ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 556
บทที่556
หลิวกว่างหัวเราะเยาะ และพูดอย่างเย่อหยิ่ง:"แน่นอนว่าคือประธานอู๋ของตระกูลอู๋พากูเข้ามา! จะบอกให้นะ ตอนนี้ข้าเป็นคนของตระกูลอู๋ เท่าที่กูรู้ ไม่มีใครในที่นี้มีความแข็งแกร่ง ที่จะสามารถเทียบได้กับตระกูลอู๋สินะ? แม้ว่าพวกนายจะรวมกัน ก็ไม่อาจเทียบได้กับตระกูลอู๋! พวกแกใครกล้าทำกู เท่ากับต่อต้านตระกูลอู๋! "
พูดจบ ใบหน้าของหลิวกว่างเต็มไปด้วยชัยชนะ
เขารู้ว่า ถ้าเขาเอาตระกูลอู๋ออกมา ก็จะไม่มีใครกล้าทำอะไรเขา
ในขณะที่เขามองรอบ ๆอย่างภาคภูมิใจ ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกถึงเงาดำแวบผ่านมา หลังจากนั้น เขาก็ตบหน้าอย่างแรง!
แต่ตบหน้า ก็ทำเอาเขามึนได้
เขาเดินโซซัดโซเซจนเกือบถึงจุดสิ้นสุด หยุดนิ่ง และพบว่าเย่เฉินคือคนที่ตบเขา
ตอนนี้เย่เฉินมองเขาด้วยรอยยิ้ม และพูดเบาๆว่า:"ถ้านายไม่พูดถึงตระกูลอู๋ ฉันก็ขี้เกียจจะทำนาย แต่ในเมื่อนายพูดถึงมันแล้ว ฉันจะไว้หน้าให้ตระกูลอู๋!"
"มึงกล้าตบกูเหรอ?อยากตายรึไง!"
หลิวกว่างไม่คาดคิดมาก่อนว่า เขาพูดชื่อตระกูลอู๋แล้วยังถูกตบอีก แม้ว่าที่ตบจะเป็นใบหน้าของเขาเอง แต่จริงๆแล้วมันคือใบหน้าของตระกูลอู๋!
เย่เฉินก็ไม่มีอะไรมากไปกว่าความสามารถในการหลอกผู้คน แต่อย่าลืมว่า ที่มึงทำผิดต่อเขา มันคือตระกูลอู๋ซึ่งเป็นตระกูลอันดับหนึ่งของเจียงหนาน!
เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย ยกมือขึ้นแล้วตบเขาอีกครั้ง พูดด้วยรอยยิ้มว่า:"นายคิดว่านายเป็นสุนัขรับใช้ของตระกูลอู๋ ฉันก็จะไม่กล้าเอาทำนายเหรอ? จะบอกให้นะ ที่ฉันก็คือสุนัขของตระกูลอู๋! ถ้านายไม่พอใจล่ะก็ กลับไปบอกนายของนาย ให้เขามาหาฉันสิ! "
หลิวกว่างกำลังจะบ้าจริงๆ
เขาพูดถึงตระกูลอู๋อย่างชัดเจนแล้วยังใช้ไม่ได้ เย่เฉินอยากตายงั้นเหรอ?
ดี! ในเมื่อแกอยากตาย กูจะทำให้สมหวังเอง!
ทันทีที่หลิวกวงนึกถึงอู๋ซินนายน้อยคนที่สองของตระกูลอู๋ ตอนนี้เขากำลังเฝ้าดูจากระเบียงบนชั้นสอง และเขาจงใจตะโกนว่า:"เย่เฉิน กูได้บอกมึงอย่างชัดเจนแล้วว่า กูเป็นคนของตระกูลอู๋ มึงยังจะกล้าตบกูอีก มึงยังเห็นตระกูลอู๋อยู่ในสายตาอีกรึเปล่า?!"
เย่เฉินเห็นว่าเขากำลังเหล่ระเบียงชั้นสองของคฤหาสน์ และเดาว่าเจ้านายของเขาน่าจะอยู่ที่นั่น
ดังนั้นเขาจึงเยาะเย้ยและพูดเสียงดังว่า:"ตระกูลอู๋คืออะไร?ตระกูลที่เลี้ยงขยะอย่างนายได้ ก็ต้องเป็นขยะเช่นกัน! กองขยะเท่านั้นเอง ก็คู่ควรที่จะปรากฏในสายตาของเย่เฉินอย่างฉันเหรอ?
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...