สรุปตอน บทที่ 5557 ดูมีของจริงๆ (1) – จากเรื่อง ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน โดย เมฆทอง
ตอน บทที่ 5557 ดูมีของจริงๆ (1) ของนิยายนิยาย จีนเรื่องดัง ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน โดยนักเขียน เมฆทอง เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
ในตอนนี้ เมืองจินหลิงก็เป็นเวลามืดค่ำแล้วเช่นกัน
หม่าหลันทำมื้อค่ำเสร็จ ก็กำลังจะเรียกเย่เฉินกับเซียวชูหรันมากินข้าว ขณะเดียวกันก็อดไม่ได้ที่จะพูดบ่นขึ้นมา“นี่ก็สองทุ่มแล้ว เซียวฉางควนไอ้คนไม่เอาไหนไม่รู้หรือยังไง?กลับมาบ้านแล้วไม่รู้ไปไหนอีก!”
เย่เฉินพูดอย่างเป็นกันเอง“แม่ครับ ตอนนี้พ่อเป็นรองประธานาธิบดีสมาคมการเขียนพู่กันจีนและภาพวาดแล้ว ก็ย่อมต้องยุ่งเป็นธรรมดา แม่ต้องเข้าใจให้มากๆด้วย ”
หม่าหลันพูดอย่างไม่พอใจ“ให้ฉันเข้าใจเขาบ้าบออะไรล่ะ เขาเป็นอะไร ฉันจะไม่รู้ได้ยังไง?ให้เขารับตำแหน่งรองประธานาธิบดี ฉันว่าสมาคมการเขียนพู่กันจีนและภาพวาดนี้ก็ตาบอดมากๆแล้วเหมือนกัน ”
ในขณะที่กำลังพูดอยู่ เซียวฉางควนก็เปิดประตูเข้ามา
เซียวชูหรันรีบเอ่ยเรียกคนเป็นพ่อ“พ่อค่ะ ไปล้างมือแล้วมากินข้าวกันเร็ว !”
เซียวฉางควนเอ่ยถามออกมา“ทำอะไรกิน?มีอะไรน่ากินบ้าง?”
หม่าหลันพูดไปด่าไป“กระดองเต่าน่ากิน กินไหม?หากจะกินพรุ่งนี้จะทำให้กินสองตัว !”
ทันทีที่เซียวฉางควนได้ยินคำพูดของหม่าหลันก็ปวดหัวขึ้นมา ขมวดคิ้วแล้วพูดว่า“เธอนี่มันงาช้างไม่งอกออกจากปากสุนัขจริงๆ”
พูดจบ เขาก็เดินเข้าไปในห้องอาหาร เดินไปล้างมือที่อ่างล้างจานในห้องครัวฝรั่ง แล้วก็จึงเดินออกมานั่งลงบนเก้าอี้ พูดกับเย่เฉินว่า“นี่พ่อลูกเขย เราลองเดาดูว่าวันนี้ฉันไปเดินตลาดของโบราณแล้วไปเจอใครมา ?”
เซียวฉางควนเม้มริมฝีปากและพยักหน้ารับ พูดด้วยรอยยิ้มว่า“ที่พูดมาก็ถูก”
หม่าหลันที่อยู่ข้างๆเอ่ยถามขึ้นว่า“เซียวฉางควน ตอนนี้แกคิดจะกลับไปซื้อขายของเก่าอีกแล้วเหรอ?”
เซียวฉางควนเหล่ตามองเธอไปแวบหนึ่ง แล้วพูดอย่างขอไปทีว่า“ฉันไม่ใช่พ่อค้าขายของเก่าสักหน่อย กลับไปซื้อขายของเก่าอะไร?ก็แค่ตาดีเท่านั้น ในวงการนี้ก็ถือว่าเป็นผู้มีพรสวรรค์โดดเด่น ให้ฉันสบโอกาสบ้างในบางครั้ง พอออกไปก็ได้เจอกับของดีเข้า ”
“อย่างแกนี่นะ?”หม่าหลันพูดอย่างดูถูก“ออกจากบ้านไป ไม่ก่อเรื่องสร้างปัญหาก็ถือว่าต้องขอบคุณพระเจ้าแล้ว!”
“เธอจะไปรู้อะไร!”เซียวฉางควนมองค้อนเธออย่างดูแคลน จากนั้นก็พูดกับเย่เฉิน“เอ่อนี่พ่อลูกเขย สมาคมการเขียนพู่กันจีนและภาพวาดของเราในเร็ววันนี้จะจัดงานนิทรรศการอักษรวิจิตรและจิตรกรรมโบราณขึ้นที่เมืองจินหลิง ครั้งนี้นิทรรศการอักษรวิจิตรและจิตรกรรมมีมาตรฐานที่สูงมาก เมืองของเราเองก็ให้การสนับสนุนเป็นอย่างมาก ถึงเวลาก็น่าจะประกาศไปทั่วโลก ทำให้ยิ่งใหญ่!ไม่แน่ว่าอาจจะเชิญCCTVมารายงานข่าวด้วย !”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...
รอตอนต่อไปอยู๋นะครับกำลังสนุกเลย...
รออัพเดตตอนใหม่อยู่นะครับ กำลังสนุกเลย...
ไม่มีอัพเดตแล้วหรือครับ กำลังสนุกเลย...
99% เว็บนี้แปลใกล้เคียงคำพูดของคนไทยที่สุด เสียดายเขาไม่แปลต่อให้ เว็บอื่นเขาไปไกลแล้วแต่แปลเข้าใจยากหน่อย ต้องใช้การเดาเข้าช่วยถึงพอจะเข้าใจ มีเว็บที่เป็นภาษาจีนล้วน ลองใช้โปรแกรมแปลภาษาดู ก็เหมือนเว็บอื่นๆที่ว่า ผลสุดท้ายก็กลับมาอ่านเว็บนี้ต่อ คิดว่าถ้าอ่านจนจบที่เขาแปล ก็คงไปหาอ่านเว็บอื่นต่อ เดาเอา😁...
อัพตอนต่อไปหน่อยครับกำลังสนุกเลย...
il semble que c'est leur fin d'histoire comme ça . merci pour ce temps de lecture,nous aurions préféré un lien d'achat complète du livre hélas . il temps de faire autre chose désormais...