ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 591
บทที่ 591
ตอนี้ที่ซ่งหวั่นถิง เฉินเสี่ยวจาวและซือเทียนฉีกำลังตระหนกกับเรื่องของอู๋ฉีอยู่นั้น เซียวฉางควน พ่อตาของเย่เฉินก็สวมชุดสูท
เดินออกจากบ้านไปอย่างดีใจ แล้วโบกรถมาที่เทียนเซียงฝู่
เนื่องจากกลางคืน จะดื่มเหล้าบ้างเล็กน้อย ดังนั้นเซียวฉางควนก็เลยจอดรถBMWของตนเองไว้ที่บ้าน เอากุญแจไว้ให้เย่เฉิน พอถึงตอนจะกลับ เย่เฉินจะได้ขับรถไปรับตนเองที่เทียนเซียงฝู่
ช่วงนี้เซียวฉางควนก็ไม่มีงานอดิเรกอะไรทำ เอาแต่ศึกษาวัตถุโบราณและภาพวาดเขียนโบราณ ดังนั้นก็เลยเข้าร่วมสมาคมศิลปะจีน
ที่จัดงานเลี้ยงข้าวครั้งนี้ ก็เพื่ออยากจะนั่งตำแหน่งกรรมผู้จัดการทั่วไปของสมาคม
เพื่อที่จะแสดงศักดาของความเป็นหัวหน้า เขาก็เลยเอาเงิน2หมื่น ที่เย่เฉินให้ตนเองมา ไปเช่าเหมาห้องอาหารที่เทียนเซียงฝู่
ถึงแม้จะบอกว่านี่เป็นห้องอาหารที่หรูหราที่สุดของเทียนเซียงฝู่แล้ว แต่ก็ยังดีกว่าร้านอาหารข้างนอกเยอะ
ตอนที่เซียวฉางควนถึงเทียนเซียงฝู่ ท่านหงห้าก็กำลังรีบเดินทางมา
พนักงานไม่รู้จักเซียวฉางควน ก็เลยเชิญเซียวฉางควนไปยังห้องอาหารห้องทองแดงที่เขาเหมาจองไว้แล้ว
พอเห็นว่าคนอื่นๆ ยังมาไม่ถึง เซียวฉางควนก็ไม่ใจร้อน แล้วก็นั่งลง รอการมาถึงของทุกคนอย่างใจเย็น
หลังจากนั้นไม่กี่นาที ประตูห้องอาหารก็ถูกเปิดขึ้น ชายอายุรุ่นราวคราวเดียวกับเขา ก้าวเท้าเดินเข้ามา
พอชายวัยกลางคนคนนั้นมองเห็นเซียวฉางควน ก็เดินขึ้นหน้ามา แล้วยิ้มพูดว่า “น้องเซียว มาเร็วจริงๆ มาถึงตอนไหนนี่? ”
เซียวฉางควนก็รีบผายมือเชิญนั่ง แล้วพูดว่า “พี่สวี่ เชิญนั่งครับ！”
สวี่เหวินหย่วนก็ไม่รีบนั่ง พอเห็นว่าคนอื่นๆ ยังมาไม่ถึง เขาก็เลยพูดเตือนด้วยเสียงต่ำๆ ว่า “น้องเซียว คุณมานั่งตำแหน่งกรรมผู้จัดการ ผมก็ไม่มีความเห็นอะไร แต่คนอื่นๆ ในสมาคม ก็ไม่แน่นะ！”
พอเซียวฉางควนได้ยินดังนั้น ในใจก็กังวลเล็กน้อย แล้วรีบถามไปว่า “พี่สวี่ พี่ลองอธิบายให้ผมฟังที”
สวี่เหวินหย่วนก็ถอนหายใจ แล้วพูดว่า “ตำแหน่งกรรมการผู้จัดการนี้ เนื่องจากมันมีโอกาสที่จะได้พบของโบราณมาก และยังมีอำนาจพอสมควร ดังนั้นมันเป็นตำแหน่งที่น่าจับจ้อง กรรมการผู้จัดการอย่างพวกเรา ไปออกรายการวัตถุโบราณที่ไหน ก็ได้ค่าตัวหลายหมื่นในแต่ละงาน ดังนั้น มีคนมากมายจับจ้องตำแหน่งนี้อยู่”
พอพูดถึงจุดนี้ สวี่รังสีวินหย่วนก็เสริมว่า “เช่นซุนโหย่วฉาย ช่วงนี้ ผมได้ยินมาว่าเขากำลังประจบท่านประธาน และพวกกรรมการผู้จัดการคนอื่นๆ แถมยังให้ของกำนัลไปมากมาย จากสถานการณ์แบบนี้ เขาก็จะเป็นคู่แข่งตัวฉกาจของคุณเลยนะ！”
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...