ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5913

พูดจบ เขาก็ก้าวเดินไปที่วิลล่า เดินไปในประตู เย่เฉินเดินไปพูดไปว่า：“โอ๊ย พูดตรง ๆ นะ วิลล่าคุณนี่ไม่เท่าไหร่หรอก แม้จะติดเกาะลอง แต่ที่จริงไม่นับว่าอยู่ในเขตเกาะลอง เหมือนจะเป็นหน้าประตูของเกาะลองมากกว่า คนรวยในนครนิวยอร์กที่แท้จริงจะอยู่ในเกาะลอง คุณอยู่ที่นี่ไม่เกี่ยวกันเลย？หรือว่าเฝ้าประตูให้คนรวยที่อยู่ในเกาะลองที่นี่กัน？”

พูดไป เขาก็ตบหน้าอก ยิ้มไปพูดไปว่า：“ดูสมองผมสิ เกือบลืมอาชีพหลักคุณไปเลยว่า เป็นพวกนักเลง！ก็แค่ยมทูตของพวกคนจน บอดี้การ์ดพวกคนรวย ขี้ข้าผู้มีอำนาจ คุณอยู่ที่เกาะลอง มีแต่คนรวยและมีอำนาจอาศัยอยู่ ดังนั้นคุณอยู่ที่นี่จึงเป็นทั้งบอดี้การ์ดและสุนัข ถือได้ว่าทำงานหลายอาชีพ ไม่ง่ายเลยนะ”

“แม่เอ๊ย！”อันโตนิโอโกรธทันที เขาคว้าคอเสื้อเย่เฉิน พูดเสียงคมกริบว่า：“พ่อหนุ่ม！แกนี่ไม่รู้จักคำว่าตายจริง ๆ สินะว่าเขียนอย่างไร！วันนี้มาถึงถิ่นฉันละ ฉันไม่ปล่อยให้แกรอดออกไปแน่！จำความเย่อหยิ่งของแกไว้นะ เดี๋ยวฉันจะดูว่าสุดท้ายแล้วแกจะใช้วิธีไหนมาขอร้องฉัน！”

เย่เฉินถูกเขาจับคอเสื้อ ไม่ตอบโต้ใด ๆ และก็ไม่แสดงความไม่พอใจใด ๆ เขาได้แต่ยิ้มมองอันโตนิโอ พูดว่า：“ลืมบอกคุณเลย คว้าคอเสื้อผมน่ะได้ แต่สิ่งตอบแทนคือมือข้างที่คว้าไว้ ข้างนั้นต้องหัก แม้ว่าลูกสาวคุณจะสวยมาก แต่เรื่องนี้จะไม่มีการเจรจาต่อรองอย่างแน่นอน”

อันโตนิโอมองเย่เฉินที่ดูสมควรโดนทุบ ก็ไม่สามารถควบคุมอารมณ์ได้ จึงยกกำปั้นชกไปที่หน้าเย่เฉิน

ตอนนี้เอง จู่ ๆ ด้านหลังก็มีเสียงนกหวีด เขาหันหน้าไป มีขบวนรถคาดิลแลคสี่คันและโรลส์-รอยซ์ แฟนทอมคันหนึ่ง ขับเข้ามาจากเลี้ยวโค้ง

เขาดูดีใจทันที ไม่สนที่จะซ้อมเย่เฉินที่นี่ รีบผลักเย่เฉินไปด้านข้าง แล้วพูดกับคนสนิทว่า：“เร็ว！แขกคนสำคัญมาแล้ว！ไปต้อนรับกับฉัน แล้วก็ พาคุณหนูไปที่ห้องงานเลี้ยง แล้วพาไอ้หมอนี่กับเพื่อนมันไปที่ห้องเก็บไวน์！”

พูดจบ ก็ไม่รอให้เขาตอบสนอง เดินก้าวออกไปทันที

บรรดาลูกน้องที่กำลังจะพาเย่เฉิน เฉียงไจ่และจูเลียไปที่วิลล่า จู่ ๆ เย่เฉินก็สั่งไปอย่างเยือกเย็นว่า：“อย่าขยับ！ไม่อย่างนั้นหัวพวกคุณถูกบิดแน่！”