ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5605

จางเอ้อเหมาพูดอย่างหมดหนทาง：“ท่าน ผมก็ทำงานให้เขา เขากำหนดราคาเท่าไหร่ ผมก็ต้องขายราคาเท่านั้น ถ้าท่านคิดว่าราคาสูงก็ไม่ต้องรีบ ยังไงก็มีของสิ่งนี้แล้ว ไม่จำเป็นต้องซื้อชิ้นที่สองเลย”

ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งยื่นไปมือไปตัดบทเขาทันที พูดอย่างเคร่งขรึมว่า：“ผมต้องการของอยู่แล้ว แค่คิดว่าตระกูลนี้กำหนดราคาไม่สมเหตุสมผลเลย ผมมีเงินนะ แต่ไม่พอใจเท่าไหร่”

จางเอ้อเหมาพยักหน้า ทำราวกับว่าเข้าใจคุณ เขาพูดอย่างจริงจัง：“พูดตามตรงนะท่าน ผมเข้าใจความรู้สึกคุณ แต่ขอบอกอะไรจากใจเลยนะ ของเก่าแก่แบบนี้ หายากและแพงอยู่แล้ว แหวนหยกปานจื่อคู่นี้ ทำออกมาทั้งหมดสองวง ถ้าคุณซื้อไปแล้ว เอาเก็บไว้วันข้างหน้าจะต้องเป็นของหายากแน่ ๆ ไม่แน่เอาไปขายอีกสองสามปี ราคาอาจจะสูงขึ้นอีกเท่าหนึ่งเลยก็ได้”

ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งคิดในใจ：“ผมซื้อเครื่องมือทางธรรมมาแล้วยังต้องเอาไปขายทิ้งอีก？ให้ร้อยล้านก็ไม่มีทางขาย！”

เมื่อคิดเช่นนี้ เขาก็ไม่อยากคุยเรื่องราคากับจางเอ้อเหมาอีก ยังไงก็ยังหวังให้จางเอ้อเหมาช่วยเป็นสื่อกลางให้ตัวเอง ซื้อเครื่องมือทางธรรมกลับมาเยอะ ๆ ！

ดังนั้น เขาจึงโอนเงินให้จางเอ้อเหมาอย่างคล่องแคล่ว หลังจากจ่ายเงินแล้ว จึงถามเขาด้วยความอยากรู้อยากเห็นว่า：“ใช่สิเอ้อเหมา คุณช่วยผมถามตระกูลนั้นหน่อยสิ จะมีปล่อยสินค้าดี ๆ แบบนี้อีกเมื่อไหร่？ถ้าสะดวก ก็ปล่อยให้ผมเลยสิ แค่เป็นสินค้าดี ๆ ผมรับหมด！”

สำหรับท่านเอิร์ลฉางเซิ่งแล้ว เขามีเวลาเพียงสามวัน ตอนนี้บ่ายแล้ว ถ้าผ่านไปอีกครึ่งวัน ก็จะเหลืออีกแค่สองวันครึ่งเท่านั้น

ตกดึกอีกสองวันครึ่งข้างหน้า ตัวเองจำเป็นต้องลงมือกับคนตระกูลอานแล้ว ถึงตอนนั้นเมืองจินหลิงจะมีแต่ความนองเลือด ตกอยู่ในความตื่นตระหนกแน่นอน ถึงตอนนั้น จะซื้อก็น่าจะไม่มีโอกาสแล้ว

จางเอ้อเหมามองท่านเอิร์ลฉางเซิ่ง ใช้คำพูดที่เย่เฉินสั่งมาพูดไปว่า：“ท่าน ปล่อยสินค้าครั้งหน้า น่าจะเจ็ดถึงสิบวันเลย”

“อะไรนะ？เจ็ดถึงสิบวันเลย？！”ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งร้อนรนทันที โพล่งไปว่า：“ทำไมถึงรอนานขนาดนี้？！”