ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5681

สรุปบท บทที่ 5681 อย่าโลภ (1): ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

อ่านสรุป บทที่ 5681 อย่าโลภ (1) จาก ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน โดย เมฆทอง

บทที่ บทที่ 5681 อย่าโลภ (1) คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายนิยาย จีน ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย เมฆทอง อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง

สำหรับพิษในร่างกายของหยุนหรูเกอและการก่อตัวในจุดหนีว๋านของเธอ เย่เฉินไม่มีวิธีแก้ปัญหาที่ดีกว่านี้มาระยะหนึ่งแล้ว

เรื่องนี้ทำให้เย่เฉินตระหนักว่ายังมีช่องว่างขนาดใหญ่ระหว่างตัวเขากับอู๋เฟยเยี่ยน

ครั้งนี้ที่ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งระเบิดตัวเอง แม้เขาจะรอดพ้นจากโชคด้วยแหวนที่หลินหว่านเอ๋อร์ให้เขา แต่ถ้าอู๋เฟยเยี่ยนส่งปรมาจารย์สามคนที่กำลังจะบุกเข้าไปในจุดหนีว๋านมายังจินหลิงได้ เขาอาจจะไม่รอด แม้ว่าจะมีแหวนของหลินหว่านเอ๋อร์แล้วยังไง? เกรงว่าจะเอาเธอมาตายด้วยเปล่า ๆ

สำหรับอู๋เฟยเยี่ยน เธอเปิดจุดหนีว๋านไปเมื่อกว่าร้อยปีที่แล้ว การฝึกฝนในปัจจุบันของเธอนั้นไม่อาจหยั่งรู้ได้ น่าจะมากกว่าเขาอย่างน้อย1-2ร้อยปี ดังนั้นหากอู๋เฟยเยี่ยนมาที่นี่ด้วยตัวเอง คาดว่าคงไม่มีชีวิตรอด

เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ เย่เฉินก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกโชคดี หากเขาไม่ได้เข้าไปช่วยสองแม่ลูกตระกูลเจียงในเม็กซิโกโดยบังเอิญเข้า เขาจะมีโอกาสได้รับภาพวาดของบรรพอาจารย์เมิ่งมาครองได้อย่างไร?

ถ้าเขาไม่มีรูปบรรพอาจารย์เมิ่ง ถ้าต้องการใช้กลยุทธ์เมืองว่างเปล่าก็คงยิ่งกว่าฝัน เขาจะไม่มีอำนาจที่จะหยุดผู้อาวุโสทั้งสามไม่ให้มาที่จินหลิงได้แน่

เย่เฉินอดไม่ได้ที่จะแอบสาบานในใจว่า ถ้าเขาสามารถหลอกล่ออู๋เฟยเยี่ยนได้ในครั้งนี้ เขาต้องขอบคุณเจียงเหล่าไท่ไท่มากสำหรับโอกาสนี้ ถ้าเจียงเหล่าไท่ไท่ต้องการละก็ เขาจะมอบยาอายุวัฒนะให้เธอเป็นการขอบคุณ

หลังจากตัดสินใจแล้ว เย่เฉินก็มองไปทางหยุนหรูเกอ พูดขอโทษว่า "ผมขอโทษนะคุณหยุน แม้ว่าผมจะสามารถรักษาอาการบาดเจ็บของเธอและค่อย ๆ ฟื้นฟูการบ่มเพาะของเธอได้ แต่ผมไม่สามารถสลายพิษในร่างกายเธอได้ รวมถึงการก่อตัวของจุดหนีว๋าน แต่ไม่ต้องกังวลมากเกินไป ผมจะพยายามอย่างสุดความสามารถเพื่อหาหนทางแก้ไข"

หยุนหรูเกอรู้ว่าเย่เฉินกำลังปลอบโยนตนอยู่ แต่เธอก็ไม่ผิดหวัง ถึงอย่างไรความคิดแรกของเธอหลังจากการระเบิด นั่นก็คือการอยู่ให้ห่างจากผู้มีพระคุณ ใช้ชีวิตที่เหลืออยู่อย่างลำบาก แต่ตอนนี้ร่างกายของเธอฟื้นตัวขึ้นมาก เย่เฉินยังให้สัญญาว่าจะช่วยเธอฟื้นฟูการบ่มเพาะช้า ๆ ซึ่งนี่มันเกินความคาดหมายแล้ว เธอจะกล้าดียังไงคาดหวังว่าจะสามารถล้างพิษและสร้างค่ายกลได้

เย่เฉินพยักหน้าพูดอย่างจริงจังว่า "ผมจะบอกวิธีนี้กับคุณก็ได้ ผมียาชื่อว่ายาก่อใหม่ ตราบใดที่สมองของคนยังไม่ตาย แม้ว่าร่างกายจะกลายเป็นโคลนไปแล้ว ยาก่อใหม่นี้จะสามารถช่วยผู้คนเพื่อฟื้นขึ้นมาได้ ผมเห็นว่าพิษในร่างกายของคุณหยุนนั้นโดยพื้นฐานแล้วอยู่ในเส้นลมปราณ ตันเถียน และอวัยวะภายในของคุณในเวลานั้น ผมสามารถตัดส่วนที่เป็นพิษทั้งหมดในตัวคุณออก แล้วเอายาก่อใหม่ใส่ไปในปาก ปล่อยให้มันช่วยปรับรูปร่าง เมื่อการปรับรูปร่างเสร็จสิ้น ผมเชื่อว่าสารพิษเหล่านี้ไม่น่าจะมีอยู่อีกต่อไป!"

เมื่อได้ยินเช่นนี้ หยุนหรูเกอก็ถามด้วยความประหลาดใจและดีใจว่า "คุณเย่ คุณมียาวิเศษนี้จริง ๆ เหรอ!"

เย่เฉินพูดอย่างใจเย็นว่า "ที่ผมสามารถคุยกับคุณอยู่ที่นี่ได้โดยไม่ได้รับบาดเจ็บ ก็เพราะผมกินยาก่อใหม่นี่"

ดวงตาของหยุนหรูเกอเบิกกว้าง เธอตื่นเต้นมากจนอดไม่ได้ที่จะหลั่งน้ำตาออกมา คุกเข่าลงกับพื้นเสียงดัง พูดด้วยความเคารพว่า "คุณเย่! หากคุณเต็มใจใช้ยาวิเศษนี้เพื่อช่วยฉัน ฉันสาบานว่าในชีวิตนี้คุณเป็นคนเดียวที่ฉันจะติดตามรับใช้ ! ต่อให้ฉันตายฉันก็ไม่ว่าเลย!”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน