ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5906

ในขณะเดียวกัน

เย่เฉินขับเชฟโรเลตที่ไม่โดดเด่นคันนั้น นำพาเฉียงไจ่ที่ตื่นเต้นกระวนกระวาย มาถึงที่ด้านนอกของวิลล่าตระกูลซาโน่แล้ว

ทั้งสองคนจากด้านนอกสามารถมองออกได้ ในวิลล่าตระกูลซาโน่เวลานี้ครึกครื้นอย่างมาก ทั่วทั้งคฤหาสน์แสงไฟสว่างไสว สมาชิกมาเฟียส่วนใหญ่สวมใส่ชุดสูทสีดำ ที่หน้าประตูทั้งสองด้านยืนตัวตรง ราวกับว่ากำลังรอต้อนรับบุคคลสำคัญอะไรสักอย่าง

เย่เฉินอยู่ไกลๆมองสิ่งเหล่านี้อยู่ ไม่เพียงยิ้มแย้มพูดออกมา：“มองดูแล้ววันนี้พวกเรามาถูกเวลาแล้ว ตระกูลซาโน่นี้เหมือนกับว่ากำลังมีงานใหญ่อะไรสักอย่าง”

เฉียงไจ่กลืนน้ำลายลงแล้ว ถามเย่เฉิน：“คุณเย่ นี่เปิดตามองดูแล้วอย่างน้อยหลายร้อยคน พวกเราสองคนจะเข้าไปก่อเรื่องจริงๆเหรอ?”

เย่เฉินยิ้มแย้มพูดออกมา：“ผมพูดแล้วไม่ใช่เหรอ ต้องจัดแสดงกับพวกเขาสักฉาก เดี๋ยวอีกสักครู่คุณก็ติดตามผม ผมว่ายังไงคุณก็ทำอย่างนั้น ดูสายตาของผมปฏิบัติงาน”

พูดไป เย่เฉินก็พูดอีกว่า：“แต่ว่าถ้าคุณเป็นกังวลจริงๆละก็ ผมเข้าไปเองก็ได้”

เฉียงไจ่พูดออกมาอย่างไม่ต้องพิจารณา：“คุณเย่ ผมเป็นกังวลจริงๆ แต่ว่าผมไม่เกรงกลัว！ขอเพียงคุณพูดว่าทำอะไร ผมก็ทำอย่างนั้น！”

“ดี”เย่เฉินพยักหน้า เอ่ยปากออกมา：“พวกเรารอสักครู่ก่อน รอโอกาสอันดี”

……

ในขณะนี้ ภายในวิลล่าตระกูลซาโน่

อันโตนิโอเดินไปเดินมาที่ประตูหน้าห้องของลูกสาวจูเลีย วินาทีที่เขาเดินไปเดินมาที่หน้าประตู ก็ยังเดินหน้าไปเคาะประตูแล้ว

“จูเลีย คือผม พ่อเอง”

ในห้อง ไม่มีปฏิกิริยาตอบกลับใดๆ

อันโตนิโอเหนื่อยใจ ทำได้เพียงรออยู่ที่นอกประตูอย่างใจเย็น：“จูเลีย คุณต้องทราบประเพณีของพวกเราคนซิซิลี ก็คือทุกอย่างเพื่อตระกูล ผมนั่งอยู่บนตำแหน่งนี้ในวันนี้ ไม่ใช่เพื่อความภาคภูมิและความมั่งคั่งส่วนตัวของผมเอง ทุกอย่างก็เพื่ออนาคตของตระกูลซาโน่ของพวกเรา ทว่าผมหวังว่าคุณก็จะสามารถทำได้เหมือนกับผม นำเอาผลประโยชน์ของตระกูลวางเอาไว้เป็นอันดับแรกตลอดไป！”

ในห้อง เด็กสาววัยรุ่นคนหนึ่งด่าออกมาด้วยความโมโห：“ทั้งหมดเพื่อตระกูลนั่นเป็นเพียงความคิดและความยินยอมของคุณคนเดียว คุณไม่สามารถนำเอาความคิดและความยินยอมของตัวเองมาบีบบังคับฉันได้！ถ้าเป็นอย่างนั้นละก็ ฉันยินยอมที่จะออกจากตระกูลนี้ไป！”

อันโตนิโอโมโหเดือดดาลพูดออกมา：“ฟังดูสิที่คุณพูดออกนั้นนั่นมันอะไรกัน！อย่าได้ลืมแล้วคุณคือเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่ในร่างกายมีเลือดของคนเกาะสิซีไหลเวียนอยู่！เด็กผู้หญิงของเกาะสิซี ต่อให้ไม่แต่งงาน เปลี่ยนชื่อแล้ว ก็ไม่สามารถลืมตระกูลของตัวได้อย่างเด็ดขาด！จิตวิญญาณแห่งตระกูล คืออยู่ในสายเลือด กระดูกอีกทั้งจิตวิญญาณของคนเกาะสิซีทุกคน ！”