สำหรับพิษในร่างกายของหยุนหรูเกอและการก่อตัวในจุดหนีว๋านของเธอ เย่เฉินไม่มีวิธีแก้ปัญหาที่ดีกว่านี้มาระยะหนึ่งแล้ว
เรื่องนี้ทำให้เย่เฉินตระหนักว่ายังมีช่องว่างขนาดใหญ่ระหว่างตัวเขากับอู๋เฟยเยี่ยน
ครั้งนี้ที่ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งระเบิดตัวเอง แม้เขาจะรอดพ้นจากโชคด้วยแหวนที่หลินหว่านเอ๋อร์ให้เขา แต่ถ้าอู๋เฟยเยี่ยนส่งปรมาจารย์สามคนที่กำลังจะบุกเข้าไปในจุดหนีว๋านมายังจินหลิงได้ เขาอาจจะไม่รอด แม้ว่าจะมีแหวนของหลินหว่านเอ๋อร์แล้วยังไง? เกรงว่าจะเอาเธอมาตายด้วยเปล่า ๆ
สำหรับอู๋เฟยเยี่ยน เธอเปิดจุดหนีว๋านไปเมื่อกว่าร้อยปีที่แล้ว การฝึกฝนในปัจจุบันของเธอนั้นไม่อาจหยั่งรู้ได้ น่าจะมากกว่าเขาอย่างน้อย1-2ร้อยปี ดังนั้นหากอู๋เฟยเยี่ยนมาที่นี่ด้วยตัวเอง คาดว่าคงไม่มีชีวิตรอด
เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ เย่เฉินก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกโชคดี หากเขาไม่ได้เข้าไปช่วยสองแม่ลูกตระกูลเจียงในเม็กซิโกโดยบังเอิญเข้า เขาจะมีโอกาสได้รับภาพวาดของบรรพอาจารย์เมิ่งมาครองได้อย่างไร?
ถ้าเขาไม่มีรูปบรรพอาจารย์เมิ่ง ถ้าต้องการใช้กลยุทธ์เมืองว่างเปล่าก็คงยิ่งกว่าฝัน เขาจะไม่มีอำนาจที่จะหยุดผู้อาวุโสทั้งสามไม่ให้มาที่จินหลิงได้แน่
เย่เฉินอดไม่ได้ที่จะแอบสาบานในใจว่า ถ้าเขาสามารถหลอกล่ออู๋เฟยเยี่ยนได้ในครั้งนี้ เขาต้องขอบคุณเจียงเหล่าไท่ไท่มากสำหรับโอกาสนี้ ถ้าเจียงเหล่าไท่ไท่ต้องการละก็ เขาจะมอบยาอายุวัฒนะให้เธอเป็นการขอบคุณ
หลังจากตัดสินใจแล้ว เย่เฉินก็มองไปทางหยุนหรูเกอ พูดขอโทษว่า "ผมขอโทษนะคุณหยุน แม้ว่าผมจะสามารถรักษาอาการบาดเจ็บของเธอและค่อย ๆ ฟื้นฟูการบ่มเพาะของเธอได้ แต่ผมไม่สามารถสลายพิษในร่างกายเธอได้ รวมถึงการก่อตัวของจุดหนีว๋าน แต่ไม่ต้องกังวลมากเกินไป ผมจะพยายามอย่างสุดความสามารถเพื่อหาหนทางแก้ไข"
หยุนหรูเกอรู้ว่าเย่เฉินกำลังปลอบโยนตนอยู่ แต่เธอก็ไม่ผิดหวัง ถึงอย่างไรความคิดแรกของเธอหลังจากการระเบิด นั่นก็คือการอยู่ให้ห่างจากผู้มีพระคุณ ใช้ชีวิตที่เหลืออยู่อย่างลำบาก แต่ตอนนี้ร่างกายของเธอฟื้นตัวขึ้นมาก เย่เฉินยังให้สัญญาว่าจะช่วยเธอฟื้นฟูการบ่มเพาะช้า ๆ ซึ่งนี่มันเกินความคาดหมายแล้ว เธอจะกล้าดียังไงคาดหวังว่าจะสามารถล้างพิษและสร้างค่ายกลได้
เย่เฉินพยักหน้าพูดอย่างจริงจังว่า "ผมจะบอกวิธีนี้กับคุณก็ได้ ผมียาชื่อว่ายาก่อใหม่ ตราบใดที่สมองของคนยังไม่ตาย แม้ว่าร่างกายจะกลายเป็นโคลนไปแล้ว ยาก่อใหม่นี้จะสามารถช่วยผู้คนเพื่อฟื้นขึ้นมาได้ ผมเห็นว่าพิษในร่างกายของคุณหยุนนั้นโดยพื้นฐานแล้วอยู่ในเส้นลมปราณ ตันเถียน และอวัยวะภายในของคุณในเวลานั้น ผมสามารถตัดส่วนที่เป็นพิษทั้งหมดในตัวคุณออก แล้วเอายาก่อใหม่ใส่ไปในปาก ปล่อยให้มันช่วยปรับรูปร่าง เมื่อการปรับรูปร่างเสร็จสิ้น ผมเชื่อว่าสารพิษเหล่านี้ไม่น่าจะมีอยู่อีกต่อไป!"
เมื่อได้ยินเช่นนี้ หยุนหรูเกอก็ถามด้วยความประหลาดใจและดีใจว่า "คุณเย่ คุณมียาวิเศษนี้จริง ๆ เหรอ!"
เย่เฉินพูดอย่างใจเย็นว่า "ที่ผมสามารถคุยกับคุณอยู่ที่นี่ได้โดยไม่ได้รับบาดเจ็บ ก็เพราะผมกินยาก่อใหม่นี่"
ดวงตาของหยุนหรูเกอเบิกกว้าง เธอตื่นเต้นมากจนอดไม่ได้ที่จะหลั่งน้ำตาออกมา คุกเข่าลงกับพื้นเสียงดัง พูดด้วยความเคารพว่า "คุณเย่! หากคุณเต็มใจใช้ยาวิเศษนี้เพื่อช่วยฉัน ฉันสาบานว่าในชีวิตนี้คุณเป็นคนเดียวที่ฉันจะติดตามรับใช้ ! ต่อให้ฉันตายฉันก็ไม่ว่าเลย!”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
หม่าหลันมันไม่ได้ไร้เดียงสาต่อโลกหรอก แต่เขียนให้ถูกคือหม่าหลันมันโง่นั้นเอง เข้ามหาลัยมีชื่อเสียงได้ไง โง่ดักดานขนาดนี้ อาจารย์ที่เขียน ก้เขียนให้อีหม่าหลันดูดีเกิ้น 555...
เอาตรงๆน่ะ ผมชอบที่พระเอกมีสาวมาติด แบบเป็นปกติ หลงรักพระเอกโงหัวไม่ขึ้นผมไม่ขัดใจหรอก มาขัดใจตอนคือแบบผญ เรื่องนี้มีนลุกหนักเกินไป จนทำใจอ่านแล้วขัดใจ ถ้าลุกพอประมาณแบบนี้คืออ่านสนุกเว่อร์ แต่นี่อ่อยหนักจนเกิน เกิดอาการขัดใจสุดๆ 555...
ห๊า พระเอกไปเป็นหนี้พวกหล่อนตรงไหน พวกตัวเองชอบเย่เฉินเอง เย่เฉินไม่ได้บังคับ แล้วจะให้พระเอกคืนความรักให้พวกเอ็งเนี่ยน่ะ ส่วนพระเอกกุเห้นมึงก้ปวดใจกับผู้หญิงทุกคนแหละ -.-"...
อ๋อ พึ่งรู้ว่าพระเอกไปช่วยใคร ก้คิดว่าพระเอกชอบคนนั้น ในใจมีเขาอยู่ จะหลุดกับความคิดเฟ่ยเข้อสินถึงๆด้บอกเรื่องนี้มีแต่พวกหลงตัวเอง มีแค่ชูหรันกับซิวอี้นี่แหละความรักผญ.ดี ๆม่หลงตัวเองขนาดนั้น ขอโทษด้วยครับพอดีอินไปหน่อย...
ผู้หญิงเรื่องนี้หลงตัวเองโครต เป้นเพราะชูกันเถอะ พระเอกถึงได้มีแรงผลักนั้น ไม่ใช่นานาโกะ มโนเก่งเนาะ อีเฟ่ย...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โง่ทั้งพระเอกทั้งหลิวม่านฉง ทำตัวเป้นเมียพระเอกสะงั้น จนต้องเลื่อนผ่านขก.อ่าน ขัดใจ พระเอกแม่งก้จะแคร์ผู้หญิงทั้งโลกเลยรึไง...
ไอหลิวท่านฉง ก้มั่นหน้าเกินน่ะ คิดว่าพระเอกจะชอบมึงรึไง เล่นตัว จะหลุด...
ตระกูลเฟ่ยแม่งก้น่าขยะแขยงกันทุกตัวแหละ มีแค่เฟ่ยเข่อขิน เป้นตระกุลเดียวที่ไม่อยากให้เย่เฉนร่วมมือด้วยเลยจริงๆ เฟ่ยเจี้ยนจงแม่งก้ไม่ใช่คนดีไรนักหรอก ปากก้เอาเครื่องสวรรค์มาอ้าง สุดท้ายก้อยากจะไว้ชีวิตหลานตัวเอง น่าขยะแขยง...