ด้วยความตื่นเต้น เขาใช้มีดคุไนไม้ชี้ไปที่ทุกคน แล้วพูดอย่างเย็นเยือกว่า“ไม่มีใครตอบใช่ไหม?ในเมื่อไม่มีคนตอบ งั้นข้าจะเลือกเอง ฆ่าตัดหัวให้ทุกคนได้เห็น เพื่อเชือดไก่ให้ลิงดูแล้วกัน!”
พูดจบ หางตาของเขาก็ชำเลืองมองไปยังอานโยวโยวที่มีท่าทีฉลาดหลักแหลม ยิ้มเยาะแล้วพูดว่า“หญิงสาวคนนี้คาดว่าน่าจะเป็นลูกสาวคนรองของตระกูลอาน อานโยวโยวใช่ไหม?”
อานโยวโยวถามอย่างระแวดระวัง“คุณต้องการจะทำอะไร?!”
ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งยิ้มเยาะแล้วกล่าว“ข้าต้องการจะรบกวนเจ้าเพื่อเป็นตัวอย่างสั่งสอนพ่อแม่พี่น้องของเจ้า บทเรียนนี้เรียกว่า《จุดจบของการไม่ให้ความร่วมมือ》”
พูดจบ เขาก็เหวี่ยงมีดคุไนไม้ในทันที คมมีดที่มองไม่เห็นพุ่งเข้าหาเพื่อฟันอานโยวโยวอย่างฉับพลัน
อานโยวโยวรู้สึกเพียงมีสายลมหนึ่งปะทะเข้ามาที่ตรงหน้า คนทั้งคนราวกับร่างกายนั้นถูกสะกดเอาไว้ ยืนอยู่กับที่ขยับเคลื่อนไหวไปมาไม่ได้
ในช่วงของความเป็นความตายนี้ จู่ๆหลี่ญ่าหลินก็ปาถ้วยชาทิ้งลงกับพื้น แล้วตะโกนเสียงดังว่า“ ไอ้สารเลว!หากแกยังคิดที่จะตามหาตัวหลินหว่านเอ๋อร์กับแหวนของเธอให้เจอ ก็หยุดเดี๋ยวนี้!”
รูม่านตาของท่านเอิร์ลฉางเซิ่งหดตัวลงในทันที มือที่กำลังขยับอยู่ก็ชะงักไป หันมองไปยังหลี่ญ่าหลินด้วยใบหน้าที่เหลือเชื่อ แล้วเอ่ยถามไป“เจ้า……เจ้าเป็นใคร?!แล้วรู้ชื่อหลินหว่านเอ๋อร์นี้ได้ยังไง?!แล้วรู้เรื่องแหวนของเธอได้ยังไง?!พูดมา!เจ้ากับเธอเป็นอะไรกัน!”
หลี่ญ่าหลินไม่คาดคิดว่า คำพูดที่เย่เฉินได้สอนตัวเองนี้ มันจะมีประโยชน์จริงๆ!
เมื่อเห็นอีกฝ่ายแน่นิ่งไป ภายในใจของเขาก็โล่งอก ยังคงพูดด้วยใบหน้าที่ไม่หวั่นเกรงว่า“ฉันเป็นใคร แกไม่จำเป็นต้องรู้!”
ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งพูดด้วยสีหน้าที่มืดมน“หากรู้จักเอาตัวรอด ก็พูดเรื่องที่เจ้ารู้เกี่ยวกับหลินหว่านเอ๋อร์และแหวนของเธอ ออกมาให้ข้าได้ฟังอย่างละเอียดทั้งหมด มิเช่นนั้นแล้ว ข้าจะให้เจ้าได้ตายเสียดีกว่าอยู่ !”
หลี่ญ่าหลินยิ้มเยาะและพูดว่า“ทำไม?ข่มขู่ฉันเหรอ?ฉันจะบอกอะไรให้ หากแกคิดจะทำร้ายใครที่นี่แม้แต่คนเดียว ทั้งชีวิตนี้แกไม่มีทางจะตามหาตัวหลินหว่านเอ๋อร์เจอแน่นอน !”
ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งกัดฟันกร่อนอยู่ชั่วครู่ พูดด้วยใบหน้าที่ดุร้ายว่า“บอกตามตรงก็ได้ ภารกิจของข้าที่มาที่นี่ในวันนี้ คือเอาชีวิตของคนตระกูลอาน!และตอนนี้ ความสำเร็จในภารกิจนี้ ก็เหลือเพียงแค่ก้าวเดียวเท่านั้น!”
“หลังจากที่ฆ่าคนของตระกูลอานแล้ว หากข้าสามารถจะหาตัวหลินหว่านเอ๋อร์เจอ ก็ย่อมเป็นการเพิ่มลายดอกไม้ลงบนผ้าดิ้น ภารกิจในการทำลายล้างตระกูลอานวันนี้ก็ถือว่าเป็นความสำเร็จที่ใหญ่หลวง!”
“ดังนั้น เจ้าอย่าคิดว่า แค่เจ้ารู้ที่อยู่ของหลินหว่านเอ๋อร์แล้วข้าจะยอมเปิดโอกาสให้พวกเจ้า แต่ตรงกันข้ามเลย ภายในสามวินาที หากเจ้าไม่บอกที่อยู่ของหลินหว่านเอ๋อร์มา ข้าจะฆ่าเจ้าเป็นคนแรก!”
ในตอนนี้ ที่ตรงประตูก็มีเสียงที่เย้ยหยันและเหน็บแนมของชายหนุ่มคนหนึ่งดังขึ้น“แค่หมาแก่ตัวหนึ่ง คิดจะทำลายล้างตระกูลอาน ตาเฒ่า ท่านจะฝีปากกล้าไปแล้ว!”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...