หยุนหรูเกอพยักหน้าพูดว่า "ถูกต้องค่ะ"
เย่เฉินถามขึ้นอีกครั้ง "เธอใช้ปราณทิพย์เพื่อตรวจสอบความลึกลับนี้แล้วหรือยัง?"
หยุนหรูเกอพูดว่า "ฉันเคยตรวจดูแล้ว แต่จุดหนีว๋านตามปกติมันจะปิดไว้ ปราณทิพย์ของเราไม่สามารถเข้าไปได้เลย"
เย่เฉินพยักหน้าถอนหายใจ "ดูเหมือนว่าอู๋เฟยเยี่ยนจะแข็งแกร่งมากจริง ๆ ผมเองก็ไม่เคยเปิดจุดหนีว๋านของตัวเองได้เลย นับประสาอะไรกับการพยายามเปิดของคนอื่น ดังนั้นการระเบิดในตัวเองของเธอไม่น่าจะจัดการได้เวลาสั้น ๆ นี้"
หยุนหรูเกอถอนหายใจออกมา
พูดว่า "ฉันก็ไม่เคยคิดที่จะกำจัดค่ายกลนั้นหรอกนะคะ ฉันแค่หวังว่าค่ายกลนี้จะไม่ส่งผลกระทบต่อผู้บริสุทธิ์คนอื่น ๆ อย่างไรก็ตาม ฉันมีเวลาอยู่ไม่นานแล้ว เหลือแค่สองปีกว่าเอง”
เย่เฉินถามด้วยความสงสัย "ทำไมคุณหยุนถึงพูดอย่างนั้น?"
หยุนหรูเกอพูดว่า "ฉันมีพิษแปลก ๆ ที่อู๋เฟยเยี่ยนทิ้งไว้ในร่างกายของฉัน ฉันต้องกินยาแก้พิษทุก ๆ สามปี ไม่อย่างนั้นเส้นลมปราณของฉันจะถูกตัด อวัยวะภายในทั้งห้าของฉันจะถูกทำลายและฉันก็จะตาย"
เย่เฉินขมวดคิ้วขึ้นพูดว่า "ผมขอตรวจดูหน่อยได้ไหม?"
หยุนหรูเกอลังเลอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นพยักหน้าเล็กน้อย ส่งมือขวาให้เย่เฉิน
เย่เฉินถอนหายใจออกมา "ดูเหมือนว่าปราณทิพย์ในร่างกายของคุณหยุนคงเป็นตัวยาพิษเอง และปราณทิพย์ที่เกี่ยวข้องกับมันคือผลของยาแก้พิษ ตราบใดที่ฤทธิ์ของยายังคงมีอยู่ คุณสมบัติของพิษสามารถคงตัวได้ ผลของยาแก้พิษจะถูกดูดซับอย่างช้า ๆ โดยตัวแรก เมื่อตัวหลังซึ่งมีหน้าที่เป็นตัวปรับเสถียรถูกดูดซึม ตัวแรกจะระเบิดถึงชีวิตได้ แล้วจะมีอาการหายใจไม่ออก”
จากนั้นเย่เฉินก็พูดอีกครั้งว่า "พิษในร่างกายของเธอแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงกับพิษของหน่วยกล้าตายและอัศวินผู้พิทักษ์ สารพิษในร่างกายของหน่วยกล้าตายกับอัศวินผู้พิทักษ์เป็นพิษชนิดหนึ่งที่มีโครงสร้างซับซ้อน มันน่าจะเป็นยาพิเศษที่อู๋เฟยเยี่ยนเชี่ยวชาญ สารพิษจะรวมกับยาแก้พิษพิเศษเพื่อสร้างการยับยั้ง แต่พิษในร่างกายของคุณหยุนไม่ได้มีพิษมากนัก เพราะมันเป็นปราณทิพย์พิเศษ”
หยุนหรูเกอพยักหน้าแล้วหัวเราะเยาะตัวเองว่า "นี่คือความฉลาดของอู๋เฟยเยี่ยน ยาพิษและยาแก้พิษที่เธอให้มานั้นเป็นปราณทิพย์ชนิดพิเศษ สิ่งที่ว่าฉลาดคือถ้าเราไม่กินยาแก้พิษ เราจะถูกวางยาพิษและตายไป แต่ถ้าเรากินยาแก้พิษ ดูเหมือนว่าจะทำให้พลังงานนี้คงที่ แต่ความจริงแล้วเราปล่อยให้พลังงานนี้พัฒนาความแข็งแกร่งของเราขึ้นอย่างต่อเนื่อง ซึ่งเทียบเท่ากับพิษเรื้อรังที่ฝังลึกลงเรื่อย ๆ ”
เย่เฉินพูดแฝงด้วยอารมณ์บางอย่างว่า "อู๋เฟยเยี่ยนฉลาดจริง ๆ ผลที่ตามมาของยาพิษและยาแก้พิษชนิดนี้ก็คือ ยิ่งเรามีชีวิตอยู่นานเท่าไหร่ ก็ยิ่งต้องใช้ยาแก้พิษนี้มากเท่านั้น สารพิษก็จะยิ่งแรงขึ้น แม้ว่าเธอจะฝึกฝนอย่างหนักและพัฒนาขึ้นเท่าไหร่ ความแข็งแกร่งก็ไม่เพียงพอ เพราะเธอต้องกินยาแก้พิษทุก ๆ สามปี ทำยังไงก็ไม่สามารถคุมพิษนี้ได้!”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
หม่าหลันมันไม่ได้ไร้เดียงสาต่อโลกหรอก แต่เขียนให้ถูกคือหม่าหลันมันโง่นั้นเอง เข้ามหาลัยมีชื่อเสียงได้ไง โง่ดักดานขนาดนี้ อาจารย์ที่เขียน ก้เขียนให้อีหม่าหลันดูดีเกิ้น 555...
เอาตรงๆน่ะ ผมชอบที่พระเอกมีสาวมาติด แบบเป็นปกติ หลงรักพระเอกโงหัวไม่ขึ้นผมไม่ขัดใจหรอก มาขัดใจตอนคือแบบผญ เรื่องนี้มีนลุกหนักเกินไป จนทำใจอ่านแล้วขัดใจ ถ้าลุกพอประมาณแบบนี้คืออ่านสนุกเว่อร์ แต่นี่อ่อยหนักจนเกิน เกิดอาการขัดใจสุดๆ 555...
ห๊า พระเอกไปเป็นหนี้พวกหล่อนตรงไหน พวกตัวเองชอบเย่เฉินเอง เย่เฉินไม่ได้บังคับ แล้วจะให้พระเอกคืนความรักให้พวกเอ็งเนี่ยน่ะ ส่วนพระเอกกุเห้นมึงก้ปวดใจกับผู้หญิงทุกคนแหละ -.-"...
อ๋อ พึ่งรู้ว่าพระเอกไปช่วยใคร ก้คิดว่าพระเอกชอบคนนั้น ในใจมีเขาอยู่ จะหลุดกับความคิดเฟ่ยเข้อสินถึงๆด้บอกเรื่องนี้มีแต่พวกหลงตัวเอง มีแค่ชูหรันกับซิวอี้นี่แหละความรักผญ.ดี ๆม่หลงตัวเองขนาดนั้น ขอโทษด้วยครับพอดีอินไปหน่อย...
ผู้หญิงเรื่องนี้หลงตัวเองโครต เป้นเพราะชูกันเถอะ พระเอกถึงได้มีแรงผลักนั้น ไม่ใช่นานาโกะ มโนเก่งเนาะ อีเฟ่ย...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โง่ทั้งพระเอกทั้งหลิวม่านฉง ทำตัวเป้นเมียพระเอกสะงั้น จนต้องเลื่อนผ่านขก.อ่าน ขัดใจ พระเอกแม่งก้จะแคร์ผู้หญิงทั้งโลกเลยรึไง...
ไอหลิวท่านฉง ก้มั่นหน้าเกินน่ะ คิดว่าพระเอกจะชอบมึงรึไง เล่นตัว จะหลุด...
ตระกูลเฟ่ยแม่งก้น่าขยะแขยงกันทุกตัวแหละ มีแค่เฟ่ยเข่อขิน เป้นตระกุลเดียวที่ไม่อยากให้เย่เฉนร่วมมือด้วยเลยจริงๆ เฟ่ยเจี้ยนจงแม่งก้ไม่ใช่คนดีไรนักหรอก ปากก้เอาเครื่องสวรรค์มาอ้าง สุดท้ายก้อยากจะไว้ชีวิตหลานตัวเอง น่าขยะแขยง...