ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 590
บทที่ 590
ซ่งหวั่นถิงรีบโบกมือ: “ที่จริงพี่ชายของฉันก็ค่อนข้างเก่งเลย ต่อไปฉันจะไม่สืบทอดตระกลูซ่ง ฉันแค่หวังว่าหลังจากที่ปู่เสียชีวิต อย่าโดนพวกเขาไล่ออกจากบ้านก็พอแล้ว……”
เย่เฉินยิ้มเบาๆ และพูดอย่างจริงจังว่า: “มีผมอยู่ จะไม่ยอมให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นได้หรอก”
ซ่งหวั่นถิงประทับใจอย่างมาก ขยี้ตาแล้วขยี้ตาอีก และพูดว่า “อาจารย์ ตอนนี้ฉันจะพาคุณไปส่งที่จี้ซื่อถัง……”
เมื่อพูดจบ สตาร์ทรถ ขับออกจากวิลล่า
ในจี้ซื่อถังตอนนี้ ซือเทียนฉีกำลังพาเฉินเสี่ยวจาว เก็บตู้ยาที่ตระกูลอู๋ทำลาย
เมื่อเห็นเย่เฉินและซ่งหวั่นถิงจะก้าวไปข้างหน้า ซือเทียนฉีรีบไปต้อนรับข้างหน้า พูดด้วยความประหลาดใจว่า: “อาจารย์เย่ คุณมาได้ยังไงครับ แล้วก็คุณซ่ง วันเกิดคุณลุงไม่ใช่เหรอ?”
เย่เฉินยิ้มเบาๆและพูดว่า: “ผมได้ยินเสี่ยวจาวพูดว่าตระกูลอู๋มาหาเรื่องที่นี่ ก็เลยมาดูสถานการณ์ที่นี่หน่อย เสียหายเยอะไหม?”
ซือเทียนฉีโบกมือ ยิ้มอย่างไม่แยแสและกล่าวว่า : ที่เสียหายก็แค่ตู้ยาเล็กน้อย สมุนไพร จะอะไรกันนักล่ะ”
เย่เฉินพยักหน้าและกล่าวว่า: “ผมหักมือขวาของอู๋ซินไปแล้ว ถือเป็นการลงโทษเล็กๆน้อยๆ อีกอย่างผมก็ได้บอกพวกเขาแล้วว่า ภายในสามวันต้องมาขอโทษ”
เมื่อซือเทียนฉีได้ยินคำนี้ ก็รีบพูดด้วยความตื่นเต้น: “อาจารย์เย่ คุณไม่จำเป็นต้องทำเรื่องนี้เพราะผมหรอก ไปทะเลาะกับตระกูลอู๋! ตระกูลอู๋เป็นตระกูลอันดับหนึ่งในเจียงหนาน ผมเกรงว่าพวกเขาจะไม่พอใจคุณ และมาแก้แค้นคุณ……”
เย่เฉินกล่าวอย่างไม่แยแส: “ไม่ต้องเป็นห่วง ถ้าตระกูลอู๋คิดจะแก้แค้น ก็ให้เขามา ฉันจะทให้พวกเขาเห็น จินหลิงไม่ใช่หางโจว เสแสร้งมั่วซั่วก็ต้องมีค่าตอบแทน”
เฉินเสี่ยวจาวพูดด้วยสีหน้าแห่งความเลื่อมใส: “อาจารย์เย่ ขอบคุณจริงที่ช่วยฉันและคุณปู่แก้แค้น สองพ่อลูกแซ่อู๋ที่ทำเกินกันเกินไป ต้องสั่งสอนพวกเขาซะบ้าง ให้พวกเขามีความหวั่นเกรงซะบ้าง!”
เฉินเสี่ยวจาวถามโดยไม่รู้ตัวว่า: “อาจารย์เย่ คุณมีเรื่องบาดหมางกับอู๋ฉีเหรอ?”
เย่เฉินพูดอย่างไม่แยแส: “ฉันก็ไม่ได้มีเรื่องบาดหมางอะไรกับเขาหรอก ก็แค่ไม่ชอบโดยส่วนตัวก็เท่านั้นเอง”
ขณะที่พูด เย่เฉินก็กล่าวว่า : “เด็กคนนี้ได้เรียนมหาวิทยาลัยดีๆ แต่เรียนไม่เก่ง ส่วนใหญ่มักจะทำร้ายนักศึกษาที่เป็นผู้หญิง เขาพยายามชักจูงเพื่อนสนิทของลูกสาวของฉินกางให้ฆ่าตัวตาย ฉันทนดูไม่ได้ ก็เลยให้บทเรียนเขาไป เพื่อที่จะทำให้ทั้งชีวิตของเขาไม่ทำร้ายผู้หญิงอีก”
เฉินเสี่ยวจาวมองเขาด้วยความเลื่อมใสทันที แล้วพูดว่า: “อาจารย์เย่ คุณเป็นไอดอลของฉันจริงๆ! ฉันได้ยินมานานแล้วว่าอู๋ฉีคนนั้นไม่ใช่คนดีอะไร ที่เขากลายเป็นแบบนี้ ไม่รู้ว่ามีคนเท่าไหร่ที่ปรบมือด้วยความดีใจ! ที่แท้ก็เป็นอาจารย์เย่ที่ธำรงคุณธรรมไว้!”
ซ่งหวั่นถิงที่อยู่ข้างๆอดไม่ได้ที่จะอุทานออกมาว่า: “อาจารย์เย่ สาเหตุที่อู๋ตงไห่อยู่ในจินหลิง ก็คือต้องการหาคนที่จัดการอู๋ฉีให้เจอ คิดไม่ถึงว่าจะเป็นคุณ……”
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...