ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5924
ปืนเลอิต้า 92F ของอิตาลี เป็นอาวุธเบาที่น่าภูมิใจของมะเฟียอิตาลีมาโดยตลอด และพลังของปืนนี้ก็น่าทึ่งจริง ๆ การทำงานของปากกระบอกปืนอันทรงพลัง ไม่ได้ยิงทะลุหูขวาของอันโตนิโอ แต่ทำให้แตกออกเป็นชิ้น ๆ
อันโตนิโอปิดหูด้วยความเจ็บปวดและกรีดร้องอย่างสุดชีวิต จูเลียก็ร้องไห้เอามือปิดหูพ่อ ถามเย่เฉินอย่างโกรธจัด：“คุณบ้าไปแล้วเหรอ？！คุณคือฟาสซิสต์หรือไง？！”
“ฟาสซิสต์？”เย่เฉินยิ้ม：“ผมเป็นคนหัวเซี่ย จะเป็นฟาสซิสต์ได้อย่างไร ไม่เหมือนพ่อคุณ ชายหนุ่มซิซิลีผู้ยิ่งใหญ่คนนี้ที่อาจจะมีความเกี่ยวข้องกับมุสโสลินีก็ได้”
พูดจบ เย่เฉินก็มองจูเลียด้วยสีหน้าเฉียบคม และพูดอย่างดุดันว่า：“คุณผู้หญิงที่เกิดมาจากซิซิลีท่านนี้ ผมแนะนำให้คุณมีภววิสัยหน่อยนะ พ่อของคุณต่างหากที่อยากจะฆ่าผมก่อน เมื่อกี๊เขาเหนี่ยวไกที่หัวผม คุณก็เห็นหมดนี่ ถ้าผมไม่เก่งเลย ผมก็กลายเป็นศพที่ไม่มีใครรู้จักแล้ว และถึงแม้ผมจะยิงเขาไปสองนัด แต่ผมก็ยังไม่ได้เอาชีวิตสวะของเขา เมื่อเทียบกับเขาแล้ว ผมเมตตามากเกินไปด้วยซ้ำแล้ว！”
จูเลียไม่อาจโต้อะไรได้
เธอก็รู้เช่นกันว่า เรื่องนี้เป็นความผิดของพ่อเธอโดยสิ้นเชิง และเป็นเพราะเขาที่ตั้งใจจะก่อเหตุฆาตกรรมก่อน เรียกง่าย ๆ ว่า นี่เป็นความผิดของเขาเอง
แต่ว่า ชายที่ถูกยิงสองนัดคือพ่อของเธอ ดังนั้นเธอจึงได้พูดกับเย่เฉินอย่างจำใจว่า：“ถึงเขาอยากฆ่าคุณ แต่ไม่ว่าอย่างไร เขาก็ไม่ได้ทำร้ายคุณเลย！แต่คุณหักขาเขาข้างหนึ่งและหูเขาข้างหนึ่งหัก！เทียบกันแล้ว คุณมันก็ฟาสซิสต์！”
เย่เฉินมองเธอ ถามนิ่ง ๆ ว่า：“คุณคิดว่าคำพูดคุณนี้ มีภววิสัยไหม？”
แม้ว่าจูเลียจะร้อนตัว แต่ก็ยังทำเป็นพูดอย่างหนักแน่นว่า：“มีภววิสัยแน่นอน！”
เย่เฉินไม่สนใจเธอ แต่ถามอันโตนิโอไปว่า：“ตอนนี้คุณเตรียมพูดความจริง หรือจะพูดเท็จ？”
อันโตนิโอกลัวสุดขีด จึงร้องไห้ไปพูดไปว่า：“ผมพูดความจริง……ผมพูดความจริง……ทรัพย์สินทั้งหมดของผม น่าจะมีมูลค่ากว่าสองพันล้านเหรียญสหรัฐ……มีอสังหาริมทรัพย์ประมาณหนึ่งในสี่ สินทรัพย์ถาวรหนึ่งในสี่ และก็มีอีกหนึ่งในสี่ที่อยู่ในรูปเงินสดและเงินฝาก หุ้น และกองทรัสต์ อีกหนึ่งในสี่ที่เหลือเป็นยาและของเถื่อนต่าง ๆ ……”
เย่เฉินพูดอย่างเยือกเย็น：“แค่สองพันล้าน แกทำอะไรลับ ๆ ล่อ ๆ？กลัวผมแย่งเงินคุณ？”
อันโตนิโอส่ายหน้าโดยไม่รู้ตัว โพล่งออกไปว่า：“ไม่ใช่ ๆ ผมไม่ได้หมายความอย่างนั้น ……”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ห๊า พระเอกไปเป็นหนี้พวกหล่อนตรงไหน พวกตัวเองชอบเย่เฉินเอง เย่เฉินไม่ได้บังคับ แล้วจะให้พระเอกคืนความรักให้พวกเอ็งเนี่ยน่ะ ส่วนพระเอกกุเห้นมึงก้ปวดใจกับผู้หญิงทุกคนแหละ -.-"...
อ๋อ พึ่งรู้ว่าพระเอกไปช่วยใคร ก้คิดว่าพระเอกชอบคนนั้น ในใจมีเขาอยู่ จะหลุดกับความคิดเฟ่ยเข้อสินถึงๆด้บอกเรื่องนี้มีแต่พวกหลงตัวเอง มีแค่ชูหรันกับซิวอี้นี่แหละความรักผญ.ดี ๆม่หลงตัวเองขนาดนั้น ขอโทษด้วยครับพอดีอินไปหน่อย...
ผู้หญิงเรื่องนี้หลงตัวเองโครต เป้นเพราะชูกันเถอะ พระเอกถึงได้มีแรงผลักนั้น ไม่ใช่นานาโกะ มโนเก่งเนาะ อีเฟ่ย...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โง่ทั้งพระเอกทั้งหลิวม่านฉง ทำตัวเป้นเมียพระเอกสะงั้น จนต้องเลื่อนผ่านขก.อ่าน ขัดใจ พระเอกแม่งก้จะแคร์ผู้หญิงทั้งโลกเลยรึไง...
ไอหลิวท่านฉง ก้มั่นหน้าเกินน่ะ คิดว่าพระเอกจะชอบมึงรึไง เล่นตัว จะหลุด...
ตระกูลเฟ่ยแม่งก้น่าขยะแขยงกันทุกตัวแหละ มีแค่เฟ่ยเข่อขิน เป้นตระกุลเดียวที่ไม่อยากให้เย่เฉนร่วมมือด้วยเลยจริงๆ เฟ่ยเจี้ยนจงแม่งก้ไม่ใช่คนดีไรนักหรอก ปากก้เอาเครื่องสวรรค์มาอ้าง สุดท้ายก้อยากจะไว้ชีวิตหลานตัวเอง น่าขยะแขยง...
สะใจไอไรอันมากกก...
โง่ก็โง่อยุ่วันยันค่ำ แทนที่จะเอาเรื่องแจ้งความมาพูด ถ้าคน1,000คนแจ้งความ คนที่โดนจับก้คือพวก1,000คนเพราะพวกนี้มันก้รุ้ว่าคนในครอบครัวทำไรแต่ไม่ห้ามไม่แจ้งตำรวจ ถ้าตำรวจรู้ว่าพวกญาติรู้แต่ไม่แจ้งความ ก้โดนข้อหาสมรู้ร่วมคิดแล้ว และพวกนี้ก้ไม่มีหลักฐานเอาผิดเฟนหยุน แต่ดันคืดไม่ได้เนี่ยน่ะ แต่สนุกมาก เป้นนิยายเรื่องแรกที่ติดงอม แหละอินมาก 555...