ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 572
บทที่ 572
ถ้าหากจะแต่งงาน มีลูก เธอยอมแต่งงานกับเย่เฉินเพียงคนเดียว
แต่ว่า เย่เฉินจะรักเธอหรือเปล่า？
เย่เฉินจะยอมทิ้งการแต่งงานที่ไม่สมกับชื่อเสียงในตอนนี้ของเขา แล้วมาอยู่กับตัวเองไหม？
เมื่อคิดถึงเรื่องเหล่านี้ ในใจของซ่งหวั่นถิงก็ค่อนข้างเป็นกังวล
และในเวลานี้ คนอื่นที่อยู่ในเหตุการณ์ เกิดความโกลาหลขึ้นแล้ว！
พวกเขาเห็นด้วยตาตัวเองถึงการเปลี่ยนแปลงที่ยิ่งใหญ่ที่เกิดขึ้นกับตัวของคุณท่านซ่ง ทุกคนต่างก็ตื่นเต้นราวกับว่าเห็นพระเจ้าแล้ว！
“นี่……เป็นไปไม่ได้……ทำไมจู่ๆคุณท่านซ่งถึงได้ดูเด็กลงมากขนาดนี้？！”
“คุณพระช่วย นี้เป็นประสิทธิภาพของยาอายุวัฒนะ？！”
“แค่เม็ดเดียวก็เด็กลงสิบกว่าปีเลย นี่มันยาวิเศษชัดๆ！”
“อาจารย์เย่แท้ที่จริงก็เป็นมังกรตัวจริงบนโลกมนุษย์！”
“ฉัน……ฉันอยากได้ยาอายุวัฒนะนี้……”
“ฉันก็ต้องการ……แม้ว่าราคาสิบล้านฉันก็ยอมซื้อ！”
“สิบล้าน？คุณหลอกกันใช่มะ？ร้อยล้านฉันก็ซื้อ！”
“แม่ง ถ้าอาจารย์เย่ขายจริงๆล่ะก็ ฉันให้สองร้อยล้านเลย！”
คนในเหตุการณ์ต่างก็อุทานด้วยความตื่นตะลึงอย่างท่วมท้น！
ถ้าหากไม่ได้เห็นด้วยตาตัวเอง ใครจะกล้าเชื่อ บนโลกใบนี้จะมีเรื่องที่คนแก่กลับกลายเป็นคนหนุ่ม？
เรื่องแบบนี้ที่เห็นได้เฉพาะในทีวีเท่านั้น จู่ๆก็มาปรากฏให้เห็นต่อหน้าในตอนนี้แล้ว
แม้แต่อู๋ตงไห่ที่เป็นทายาทรุ่นที่สองตั้งแต่เด็ก ในตอนนี้เห็นถึงความเปลี่ยนแปลงของคุณท่านซ่ง ในใจก็ปรารถนาอย่างไม่อาจะเทียบได้！
เขาผ่านประสบการณ์ช่วงวัยรุ่นที่มีทั้งกำลังทรัพย์ กำลังกาย กำลังวังชา
เขาในเวลานั้น เป็นเพลย์บอยที่มีสาวสวยๆวิ่งไล่ตามกันอย่างนับไม่ถ้วน ก็คือผู้ชายที่รายล้อมไปด้วยผู้หญิง แต่สามารถรักษาหัวใจของตัวเองไว้ได้โดยไม่ได้รับอิทธิพลอะไรจากสาวๆเหล่านั้น มันช่างสง่างามอย่างมากเลยจริงๆ ไม่ได้ด้อยไปกว่าคุณหวังสามีแห่งชาติในตอนนี้เลยสักนิด
แต่ว่า นั่นก็เป็นเพียงประวัติที่รุ่งโรจน์ของอู๋ตงไห่เท่านั้น เมื่อก่อนเวลามีเซ็กส์ยิงน้ำออกไปได้ไกล ตอนนี้ไม่ไหวแล้วยิงได้ไกลสุดก็แค่หัวรองเท้าของตัวเอง
ยิ่งเป็นแบบนี้ เขายิ่งคิดถึงช่วงวัยรุ่นที่มีวีรกรรมที่กล้าหาญนั่น ปลดปล่อยได้เต็มที่ ไม่มีข้อจำกัดใดๆ
ดังนั้น ในเวลานี้เขามองไปยังเย่เฉิน ความโกรธแค้นก่อนหน้านี้ก็หายไปแล้ว และสิ่งที่มาทดแทน ก็คือเป็นความปรารถนาและความคาดหวังที่แรงกล้า……
ดังนั้น เขาเดินไปหาเย่เฉินอย่างไม่ตั้งใจ สองมือกำหมัด โค้งคำนับเล็กน้อย โพล่งพูดออกไปด้วยความเคารพ : “อาจารย์เย่ ไม่ทราบว่ายาอายุวัฒนะนี้คุณมีเหลืออีกไหม ถ้าหากมี อาจารย์เย่ได้โปรดมอบยาเม็ดที่เหลือให้ ผมยินยอมจ่ายเงินสด 500 ล้านหยวน ！”
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...