เย่เฉินดึงเฉียงไจ่มาที่ด้านข้าง มองอันโตนิโอแล้วพูดว่า:“แนะนำให้รู้จักหน่อย นี่คือเฉียงไจ่,ดขาเปิดร้านห่านย่างที่ไชน่าทาวน์ มีแก๊งหนึ่งชื่อเบริน์นิ่ง แองเจิ้ล ทุกเดือนจะมาเก็บเงินกับเขาถึงที่สามพันดอลลาร์ เบริน์นิ่ง แองเจิ้ลนี่ เกี่ยวกับกับคุณ?”
“พวกเขาไม่ได้……”อันโตนิโออยากแก้ตัวให้ตัวเอง แต่ยังพูดไม่จบ เขาก็ตระหนักได้ทันทีว่า นี่น่าจะเป็นสาเหตุที่เย่เฉินมาหาตัวเอง!
หมายความว่า เย่เฉินรู้ความสัมพันธ์ของตัวเองกับเบริน์นิ่ง แองเจิ้ลนานแล้ว!
โอมาน ราโมวิชที่อยู่ด้านข้างก็ทรุดลง!
เขาร้องไห้ในใจ:“ห่าเอ๊ยทำไมฉันโชคร้ายขนาดนี้!วันนี้เย่เฉินมาหาเรื่องอันโตนิโอชัด ๆ แล้วทำไมฉันต้องบังเอิญมาหาอันโตนิโอด้วย!ถ้าฉันมาสายไปครึ่งชั่วโมง ไม่แน่อันโตนิโออาจจะตายแล้ว ฉันก็ไม่ต้องมีเรื่องกับเย่เฉินอีก และก็ไม่ได้ต้องโดนปืน……”
เวลานี้อันโตนิโอตกใจ คิดไม่ถึงเลยว่า วันนี้เย่เฉินจงใจแสดงละครหน้าบ้านตัวเอง จุดประสงค์ที่แท้จริง ที่แท้ก็จะมาคิดบัญชี!
เมื่อคิดว่าตัวเองถูกเย่เฉินยิงไปสามนัดแล้ว ถ้ายังดื้อรั้นในเวลานี้ ไม่แน่อาจจะโดนอีกนัดก็ได้ ดังนั้นเขาได้แต่พูดไปตามความจริงว่า:“คุณเย่……พูดตรง ๆ นะครับ……เบริน์นิ่ง แองเจิ้ลนี้ เป็นแก๊งเล็ก ๆ ที่ผมควบคุม……แม้ว่าพวกเขาจะจงรักภักดีต่อผม แต่ผมไม่รู้จริง ๆ ว่าพวกเขากล้ามีเรื่องกับคุณ หวังว่าคุณจะให้โอกาสผมสักครั้ง ผมจะเรียกลูกพี่ของเบริน์นิ่ง แองเจิ้ลมา แล้วฆ่าเขากับมือเพื่อคุณเอง!”
เย่เฉินมองไปยังจูเลียอีกครั้ง ถามเธอว่า:“คุณเห็นชัดหรือยัง?ใครกันแน่ที่เป็นฟาสซิสต์อะไรก็ฆ่าคน?เพื่อชีวิตของตัวเองแล้ว พ่อคุณจะฆ่าคนอื่นเพื่อเอาใจผม คุณบอกเองว่า ขยะแบบนี้ ยังเป็นคนอยู่อีกเหรอ?เลวยิ่งกว่าหมา!หมายังภักดีกว่าเขาอีก”
จูเลียไม่กล้าเงิยหน้าขึ้นด้วยความละอายใจ อันโตนิโอจึงรีบอธิบายว่า:“คุณเย่……ผม……ผมก็อยากระบายความโกรธให้กับคุณและเฉียงไจ่ ……”
ตอนนี้เขาแค่อยากผ่านความยากลำบากที่อยู่ตรงหน้านี้ไปก่อน จึงพยักหน้าพูดว่า:“ผมเข้าใจแล้ว……คุณเย่ไม่ต้องห่วง ค่าคุ้มครองทุกเดือนต่อไปนี้ ผมจะส่งต่อให้พี่เฉียงเองกับมือ……”
เย่เฉินส่ายมือ:“คุณไม่มีโอกาส ถ้าวันนี้คุณทำตัวดี พรุ่งนี้เช้า จะมีเรือพาคุณกับคุณโอมาน ราโมวิชออกไปจากนครนิวยอร์กอย่างมีชีวิต ส่วนค่าคุ้มครอง คุณให้ลูกสาวคุณชำระตรงเวลาทุกเดือนก็ได้ แต่ถ้าวันนี้ทำตัวแย่ คุณก็อยู่ไม่ถึงพรุ่งนี้”
อันโตนิโอถามอย่างหวาดกลัว:“คุณเย่……คุณ……คุณจะส่งผมกับโอมาน ราโมวิชไปไหน?!”
เย่เฉินพูดไปว่า:“ไปซีเรีย เพื่อนของผมคนหนึ่งเคยไปเข้าค่ายฤดูร้อนสัมผัสการต่อสู้ที่นั่น พวกคุณสองคนไปลองสัมผัสได้ รวมค่าเดินทาง ค่ากินและที่พัก และยังมีรายการต่อสู้ที่สามารถเข้าร่วมได้ พวกคุณไม่ต้องออกสักเหรียญ ผมเลี้ยงเอง!”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ห๊า พระเอกไปเป็นหนี้พวกหล่อนตรงไหน พวกตัวเองชอบเย่เฉินเอง เย่เฉินไม่ได้บังคับ แล้วจะให้พระเอกคืนความรักให้พวกเอ็งเนี่ยน่ะ ส่วนพระเอกกุเห้นมึงก้ปวดใจกับผู้หญิงทุกคนแหละ -.-"...
อ๋อ พึ่งรู้ว่าพระเอกไปช่วยใคร ก้คิดว่าพระเอกชอบคนนั้น ในใจมีเขาอยู่ จะหลุดกับความคิดเฟ่ยเข้อสินถึงๆด้บอกเรื่องนี้มีแต่พวกหลงตัวเอง มีแค่ชูหรันกับซิวอี้นี่แหละความรักผญ.ดี ๆม่หลงตัวเองขนาดนั้น ขอโทษด้วยครับพอดีอินไปหน่อย...
ผู้หญิงเรื่องนี้หลงตัวเองโครต เป้นเพราะชูกันเถอะ พระเอกถึงได้มีแรงผลักนั้น ไม่ใช่นานาโกะ มโนเก่งเนาะ อีเฟ่ย...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โง่ทั้งพระเอกทั้งหลิวม่านฉง ทำตัวเป้นเมียพระเอกสะงั้น จนต้องเลื่อนผ่านขก.อ่าน ขัดใจ พระเอกแม่งก้จะแคร์ผู้หญิงทั้งโลกเลยรึไง...
ไอหลิวท่านฉง ก้มั่นหน้าเกินน่ะ คิดว่าพระเอกจะชอบมึงรึไง เล่นตัว จะหลุด...
ตระกูลเฟ่ยแม่งก้น่าขยะแขยงกันทุกตัวแหละ มีแค่เฟ่ยเข่อขิน เป้นตระกุลเดียวที่ไม่อยากให้เย่เฉนร่วมมือด้วยเลยจริงๆ เฟ่ยเจี้ยนจงแม่งก้ไม่ใช่คนดีไรนักหรอก ปากก้เอาเครื่องสวรรค์มาอ้าง สุดท้ายก้อยากจะไว้ชีวิตหลานตัวเอง น่าขยะแขยง...
สะใจไอไรอันมากกก...
โง่ก็โง่อยุ่วันยันค่ำ แทนที่จะเอาเรื่องแจ้งความมาพูด ถ้าคน1,000คนแจ้งความ คนที่โดนจับก้คือพวก1,000คนเพราะพวกนี้มันก้รุ้ว่าคนในครอบครัวทำไรแต่ไม่ห้ามไม่แจ้งตำรวจ ถ้าตำรวจรู้ว่าพวกญาติรู้แต่ไม่แจ้งความ ก้โดนข้อหาสมรู้ร่วมคิดแล้ว และพวกนี้ก้ไม่มีหลักฐานเอาผิดเฟนหยุน แต่ดันคืดไม่ได้เนี่ยน่ะ แต่สนุกมาก เป้นนิยายเรื่องแรกที่ติดงอม แหละอินมาก 555...