ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5568
เมื่อเห็นผลของผังปากว้าชี้ไปที่เย่เฉิน หัวใจของหลินหว่านเอ๋อร์ ก็เกิดความตื่นกลัวขึ้นมา
เธอรู้ถึงความแข็งแกร่งของเย่เฉิน คนส่วนใหญ่ ไม่น่าจะเป็นภัยคุกคามต่อความปลอดภัยของเขาได้
ส่วนคนที่สามารถจะทำให้เขาต้องตกอยู่ในอันตรายได้นั้น จะต้องมีความแข็งแกร่งที่เหนือกว่า
เธออดไม่ได้ที่จะพูดกับตัวเอง“หรือว่าท่านเอิร์ลคนอื่นจะเดินทางมาที่เมืองจินหลิง？！ต้องเป็นอย่างนี้แน่！ไม่อย่างนั้น เย่เฉินคงไม่เตือนให้ฉันต้องระวังตัว！”
เมื่อคิดได้ดังนั้น เธอหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาอย่างไม่รู้ตัว อยากจะโทรไปหาเย่เฉิน
แต่ว่า เมื่อหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา ก็ไม่รู้ว่าจะเอ่ยปากพูดยังไง
เพราะว่า ตัวเองแกล้งโง่ต่อหน้าเย่เฉินมาโดยตลอด กว่าจะให้เขาลดเกราะป้องกันตัวเองได้ หากในเวลานี้ตัวเองเป็นฝ่ายไปพูดเตือน เกรงว่าเขาจะต้องเกิดความสงสัยขึ้นมาอีกครั้งเป็นแน่
ทว่า หลังจากที่หลินหว่านเอ๋อร์คิดทบทวนแล้ว ก็ยังรู้สึกว่าตัวเองน่าจะต้องพูดเตือนเย่เฉินสักหน่อย เพราะว่า เย่เฉินเป็นผู้มีพระคุณของตัวเอง เขามีอันตราย ตัวเองอาจช่วยเขาไม่ได้ แต่อย่างน้อยก็น่าจะเตือนให้เขารู้ล่วงหน้าได้
ดังนั้น หลังจากที่พินิจพิเคราะห์แล้ว ก็มาที่ระเบียง แล้วกดโทรไปหาเย่เฉิน
เย่เฉินในตอนนี้ กำลังอยู่ระหว่างการเดินทางกลับ
ในตอนที่หยุดจอดรอสัญลักษณ์ไฟ มือถือก็มีเบอร์ที่ไม่รู้จักโทรเข้ามา
หลังจากที่กดรับ ก็ได้ยินเสียงของหลินหว่านเอ๋อร์ดังขึ้นจากปลายสาย “พี่เย่เฉิน ฉันหลินเสี่ยวหว่านนะ……”
เย่เฉินถามเธอด้วยความสงสัย“เสี่ยวหว่าน ว่ายังไง？มีอะไรเหรอ？”
เย่เฉินยิ้มและพูดว่า“ คงไม่ได้ลึกลับขนาดนั้นหรอกมั้ง？”
หลินหว่านเอ๋อร์ยกยิ้มเล็กน้อย และพูดว่า“จะลึกลับจริงหรือเปล่า ฉันเองก็ไม่รู้”
พูดจบ เธอก็วกเข้าเรื่องวันเดือนปีเกิดของเย่เฉิน แล้วพูดต่อว่า“พี่เย่เฉิน พี่บอกวันเกิดของพี่ให้ฉันได้ไหม ฉันจะได้ช่วยพี่ทำนายดูหน่อย？”
เย่เฉินในตอนนี้ ไม่รู้สึกถึงความผิดปกติใดๆ
จังหวะขั้นตอนการพูดของหลินหว่านเอ๋อร์ เป็นไปอย่างดีเยี่ยม
เห็นชัดว่าเธอรู้ข้อมูลทุกอย่างที่เกี่ยวกับเย่เฉิน แต่ก็ยังจะโทรมาถามวันเดือนปีเกิดของเย่เฉิน เพื่อที่จะสร้างสถานการณ์ว่าตัวเองนั้นไม่ได้ไปสืบเสาะอะไรที่เกี่ยวกับเย่เฉินเลย เพื่อให้เย่เฉินเชื่อ ว่าตัวเองแค่อยากจะทำนายดวงชะตาให้เขาเท่านั้น ดังนั้นก็ถึงได้โทรมาถามวันเดือนปีเกิดของเขา
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...