ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5779

เจมส์ สมิธส่ายหน้า พูดว่า：“ผมจะไปรับลูกชายผม แล้วค่อยไปลองดูที่บริษัทผลิตยาเก้าเสวียน ดูว่ามีโอกาสไหม”

คนนั้นพยักหน้าพูดว่า：“ถ้ามีอะไรให้ช่วย โทรหาพวกเราเลย”

“โอเค”เจมส์ สมิธตอบตกลง แล้วรีบออกจากโบสถ์ นั่งแท็กซี่ไปโรงพยาบาลชุมชน

ตั้งแต่มาจินหลิง พวกเขาก็พาลูก ไปทำประวัติที่โรงพยาบาลชุมชนจินหลิงก่อน จากนั้นจึงเริ่มใช้ยาเคมีบำบัดแบบเดียวกับสหรัฐอเมริกา ตอนแรกเขาอาศัยอยู่โรงแรมใกล้โรงพยาบาล เมื่อเจนนี่ภรรยาของเขาจัดการทุกอย่างในอเมริกาแล้ว ก็พาลูกสาวไปจินหลิง แล้วพวกเขาก็เช่าบ้านหลังหนึ่งใกล้โรงพยาบาล

เจมส์ สมิธทำตามคำแนะนำของเย่เฉิน ทุกวันเขายุ่งอยู่กับการทำการกุศลตามที่เขาจะทำได้ในจินหลิง ภรรยาของเขาเจนนี่ ก็ทำตามข้อกำหนดของโรงพยาบาล เมื่อมีบำบัด ตรวจเช็ก ก็จะพาลูกไปโรงพยาบาล และพาลูกกลับบ้านพักผ่อนในเวลากลางคืน

มะเร็งของเสี่ยวจี๋หมี่ โดยพื้นฐานแล้ว ได้เข้าสู่ระยะสุดท้าย ยาเคมีบำบัดที่ใช้อยู่ในปัจจุบันเป็นยาที่ดีที่สุดและใหม่ล่าสุดในตลาด แต่ก็รักษามะเร็งไม่ได้ สิ่งที่ทำได้คือชะลอการแพร่กระจายของเซลล์มะเร็งให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้

สำหรับผู้ป่วยโรคมะเร็งแล้ว ผลลัพธ์ที่ดีที่สุดคือการค้นพบมะเร็งระยะต้น ซึ่งสามารถรักษาให้หายขาดได้ ถ้ามะเร็งแพร่กระจายออกไปแล้ว งั้นผลลัพธ์ที่ดีที่สุด คือการหายาที่ตรงจุด

แต่คนเราก็มียีนที่แตกต่างกันไป บางคนโชคดี สามารถหายาที่ตรงกับยีนได้ ก็สามารถพึ่งพายานั้นมารับผลการรักษาที่ดีได้

บางคนโชคไม่ดี และหายาที่ตรงกับยีนไม่ได้ จึงไม่สามารถรักษาด้วยยาที่ตรงเป้าได้

หากไม่มียาที่ตรงเป้า ก็เหลือแค่เคมีบำบัดแบบดั้งเดิมและรังสีบำบัดเท่านั้น

สถานการณ์ปัจจุบันของเสี่ยวจี๋หมี่ เคมีบำบัดคืออุปสรรคสุดท้าย แต่เจมส์ สมิธรู้ดีว่า อุปสรรคสุดท้ายในตอนนี้ตกอยู่ในอันตรายแล้ว ระยะเวลาที่มันเอาอยู่ เกรงว่าจะอยู่ไม่กี่เดือนเท่านั้น

เจมส์ สมิธมาถึงหอผู้ป่วยรายวันในโรงพยาบาลอย่างคุ้นเคย เวลานี้ทุกเตียงในหอผู้ป่วย ต่างเป็นผู้ป่วยมะเร็งที่ได้รับเคมีบำบัด

บรรดาผู้ป่วยโรคมะเร็งเหล่านี้ อายุของเสี่ยวจี๋หมี่น้อยที่สุด

เดิมทีมีเด็กอายุห้าขวบเป็นมะเร็งเม็ดเลือดขาวระยะสุดท้าย ก่อนหน้านี้เด็กคนนี้ได้ผ่านการอนุมัติจากบริษัทผลิตยาเก้าเสวียน ได้รับโควตาการทดลองทางคลินิก ย้ายไปรักษาอยู่ที่ห้องทดลองภายในบริษัทผลิตยาเก้าเสวียน