ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5886
เซียวฉางควนโดนว่าแบบนี้ ก็หน้าแดงก่ำทันที พูดไปอย่างลังเลและโกรธจัดเล็กน้อยว่า：“ใครว่าผมจะเอาเงินลูกเขยคนดี ผมพูดเหรอ？ผมเรียกลูกเขยคนดีเพราะอีกเรื่อง คุณอย่ามาใส่ร้ายคนอื่น！”
หม่าหลันได้ยินอย่างนี้ ก็ไม่เถียงกับเขาอีก แต่หันไปหาเย่เฉินแล้วพูดว่า：“ลูกเขยคนดี เขาพูดอะไรลูกได้ยินแล้วใช่ไหม ไม่ว่าเขาจะทำตัวน่าสงสารแค่ไหน ลูกก็อย่าให้เขาสักแดง！”
เซียวฉางควนโมโหทันที เงยหน้าขึ้นว่า：“หม่าหลัน ทำไมคุณเป็นคนแบบนี้？เรื่องเงินนี่พูดอยู่ได้ไม่จบใช่ไหม？”
หม่าหลันจงใจส่ายหน้า พูดด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ว่า：“ทำไม？ในเมื่อคุณไม่ได้มาขอเงินลูกเขยคนดี งั้นฉันบอกลูกเขยคนดีไม่ต้องให้เงินคุณ แล้วคุณโกรธทำไม？”
“คุณ……คุณ……”เซียวฉางควนคิดไม่ถึงว่า หม่าหลันจะป้องกันตัวเองได้แกร่งขนาดนี้ เปิดโปงความคิดของตัวเองออกมา โดนเธอพูดขนาดนี้แล้ว แล้วตัวเองจะมีหน้าไปขอเงินเย่เฉินได้อย่างไรล่ะ？
เซียวฉางควนที่มีแต่เสียเปรียบ ไม่อาจตอบโต้ได้เลย จึงได้แต่พูดด้วยความโกรธ：“ผม……ผมไม่ได้คิดจะเอาเงินลูกเขยคนดี ……ผมแค่อยากเตือนลูกเขยคนดี ออกไปข้างนอกระวังตัวด้วย！”
หม่าหลันจงใจแกล้งทำเป็นถอนหายใจอย่างโล่งอก พร้อมกับเอามือสองข้างลูบหน้าอกไขว้กัน และพูดด้วยความกลัวว่า：“โหยเซียวฉางควน คุณทำฉันตกใจเสียจริง ฉันคิดว่าคุณจะหน้าด้านขอเงินลูกเขยคนดี！ลูกเขยคนดีหาเงินอย่างยากลำบาก คุณมีมือมีเท้า อย่าใช้เงินเขาเลย”
เซียวฉางควนพูดด้วยความโกรธว่า：“ผมว่านะหม่าหลัน เกิดอะไรขึ้นกับคุณเหรอ？ผมก็บอกแล้วไงไม่ได้คิดจะเอาเงินกับลูกเขยคนดี คุณเอาแต่พูดเหน็บไม่จบใช่ไหม？”
ดังนั้น เขามองเซียวฉางควน แล้วถามไปว่า：“พ่อ พ่อก็มีเงินไม่พอใช้ใช่ไหม？ถ้าใช่ก็บอกมา เดี๋ยวผมโอนให้”
เซียวฉางควนได้ยินก็ตื่นเต้นเล็กน้อย แต่เมื่อนึกถึงคำเยาะเย้ยที่หม่าหลันกระทำต่อตัวเอง และ flag ที่ตัวเองเพิ่งปักไว้ เขาก็รู้สึกละอายใจจนอยากตบหน้าตัวเอง
ดังนั้น เซียวฉางควนก็ไม่รู้จะตอบเย่เฉินอย่างไร
เวลานี้หม่าหลันเห็นเย่เฉินดูจะให้เงินเซียวฉางควน ก็ร้อนใจอย่างมาก รีบพูดว่า：“ลูกเขยคนดี พ่อลูกเพิ่งพูดเองว่ามี เขามีมือมีเท้าหาเงิน อีกอย่าง ตอนนี้พ่อลูกก็เป็นคนในแวดวงวัฒนธรรม และยังเป็นรองประธานสมาคมการเขียนพู่กันจีนและภาพวาด พูดง่าย ๆ คือเป็นคนมีหน้ามีตา แล้วลูกมาให้เงินเขาแบบนี้ หักหน้าเขาหรือเปล่า？”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...