ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5696

สรุปบท บทที่ 5696 กำลังข่มขู่ฉันอยู่ใช่ไหม?(2): ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 5696 กำลังข่มขู่ฉันอยู่ใช่ไหม?(2) – ตอนที่ต้องอ่านของ ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

ตอนนี้ของ ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน โดย เมฆทอง ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายนิยาย จีนทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 5696 กำลังข่มขู่ฉันอยู่ใช่ไหม?(2) จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที

ตอนนี้ เครื่องบินของคนตระกูลอานยังจอดอยู่ที่เมืองจินหลิง ตนเองก็ยังไม่ได้รับข่าวว่าคนตระกูลอานออกจากเมืองจินหลิง ขอเพียงผู้อาวุโสใหญ่ทั้งสามมาถึงเมืองจินหลิง ลงมือกับตระกูลอาน คนนั้นจะต้องกระโดดออกมาปกป้อง ถึงเวลานั้นผู้อาวุโสใหญ่ทั้งสามก็จะรวมพลังกันโจมตีคนนั้น จากนั้นก็ถือโอกาสฆ่าคนตระกูลอานให้หมดสิ้น

ถ้าหากตอนที่ผู้อาวุโสใหญ่ทั้งสามฆ่าคนตระกูลอาน ไม่มียอดฝีมือมาขัดขวาง ถ้าอย่างนั้นก็ยืนยันได้ว่า คู่ต่อสู้ลึกลับคนนั้นได้ตายไปกับการระเบิดตัวเองของท่านเอิร์ลฉางเซิ่งแล้ว ผู้อาวุโสใหญ่ทั้งสามเพียงแค่ต้องกำจัดตระกูลอานให้สิ้นซาก ตนเองก็จะนอนหลับได้อย่างไร้กังวล!

ในความรู้สึกของเธอ ครั้งนี้ผู้อาวุโสใหญ่ทั้งสามไปเมืองจินหลิง จะอย่างไรก็ต้องมีตอนที่ไร้ข้อผิดพลาด โทรศัพท์มือถือเครื่องหนึ่งตรงหน้าเธอ ทันใดนั้นก็ได้รับการแนะนำจากแพลตฟอร์มคลิปสั้นคลิปหนึ่ง

โทรศัพท์มือถือเครื่องนี้ อู๋เฟยเยี่ยนได้แก้ไขIP Addressกับตำแหน่งข้อมูลของโทรศัพท์แล้ว นำตำแหน่งของตนแก้เป็นเมืองจินหลิง ก็เพื่อ สามารถรู้ถึงการเปลี่ยนแปลงเพียงเล็กน้อยของเมืองจินหลิงได้ทันที

ตอนนี้ เย่เฉินให้แพลตฟอร์มคลิปสั้นนำภาพวาดนั้นของเมิ่งฉางเชิงทุบสถิติของเมืองจินหลิง กลุ่มเป้าหมายของการแนะนำ ก็คือผู้ใช้ที่มีตำแหน่งข้อมูลอยู่ที่เมืองจินหลิง

ดังนั้น หนึ่งในนี้แน่นอนว่าต้องรวมไปถึงอู๋เฟยเยี่ยน

เมื่อตอนที่อู๋เฟยเยี่ยนได้เห็นการแนะนำนี้ ดวงตาทั้งสองข้างของเธอก็เบิกโพลงทันที รู้สึกว่าด้านหน้าดำมืดไปทันที ราวกับว่าเลือดทั้งหมดพุ่งตรงออกไปทางกระหม่อม!

เธอยังคิดว่าตนเองมองผิดไป ขยี้ตาอย่างไม่รู้ตัว หลังจากที่สายตาค่อยๆคืนกลับมา ถึงหยิบมือถือมาที่ตรงหน้าอีกครั้ง

เธอจ้องเขม็งด้วยหัวใจที่มีความหวาดกลัว คำนำหน้าที่อยู่ด้านหน้าสุดของการแนะนำนี้ขึ้นว่า“ท้องถิ่น” เนื้อหาหัวข้อคือ:

ตอนหลังจากที่อู๋เฟยเยี่ยนตรวจสอบทุกตัวอักษรของหัวข้อ ทั้งตัวเธอราวกับถูกกระทบกระเทือนอย่างรุนแรงทันที!

จากนั้น ขาทั้งสองข้างของเธอก็อ่อนยวบ ล้มลงไปนั่งบนพื้นทันที!

อู๋เฟยเยี่ยนไม่กล้าเชื่อว่า ตนเองมีชีวิตมาสี่ร้อยปี ยังสามารถได้เห็นเมิ่งฉางเชิงสามคำนี้อีกครั้ง!

นั่นคืออาจารย์ที่ถึงแก่กรรมด้วยโรคชรา ขี่นกกระเรียนขึ้นสวรรค์ไปเมื่อสามร้อยปีก่อนของเธอ!

เธอรีบเก็บมือถือขึ้นมา ใช้สองมือที่สั่นเทาทั้งสองข้างกดเปิดการแนะนำนั้น

โทรศัพท์มือถือรีบเด้งไปที่ซอฟต์แวร์คลิปสั้นทันที อีกทั้งยังเปิดคลิปวิดีโอนั้นของสมาคมการเขียนพู่กันจีนและภาพวาด!

“ถ้าหากเป็นแบบนี้จริงๆ ฉันกับแกก็ไม่เคยมีความแค้นต่อกัน ยิ่งไปกว่านั้นยังเป็นศิษย์สำนักเดียวกัน ทำไมแกต้องเพ่งเล็งมาที่ฉันทุกอย่าง?! หรือว่าแกกับตระกูลอานมีความเกี่ยวข้องกัน?!”

“ถ้าหากแกกับตระกูลอานมีความเกี่ยวข้องกัน แกสามารถบอกฉันให้ชัดเจนทุกอย่าง อย่างมากต่อไปฉันก็จะไม่แตะต้องตระกูลอานอีก ไม่ตามหาความลับอายุยืนอีก แต่ทำไมแกถึงต้องซ่อนตัวอยู่ในที่ลับแล้วเอาแต่พุ่งเป้ามาที่ฉันไม่หยุด?!”

พูดถึงตรงนี้ อู๋เฟยเยี่ยนได้สติแตกไปแล้ว!

หลายปีมานี้ เธอเก็บตัวตนของตนเองเป็นความลับขั้นสุดยอดมาโดยตลอด เกรงว่าจะทำให้โลกภายนอกรู้ว่าตนเองมีอายุสามสี่ร้อยปี

แต่ว่า วันนี้อยู่ ๆก็ได้เห็นภาพวาดของอาจารย์ปรากฏขึ้นที่เมืองจินหลง ความรู้สึกที่ให้เธอ เหมือนกับว่ามีคนมาฉีกผ้าบังหน้าของเธอออก ทำให้ทุกอย่างที่ตนปิดบังไว้หายไปอย่างไร้ร่องรอย!

เธอลนลานเหมือนกับแมลงวันที่ไร้หัว ตะโกนเสียงดังราวกับคนบ้า: “แล้วก็! แท้ที่จริงแล้วแกรู้ตัวตนของฉันได้ยังไง?! รู้เรื่องทุกอย่างของฉันตั้งนานมากแล้ว หรือว่าได้รู้ข้อมูลทั้งหมดมาจากปากของท่านเอิร์ลฉางเซิ่ง ท่านเอิร์ลติ้งหยวน?! ฉันอยากรู้ว่า พละกำลังที่แท้จริงของแกแข็งแกร่งขนาดไหน คาดไม่ถึงว่าจะสามารถต้านทานการระเบิดตัวเองของท่านเอิร์ลฉางเซิ่งได้?!”

“แล้วก็! ตอนนี้แกนำภาพวาดของอาจารย์ปล่อยออกมา เป็นเพราะกำลังข่มขู่ฉันอยู่ใช่ไหม?!”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน