีมากขึ้นในการใช้ชีวิตที่นี่และร่างกายของพวกเขาก็จะค่อยๆดีขึ้น
นี่คือสิ่งที่ผู้คนมักจะพูดกัน ทุกสรรพสิ่งหล่อเลี้ยงด้วยความเงียบงัน
หลังจากเสร็จสิ้นเรื่องทั้งหมดนี้ เย่เฉินลาหงฉางชิงและหลงซือฉีอาจารย์และลูกศิษย์ทั้งสองและจากไป
ก่อนออกไปเย่เฉินย้ำหงฉางชิง ว่า: "อาจารย์หงคนเต๋าไท่เจินทั้งหมดของท่านมาที่จินหลิงพอดี เมื่อตากับยายของผมมาถึง คุณให้คุณหลงเลือกยอดฝีมือสองสามคนจากเต๋าไท่เจินมาช่วยผมดูแลความปลอดภัยของพวกเขาที่นี่"
หงฉางชิงพูดโดยไม่ลังเล: "อาจารย์เย่ไม่ต้องกังวล ผมสั่งซือฉีให้เรียบร้อย"
"ดี" เย่เฉินพยักหน้าก่อนจะขึ้นรถเขาพูดว่า: "หากมีข่าวเรื่องยายของผมมาถึงจินหลิง แจ้งผมทันที"
หงฉางชิงรีบพูดว่า "รับทราบอาจารย์เย่"
พูดจบหงฉางชิงก็รีบตามไปและถามด้วยความเคารพ: "อาจารย์เย่ ชั้นเรียนช็องเซลีจะเริ่มเรียนพรุ่งนี้เวลาแปดโมงเช้า ท่านจะมาพูดอะไรกับทุกคนหน่อยไหม"
โรงอาหารของนักเรียนให้บริการอาหารเช้าตั้งแต่หกโมงเช้าจนถึงเจ็ดโมงครึ่ง
หลังจากนักเรียนทานอาหารเสร็จแล้วจะต้องไปถึงห้องซ้อมตรงเวลา7.40 น.
เดิมทีที่นี่เป็นห้องประชุมสำหรับลูกค้าแบบกลุ่มของโรงแรมน้ำพุร้อนช็องเซลี สามารถรองรับคนจัดการประชุมได้หลายร้อยคนพร้อมกัน แต่ตอนนี้มันถูกเคลียให้ว่างและกลายเป็นห้องโถงหลักสำหรับการฝึกวิธีบู๊ในครั้งนี้
ในห้องโถงฝึกอบรม โต๊ะประชุมข้างหน้าที่เดิมมีพื้นที่มากกว่าร้อยตารางเมตรได้ถูกรื้อออกและแทนที่ด้วยสนามหมวยขนาดใหญ่ที่มีพื้นที่เท่าเดิม
ต่อไปที่นี่จะเป็นสถานที่หลักสำหรับการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ของนักเรียนและเป็นสถานที่ที่เรียนรู้วิถีบู๊จากอาจารย์

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...