ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5880
เย่เฉินรู้ว่า ซุนจือต้งมีพลังพิเศษกว่าคนทั่วไปในเย่นจิง ถ้าให้เขาช่วยด้วยคอนเน็คชั่น สิ่งที่หลินหว่านเอ๋อร์จะต้องสำเร็จแน่
และก็ วิธีของหลินหว่านเอ๋อร์นั้นเยี่ยมมาก แค่มีทางการของหัวเซี่ยหนุนหลัง ให้ความสำคัญตระกูลอานมากพอ ความปลอดภัยของตระกูลอานในหัวเซี่ยก็จะไม่มีปัญหาอีกต่อไป
ให้อู๋เฟยเยี่ยนกล้าหาญแค่ไหน เธอก็ไม่กล้าต่อต้านประเทศอย่างเปิดเผย
นอกจากว่า เธอจะอยู่มีสี่ร้อยปี จนเบื่อแล้วจริง ๆ
แต่ว่า จากสถานการณ์ที่เย่เฉินเข้าใจในตอนนี้ คน ยิ่งมีชีวิตอยู่นานแค่ไหน ก็ยิ่งหวงแหนชีวิต ยิ่งมีชีวิตอยู่นาน ก็ยิ่งกลัวตาย
อู๋เฟยเยี่ยนอยู่มาสี่ร้อยปี จะต้องกลัวตายอย่างมากแน่ ๆ
มิฉะนั้น เธอคงไม่หนีจากภูเขาแสนลี้อย่างยากลำบาก
หลินหว่านเอ๋อร์เห็นเย่เฉินไม่คัดค้านข้อเสนอนี้ จึงโทรหาซุนจือต้งทันที และบอกสถานการณ์นี้แก่ซุนจือต้ง
ซุนจือต้งได้ยินแล้ว ก็ตอบตกลงอย่างไม่ลังเล และเริ่มติดต่อกับทางเย่นจิงทันที
เรื่องดึงดูดการลงทุนจากต่างประเทศ พบบ่อยมากในหัวเซี่ย แต่เย่เฉินหวังว่าตระกูลอานจะลงทุนในหัวเซี่ยอีกครั้ง เพื่อก้าวสู่จุดสูงสุดใหม่อย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน ในทุก ๆ ด้าน
ซุนจือต้งก็ระดมคอนเน็คชั่นของตัวเองทันที เพื่อรายงานเบื้องบนและเริ่มผลักดันเรื่องนี้
ไม่นาน ซุนจือต้งก็ได้รับข่าวที่น่าตื่นเต้น จากนั้นเขาจึงแจ้งข่าวนี้กลับไปยังหลินหว่านเอ๋อร์
หลินหว่านเอ๋อร์พูดกับเย่เฉินอย่างดีใจว่า：“คุณชาย ทางเฒ่าแก่ซุนดำเนินการแล้วเรียบร้อย แค่ตระกูลอานตั้งใจลงทุนในประเทศจริง ๆ ทางการสามารถให้ผลตอบแทนทางการค้าต่างประเทศในระดับสูงสุดได้ และสนับสนุนตระกูลอานเป็นการส่วนตัว และยังให้ทรัพยากรของสื่อทุกด้านมาติดตามและรายงานด้วย ในขณะเดียวกันก็จะปกป้องคนตระกูลอานและอุตสาหกรรมที่ตระกูลอานลงทุนในประเทศอย่างเต็มที่ หากตระกูลอานสนใจ สามารถไปกับเฒ่าแก่ซุน ไปสัมภาษณ์ที่เย่นจิงอย่างลับ ๆ ได้”
“งั้นก็ดีมาก！”เย่เฉินพูดทันทีว่า：“เที่ยงนี้ผมจะไปพูดคุยกับพวกคุณตา แค่พวกเขาสนใจ ก็ให้คุณตาและเฒ่าแก่ซุนไปเย่นจิงด้วยกัน！”
คุณยายอดไม่ได้ที่จะถามเขาว่า：“เฉินเอ๋อ สองสามวันนี้ไปไหนมาล่ะ？ไม่มาหายายบ้างเลย”
เย่เฉินรีบพูดว่า：“ยายครับ สองสามวันนี้ผมไปภาคตะวันตกเฉียงใต้ ไปดูภูเขาแสนลี้ อยากหาเบาะแสที่ตอนนั้นพ่อกับแม่ผมทิ้งไว้”
คุณท่านที่อยู่ด้านข้างรีบถามว่า：“เฉินเอ๋อเป็นอย่างไรบ้างล่ะ พบอะไรไหม？”
เย่เฉินถอดถอนหายใจว่า：“ไม่มีอะไรที่พบชัดเจน ไปได้ครึ่งทางก็ถูกชักจูงให้กลับมาครับ”
คุณท่านถามอย่างตกใจว่า：“ชักจูงให้กลับ？ใครชักจูงหลานให้กลับล่ะ？”
เย่เฉินพูดว่า：“ตาครับ เรื่องนี้ยาว พวกเราค่อย ๆ คุยกันดีกว่า”
คุณท่านอานพูดโดยไม่ลังเลว่า：“โอเค ๆ ๆ เข้าไปคุย เข้าไปคุย！”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...
หม่าหลังนเอ๋ย หม่าหลัน!! คุณมึงมีสิทธิ์ไปสอนคนอื่นด้วยหรอ ตัวคุณมึงเองยังทำที่พูดไม่ได้เลย ยังมีน่าไปสอนคนอื่น 555 สนุกมาๆเลยครับ เรื่องแรกเลยที่อ่านแล้วอินขนาดนี้ ขอบคุณที่ทำออกมาให้อ่านครับ แต่ปรับให้ผญ.ที่เข้าหาพระเอก ไม่ต้องลุกหนักเกินไป มันดูน่าเบื่อ ดูขัดใจกับคนอ่าน เรื่องรักที่มีแต่พระเอกเข้าใจได้ แต่เรื่องที่อ่อยพระเอกขั้นสุด มันดูน่าเบื่อเกินไป ไม่ฟิน...
หม่าหลังนมากก...
สะใจมากกก...