อีกด้านหนึ่ง
เย่เฉินยังคงอยู่ที่วิลล่าเขาช็องเซลีเซียน สนทนากับหลินหว่านเอ๋อร์และหยุนหรูเกอเป็นเวลานาน
แม้ว่าเขาจะตัดสินใจใช้ "กลยุทธ์เมืองว่าง" กับอู๋เฟยเยี่ยน แต่ก็ยังมีรายละเอียดอีกมากมายที่ต้องค่อย ๆ ชี้แจง
หลินหว่านเอ๋อร์พูดกับเย่เฉินว่า "คุณชายเย่คะ แนวคิด "กลยุทธ์เมืองว่าง" นั้นยอดเยี่ยมก็จริง แต่ความเสี่ยงอย่างเดียวคือหากผู้อาวุโสทั้งสามมาที่จินหลิง แต่อู๋เฟยเยี่ยนไม่ได้ให้ความสนใจกับภาพเหมือนของซือกง เราจะจัดการยังไงดี?"
เย่เฉินยิ้มแล้วพูดว่า "ไม่ต้องกังวลไป แพลตฟอร์มวิดีโอสั้นที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในตอนนี้คืออุตสาหกรรมของตระกูลเย่ ผมจะหาทางส่งภาพวาดนี้ให้กับสมาคมจิตรกรรมและการประดิษฐ์ตัวอักษรในเช้าวันนี้ ภายในไม่กี่ชั่วโมง ผมจะสามารถเอาภาพวาดนี้ขึ้นติดอันดับค้นหาได้แน่นอน แค่อู๋เฟยเยี่ยนยังคงให้ความสนใจกับจินหลิงเธอจะได้เห็นมันอย่างแน่นอน"
หลังจากพูดจบ เย่เฉินก็พูดอีกว่า "ผมเดาว่า ถ้ามันเป็นความจริงอย่างที่คุณหยุนพูด อู๋เฟยเยี่ยนจะส่งผู้อาวุโสสามคนออกมาอย่างแน่นอน ผู้อาวุโสทั้งสามคนนี้น่าจะออกเดินทางแล้ว"
หลินหว่านเอ๋อร์พยักหน้าพูดว่า "การเดินทางจากขอบทวีปแอนตาร์กติกามายังประเทศหัวเซี่ยเป็นหนทางที่ยาวไกลทีเดียว เป็นไปไม่ได้ที่จะขึ้นเครื่องบินโดยสารระยะไกลพิเศษบนเกาะของพวกเขา ดังนั้นพวกเขาน่าจะไปที่อาร์เจนตินาก่อน และตอนนี้พวกเขาน่าจะกำลังเดินทางไปอาร์เจนตินา"
เย่เฉินดูเวลาแล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า "ถ้าพวกเขาทำงานมีประสิทธิภาพ คงจะออกเดินทางมาถึงหัวเซี่ยประมาณเจ็ดหรือแปดโมงเช้า"
หลังจากพูดจบ เย่เฉินก็หยุดลงเล็กน้อยแล้วพูดขึ้นอีกครั้งว่า "หลังจากที่พวกเขาขึ้นเครื่องบินไปหัวเซี่ย ผมจะเผยแพร่ภาพวาดบรรพอาจารย์เมิ่ง ตอนนั้นคาดว่าอู๋เฟยเยี่ยนน่าจะเรียกพวกเขากลับไปอย่างเร่งด่วน และเมื่อถึงเวลา ทั้งสามคนคงจะแทบคลั่ง"
หลินหว่านเอ๋อร์พูดด้วยความกังวลว่า "ตัวตนของคุณชายค่อนข้างพิเศษ อู๋เฟยเยี่ยนต้องการค้นหาที่อยู่ของคุณชายตลอดเวลาไม่หยุดหย่อน หากคุณชายมอบภาพวาดให้พ่อตา แล้วอู๋เฟยเยี่ยนส่งคนไปตรวจสอบขึ้นมา บางทีเธออาจจะค้นพบข้อมูลส่วนตัวของคุณชายได้ เรื่องนี้จะไม่เปิดเผยเหรอคะ?”
เย่เฉินพยักหน้าพูดด้วยรอยยิ้มว่า "แน่นอนว่าผมต้องเลือกวิธีที่ชาญฉลาดในการมอบภาพวาดนี้ให้กับพ่อตา"
พูดจบ เขาก็นึกถึงไอเดียหนึ่งขึ้นมาได้ "ผมคิดออกแล้ว เรื่องนี้เดี๋ยวผมค่อยจัดการ"
หลังจากนั้นเขาก็มองไปที่หยุนหรูเกอ พูดว่า "คุณหยุน ค่ายกลที่อู๋เฟยเยี่ยนทิ้งไว้ในจุดหนีว๋านของพวกเธอ ต้องใช้วิชาพิเศษเพื่อเปิดใช้งานใช่ไหม?"

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...