เธอรู้จักมักคุ้นกับท่านเอิร์ลฉางเซิ่งไม่น้อย คิดมาตลอดว่า ชายชราผู้นี้มุ่งแต่กับการบำเพ็ญเพียรเท่านั้น จนมาถึงวันนี้ก็เพิ่งจะมาได้รู้ ว่าชายชราผู้นี้ กลับมีความกระหายเลือดที่แรงกล้าถึงเพียงนี้!
ในขณะที่เธอกำลังคิดว่าท่านเอิร์ลฉางเซิ่งนั้นโหดเหี้ยมเกินไป ที่บนท้องฟ้า เฮลิคอปเตอร์ลำหนึ่งที่ร่อนต่ำ บินตรงไปลงจอดที่โฮมสเตย์ว่านหลิ่ว !
และคนของตระกูลอานในเวลานี้ ได้ยินเสียงกรีดร้องจากทางด้านนอก ใจก็ได้หล่นไปอยู่ที่ตาตุ่ม
พวกเขาก็ไม่คาดคิด ว่าครอบครัวที่ต้องเจอกับวิกฤตเกือบจะถูกสังหารหมู่ที่นครนิวยอร์กเมื่อก่อนหน้านี้ อีกฝ่ายกลับไล่ตามมาถึงที่หัวเซี่ยได้รวดเร็วแบบนี้ !
น้าสามของเย่เฉินอานจาวหนานพูดอย่างกระวนกระวาย“พ่อครับ แม่ครับ ครั้งนี้คงโชคร้ายแล้ว ท่านทั้งสองหลบออกไปทางประตูหลังก่อนเถอะนะ !”
อานโฉงชิวก็ได้สติ รีบพูดขึ้นว่า “ใช่ครับพ่อ พ่อกับแม่หนีไปก่อน พวกเราจะอยู่รับหน้ากันที่นี่เอง !”
คุณท่านอานฉี่ซานเค้นเสียงหึ“หนี?หนีไปไหน?ไม่ว่าใครจะมา เป้าหมายของเขาคือครอบครัวของเรา พวกเราไม่มีใครหนีพ้นไปได้!”
พูดจบ เขามองไปยังหลี่ญ่าหลิน แล้วพูดว่า“ญ่าหลิน นี่คือเรื่องของตระกูลอานเรา เมื่อครั้งที่แล้วก็ทำแกลำบากมาแล้วครั้งหนึ่ง ครั้งนี้จะให้แกมาลำบากด้วยไม่ได้อีก แกหนีไปก่อน เป้าหมายของอีกฝ่ายคือพวกเรา ไม่เกี่ยวอะไรกับแกทั้งนั้น”
หลี่ญ่าหลินยิ้มให้อย่างจนใจ แล้วพูดอย่างจริงจัง“ลุงอาน ครั้งก่อนเพราะผมเชื่อลุงว่าให้หนีไปก่อน ถึงได้ถูกยิงจนร่างพรุนแบบนั้น แต่ทุกคนที่นั่งกันอยู่ในห้อง กลับไม่พบเจออันตรายใดๆ วันนี้ลุงจะให้ผมหนีไปก่อนอีก มันไม่สมควรหรือเปล่าครับ?”
อานฉี่ซานพูดโพล่งออกมา“ญ่าหลิน!ฉันไม่ได้ล้อเล่น!ครั้งนี้สถานการณ์มันไม่เหมือนกัน ก่อนที่อีกฝ่ายจะเข้ามา แกรีบหนีไปซะ!ออกไปจากโฮมสเตย์ว่านหลิ่วนี้ก็จะปลอดภัย!”
หลี่ญ่าหลินส่ายหน้า พูดด้วยรอยยิ้ม“ลุงอาน คนดีผีคุ้ม ดังนั้นผมอยู่กับลุงจะปลอดภัยกว่า!”
อานฉี่ซานร้อนรน แล้วก่นด่า“เจ้าหมอนี่ทำไมถึงพูดอะไรไม่ฟังเลย?หากแกเป็นอะไรไปเพราะตระกูลอาน ฉันจะไปบอกกับคนที่บ้านของแกยังไง?!”
ในตอนนี้เอง ประตูห้องถูกคนเปิดออกอย่างแรง เสียงที่เย็นเยือกหนึ่งก็ดังขึ้น“หนี?หึหึ วันนี้ใครก็อย่าคิดจะหนีไปไหนทั้งนั้น!”
ดังนั้น ในตอนที่ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งจู่ๆก็เปิดประตูเข้ามาแล้วเอ่ยถาม คนของตระกูลอานต่างก็พากันมึนงงสงสัย ไม่รู้ว่าปราณทิพย์ที่เขาพูดมานั้นมันคืออะไร
ส่วนท่านเอิร์ลฉางเซิ่งในเวลานี้ คนทั้งคนก็ราวกับได้ค้นพบโลกใหม่ ตื่นเต้นดีใจอย่างเป็นที่สุด!
เขาไม่รู้เรื่องค่ายกล และไม่รู้ว่าค่ายกลปราณทิพย์ที่เย่เฉินวางเอาไว้นั้นอยู่ที่ไหน คิดแค่เพียงว่าวิลล่านี้มีพลังปราณทิพย์ธรรมชาติ
ปัจจุบันนี้เป็นยุคธรรมปลาย อยากจะหาปราณทิพย์ที่เป็นธรรมชาติ ซึ่งก็เป็นเรื่องที่ยากยิ่ง แต่ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งไม่คิดว่า วิลล่าที่ถูกสร้างด้วยคอนกรีตที่เสริมใยเหล็กแบบนี้ จะเต็มไปด้วยพลังปราณทิพย์จางๆ!
หากปราณทิพย์นี้มีเวียนวนอยู่ตลอด การบำเพ็ญเพียรอยู่ที่นี่ ก็ย่อมต้องได้รับผลเป็นเท่าทวีคูณอย่างแน่นอน!

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...