พวกเขาหันหน้าไปมอง จึงพบว่า คนที่พูดกันเป็นผู้จัดการทั่วไปของบริษัทผลิตยาเก้าเสวียน เว่ยเลี่ยง
พนักงานรักษาความปลอดภัยที่ถูกเรียกว่าหัวหน้าซุนเห็นเว่ยเลี่ยงมา พูดอย่างเกรงใจทันทีว่า:“ประธานเว่ย ในเมื่อพวกเขาคือเพื่อนของพวกคุณ งั้นคุณช่วยลงทะเบียนข้อมูลพวกเขาด้วย”
ตามกฎของบริษัทผลิตยาเก้าเสวียน แขกที่มาจากข้างนอกต้องให้เจ้าหน้าที่ภายในมารับไปเท่านั้น
และพนักงานที่มารับทุกคนจะต้องลงทะเบียนข้อมูลของผู้มาเยี่ยมตามความเป็นจริง ซึ่งแบบนี้จะสะดวกในการเก็บเข้าระบบ แม้ว่าจะเป็นเว่ยเลี่ยงก็ไม่มีข้อยกเว้น
เว่ยเลี่ยงพยักหน้า มองไปที่ทั้งสามคน ยิ้มไปพูดไปว่า:“คุณสมิธผมรู้จัก อีกสองคน กรุณาโชว์เอกสารยืนยันตัว ผมจะลงทะเบียน”
หูเล่อฉีพูดอย่างตื่นเต้น:“ประ……ประธานเว่ยสวัสดีครับ ผมหูเล่อฉี นี่แฟนผมซูหลาน พวกเรา……พวกเราเป็นเพื่อนอะเฉิน เขาให้พวกเรามาหาคุณ ……”
เว่ยเลี่ยงยิ้ม แล้วพูดว่า:“ผมรู้ เขาโทรหาผมแล้ว พวกคุณไม่ต้องห่วง เรื่องที่เขารับปากพวกคุณ ผมจะทำตามสัญญา”
หูเล่อฉีและซูหลานน้ำตาไหลด้วยความดีใจทันที
ในความคิดของผู้ป่วยโรคมะเร็ง สถานะของบริษัทผลิตยาเก้าเสวียน สูงกว่าเมโยคลินิกมาก ได้บริษัทผลิตยาเก้าเสวียนมารับทดลองทางคลินิก ก็หมายความว่าเราได้หันไปด้านหน้าสถานที่อันตราย แล้วเริ่มเดินกลับไปแล้ว
เจมส์ สมิธอุ้มลูกไว้ก็ยิ่งร้องไห้ด้วยความดีใจ เขามองเว่ยเลี่ยง พูดอย่างรู้สึกขอบคุณและละอายใจอย่างมาก:“คุณเว่ย ขอบคุณที่ให้โอกาสจิมมี่ ……และได้โปรดยกโทษให้กับความเย่อหยิ่งและความไม่รู้ของผมตอนแรกด้วย ……”
ทั้งสองรีบพยักหน้า
สำหรับพวกเขาแล้ว ไม่สำคัญว่าจะมีคนในครอบครัวมาด้วยหรือไม่ สิ่งสำคัญคือทั้งสองไปด้วยกันได้แค่นั้นก็พอแล้ว
ตอนนี้เองเว่ยเลี่ยงมองไปที่เจมส์ สมิธอีก แล้วพูดว่า:“คุณสมิธ กลุ่มเด็กของเรา ผู้ป่วย 2 รายนอนในห้องเดียวกัน แต่ผู้ปวยเด็กทุกคนจะมีผู้ปกครองมาช่วยดูแลได้ คุณหรือภรรยาคุณก็อยู่ดูแลเขาได้ แต่ทุกครั้งจะเฝ้าได้คนเดียว ถ้าต้องการเปลี่ยนคน ต้องใช้บัตรผ่านเฉพาะ ลงทะเบียนที่ด้านนอกประตู”
เจมส์ สมิธพูดอย่างไม่ลังเลว่า:“ผมช่วยดูแล!”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...