ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5556

นักพรตอิสระชิงซูส่ายหน้า และถอนหายใจ“ตอนที่ข้ายังเด็กเคยได้ยินอาจารย์บอกว่า จากบันทึกของวัดฉางหยุน เมื่อหลายร้อยปีก่อนหน้า มีอาจารย์เซียนบางคนที่มีปราณทิพย์จริงๆ พวกเขามีอายุขัยกว่าสองสามร้อยปี บางคนมีอายุขัยถึงห้าร้อยปี แต่จะจริงหรือไม่ ข้าเองก็ไม่แน่ใจ แต่วันนี้ได้เห็นลักษณะท่าทางของอาจารย์ลุงฉางชิงแล้ว สองร้อยปีนั้นรับประกันได้เลย แต่หากสองร้อยปีแล้วผลการฝึกฝนมีการพัฒนา ไม่แน่อาจจะอยู่ได้อีกนาน！”

พูดมาถึงตรงนี้ สีหน้าท่าทีของนักพรตอิสระชิงซูก็แน่นิ่งไป พูดอย่างจริงจังที่สุด“ศิษย์ผู้น้องทุกคน เรื่องที่อาจารย์ลุงฉางชิงกลับมากับเรื่องหนทางแห่งอายุวัฒนะ พวกเจ้าจะบอกใครไม่ได้เด็ดขาด เรื่องนี้สำคัญมาก การแพร่งพรายทุกอย่างอาจส่งผลกับอนาคตของเราได้ หากอาจารย์ลุงไม่สามารถจะถ่ายทอดหนทางแห่งอายุวัฒนะให้พวกเราได้ สิ่งที่เราต้องสูญเสีย ก็อาจจะเป็นอายุขัยหนึ่งร้อยปีก็เป็นได้！วันนี้ได้เจอกับอาจารย์ลุงฉางชิง เชื่อว่าศิษย์ผู้น้องทุกคนคงไม่มีใครอยากจะตายด้วยโรคชราก่อนอายุขัยหนึ่งร้อยปีหรอกใช่ไหม？”

ทุกคนมีท่าทีเคร่งขรึม และพูดออกมาอย่างพร้อมเพรียง“ ใช่！”

นักพรตอิสระชิงซูพยักหน้ารับ แล้วพูดกำชับว่า“อย่างนั้นก็จดจำคำพูดของข้าให้ดี ！”

……

ตกดึก

ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งนั่งขัดสมาธิอยู่ในที่พักพิงชั่วคราวของตัวเอง

เขาดูเหมือนนั่งหลับตาทำสมาธิ แต่แท้จริงแล้วกำลังขบคิดอยู่ในใจ ว่าตัวเองจะเดินทางไปเมืองจินหลิงเมื่อไร

ในตอนนี้เอง โทรศัพท์มือถือของเขาก็มีการแจ้งเตือนหนึ่งปรากฏขึ้น นั่นคือผู้มีพระคุณต้องการจะคุยสายกับตัวเอง

เขาเปิดโทรศัพท์ในทันที แล้วเข้าสู่โปรแกรมพิเศษ เชื่อมต่อกับผู้มีพระคุณ

ในสาย น้ำเสียงที่เย็นเยือกของผู้มีพระคุณดังขึ้น “ท่านเอิร์ลฉางเซิ่ง ข้าให้เจ้าไปหาที่อยู่ลูกชายเย่ฉางอิงที่เมืองจินหลิง ทำไมเจ้าถึงยังไม่เคลื่อนไหวอีก？”

ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งรีบพูดอธิบาย “ผู้มีพระคุณ ผมมีความคิดหนึ่ง อยากจะขอรายงานท่านครับ ！”

ผู้มีพระคุณพูดเสียงเย็นชา “ว่ามา！”