ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5907

หลังจากนั้นสิบนาที ประตูห้องเปิดออก เด็กสาวที่แสนงดงามรูปร่างสูงโปร่ง ผมสีน้ำตาล ดวงตาสีเขียว สวมชุดราตรีสีขาวคนหนึ่ง เดินออกมาจากห้องแล้ว

เด็กสาวคนนี้ ก็คือลูกสาวของอันโตนิโอ จูเลีย·ซาโน่

มองเห็นลูกสาวแต่งตัวอย่างงดงาม อันโตนิโอไม่เพียงชื่นชมออกมา：“พระเจ้า จูเลียคุณเป็นเด็กผู้หญิงที่งดงามที่สุดในเกาะซิซิลีอย่างแน่นอน！”

ใบหน้าของจูเลียเต็มไปด้วยความรังเกียจพูดออกมาว่า：“ฉันไม่ใช่เด็กผู้หญิงของเกาะซิซิลี ฉันเกิดที่นครนิวยอร์ก อีกทั้งทั้งชีวิตนี้ของฉันระยะเวลาที่เคยอาศัยอยู่ที่เกาะซิซิลีก็ไม่ถึงครึ่งปี！ต่อไปนี้ฉันไม่อยากจะมีความเกี่ยวข้องอะไรใดๆกับสถานที่เลวร้ายแห่งนั้นอีก！”

ที่มุมปากของอันโตนิโอยกขึ้นมาเล็กน้อย ยิ้มแย้มพูดออกมา：“จูเลีย คุณยังเด็ก ไม่ช้าก็เร็วจะมีสักวันหนึ่ง คุณจะเป็นเหมือนผม จะรู้สึกภาคภูมิอย่างลึกซึ้งในสายเลือดซิซิลีที่ไหลวนอยู่ในร่างกายตัวเอง！”

ใบหน้าของจูเลียเต็มไปด้วยความรังเกียจพูดออกมา：“งั้นฉันยินยอมไปที่โรงพยาบาลนำเอาเลือดทั้งร่างกายเปลี่ยนออกมา！”

อันโตนิโอส่ายหัว ถอนหายใจพูดออกมา：“ระยะเวลาการต่อต้านของคุณนานกว่าที่ผมคาดเดาเอาไว้อยู่บ้าง ไม่แต่ไม่เป็นไร ขอเพียงปฏิบัติตามการจัดวางของผมอย่างว่าง่าย ผมก็จะไม่คิดเล็กคิดน้อยกับคุณ”

จูเลียไม่ได้พูดอะไรอีก เดินตามอันโตนิโอมายังห้องโถงหลักของคฤหาสน์ ดวงตามองไปรอบด้านโดยตลอดหาอะไรบางอย่าง

……

เวลาผ่านไปทีละวินาทีทีละนาที

หลังจากนั้นหลายนาที ที่มุมมืดด้านนอกคฤหาสน์ เฉียงไจ่อดที่จะถามเย่เฉินไม่ได้ว่า：“คุณเย่ พวกเรากำลังรออะไรอยู่กันแน่?”

เย่เฉินยิ้มแย้มพูดออกมา：“กำลังรอหนึ่งโอกาส”

เฉียงไจ่ถามอย่างสงสัย：“โอกาสอะไร?”

เย่เฉินที่อยู้ด้านข้าง ในแววตาทันใดก็เปล่งประกายขึ้นมา เขาชี้ไปยังรถยนต์สีดำที่ขับออกมาจากด้านในของวิลล่าตระกูลซาโน่ ยิ้มเล็กน้อยพูดออกมา：“สิ่งนั้นก็คือโอกาส！”

พูดไป เขาเปิดไฟรถ เหยียบคันหนึ่งทีขับรถออกไปแล้ว

ทว่าในรถยนต์สีดำคันนั้น จูเลียที่สวมใส่ชุดราตรียาวสีขาว มือเท้ากำลังวุ่นอยู่กับการขับรถออกไปด้านนอก

เมื่อสักครู่เธอจงใจหาโอกาสทำให้กระโปรงของตัวเองเสียหาย หลังจากนั้นยืมใช้เหตุผลในการจัดการกระโปรง หนีออกมาจากห้องโถงหลัก หลังจากนั้นในสวนหารถยนต์สีดำคันหนึ่งที่ไม่ถอดกุญแจเจอแล้ว

เวลานี้เธอไม่รู้ว่าตัวเองควรจะไปที่ไหนดี คิดเพียงว่าอาศัยช่วงเวลาที่ยังไม่มีใครรู้ตัว รีบหนีออกไปจากสถานที่แห่งนี้

แต่ว่า ในวินาทีนั้นที่เธอขับรถออกจากคฤหาสน์อย่างกระวนกระวาย ที่ถนนหน้าประตูคฤหาสน์ทันใดก็มีรถยนต์เชฟโรเลตคันหนึ่งขับมา