ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5830

นับตั้งแต่พฤติกรรมย้อนกลับของอู๋เฟยเยี่ยน เย่เฉินกับหลินหว่านเอ๋อร์ยากที่จะวิเคราะห์เจตนาของเธอ

โดยเฉพาะหลินหว่านเอ๋อร์ กังวลว่าที่อู๋เฟยเยี่ยนออกจากที่นี่ไม่ได้จะออกไปจากภูเขาแสนลี้จริงๆ แต่ต้องการเปลี่ยนสถานที่เป้าหมายใหม่แหน่งหนึ่ง

ดังนั้น เธอจึงกล่าวกับเย่เฉิน: “คุณชาย ตอนนั้นท่านพ่อเคยกล่าวเอาไว้ว่า ห้องหินที่ซือกงผู้อาวุโสท่านกลับสู่สรวงสวรรค์ ต่อมาหายสาบสูญไปอย่างไร้ร่องรอย เขาคาดเดาว่าซือกงจะต้องใช้พลังวิเศษ นำห้องหินนั้นซ่อนเอาไว้หรือว่าย้ายไปยังสถานที่อื่น ครั้งนี้ที่อู๋เฟยเยี่ยนมาที่ภูเขาแสนลี้ มีความเป็นไปได้มากว่าเพื่อตามหาเบาะแสของห้องหินนั้น”

เย่เฉินพยักหน้า กล่าว: “ผมเองก็คิดว่าเป็นไปไม่ได้ค่อยได้ที่อู๋เฟยเยี่ยนจะออกมาจากภูเขาแสนลี้รวดเร็วขนาดนี้ บางทีอาจจะเป็นเพราะเธอตามหาเบาะแสใหม่บางอย่างเจอแล้ว”

หลินหว่านเอ๋อร์กล่าวด้วยสีหน้าเป็นกังวลเล็กน้อย: “ถ้าหากอู๋เฟยเยี่ยนตามหาหนทางที่จะทำให้เธอแข็งแกร่งยิ่งกว่าเดิมได้ จากในสิ่งของที่ซือกงหลงเหลือจริง หรืออาจเป็นเพราะตามหาโอสถกับเครื่องมือทางธรรมบางอย่างที่มีประโยชน์ต่อเธอเจอแล้ว ถ้าอย่างนั้นไม่ใช่ว่าพละกำลังของเธอจะเพิ่มขึ้นอีกระดับหรอกเหรอ?”

เย่เฉินกล่าว: “ตอนนั้นก่อนหน้าที่เมิ่งฉางเชิงสิ้นอายุขัย ได้นำแหวนวงนั้นส่งต่อให้บิดาของคุณได้ คิดว่าเขาน่าจะรู้ว่าอู๋เฟยเยี่ยนมีอุปนิสัยอย่างไรตั้งแต่แรกแล้ว ดังนั้นจะต้องคิดหาหนทางป้องกันเอาไว้อย่างแน่นอน”

พูดไป เย่เฉินกล่าวอีกว่า: “ตอนนั้นอู๋เฟยเยี่ยนไม่สามารถได้รับสิ่งของกับมรดกสืบทอดที่เมิ่งฉางเชิงหลงเหลือเอาไว้ ถึงแม้ว่าตอนนี้จะผ่านมาสามร้อยปีแล้ว แต่ผมเชื่อมว่าเธอยังไม่สามารถทำลายพันธนาการที่เมิ่งฉางเชิงหลงเหลือเอาไว้เพื่อป้องกันเธอได้”

หลินหว่านเอ๋อร์พยักหน้าเบาๆ ปากกล่าวพึมพำ: “หวังว่าจะเป็นแบบนี้......”

อู๋เฟยเยี่ยนยังคงมุ่งหน้าไปทางทิศตะวันตก ไม่ได้มีความตั้งใจที่จะหยุดลงโดยสิ้นเชิง

ในขณะเดียวกัน เย่เฉินได้รับข้อมูลว่า เครื่องบินโบอิ้ง777ลำนั้นที่อู๋เฟยเยี่ยนโดยสารมาที่เมียนมาลำนั้นได้บินขึ้นจากเมียนมาแล้ว ซอฟต์แวร์การบินพลเรือนแสดงให้เห็นว่า สถานที่เป้าหมายของเครื่องบินลำนี้ ก็คือสนามบินยงโจวที่มีระยะห่างจากภูเขาแสนลี้มากเท่าไหร่นัก