ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5923

สรุปบท บทที่ 5923 ผมเลี้ยง!(1): ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

ตอน บทที่ 5923 ผมเลี้ยง!(1) จาก ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง

บทที่ 5923 ผมเลี้ยง!(1) คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายนิยาย จีน ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน ที่เขียนโดย เมฆทอง เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย

ความดุร้ายและอาฆาตของเย่เฉิน ทำให้อันโตนิโออดไม่ได้ที่จะสั่นไปทั้งตัว

และคำพูดของเย่เฉิน ก็ยิ่งทำให้เขากลัวสุดขีด เพราะเขารู้ว่า เย่เฉินแค่พูดว่ายังไม่ฆ่าตัวเอง แต่จะฆ่าหรือไม่ฆ่า ต้องดูอารมณ์เขา

คิดตรงนี้ เขาก็น้ำตาไหล ร้องไห้ไปพูดกับเย่เฉินว่า:“คุณเย่ วันนี้พวกเราเพิ่งเกิดความเข้าใจผิดเล็กน้อย ตอนนี้คุณทำขาผมหักแล้ว และผมก็ชดใช้อย่างแสนสาหัสไปแล้ว หวังว่าคุณจะเห็นแก่ความจริงใจของผม อย่ามาไร้วุฒิภาวะกับผมเลย……ผมสำนึกผิดแล้วจริง ๆ ……”

เย่เฉินยิ้ม:“คุณดูคุณสิ ร้องไห้อะไร?ผู้ชายซิซิลี เลือดไหลเหงื่อไหลต้ตาต้องไม่ไหล แต่คุณมาร้องไห้ต่อหน้าลูกสาวแบบนี้ สมควรเป็นพ่อแห่งซิซิลีไหม?”

อันโตนิโออายจนแทบจะแทรกแผ่นดินทันที

แม้ว่าเขาจะพูดถึงจิตวิญญาณความเป็นคนซิซิลีอยู่บ่อย ๆ แต่เมื่อถูกปืนเล็งจริง ๆ และโดนกระสุนจริง ๆ เขาก็ได้แต่ขอร้องให้เย่เฉินปล่อยตัวเองไป เวลาแบบนี้ เขาจะสนใจจิตวิญญาณความเป็นซิซิลีได้อย่างไร แค่ทำให้เย่เฉินไว้ชีวิตตัวเองได้ ให้ตัวเองถอดกางเกงจากนี่วิ่งไปแมนฮัตตัน วิ่งรอบเซ็นทรัลพาร์คในแมนฮัตตันสามรอบ ตัวเองก็เต็มใจ

คนที่ประสบความสำเร็จในบางสาขา มีน้อยคนที่ไม่กลัวความตาย

อย่างอันโตนิโอที่ฆ่าฟันมาจนถึงวันนี้ เขาก็ไม่มีความกล้าหาญและไม่เกรงกลัวเหมือนเมื่อครั้งยังหนุ่ม

เมื่ออันโตนิโอยังหนุ่ม ก็เป็นเด็กอายุสิบสี่สิบห้าที่เหมือนกู๋หว่าไจ๋ ครอบครัวยากจนมาก ไม่มีเงินเลย ไม่เคยได้ใช้ชีวิตดี ๆ เมื่อออกไปฆ่าคนไม่มีเงินนั่งแท็กซี่ ได้แต่นั่งรถเมโดยมีมีดอีโต้อยู่ที่หลัง และยังไม่จ่ายค่าตั๋วรถเมอีก

คนประเภทนี้ ไม่เข้าใจความหมายของชีวิตคนด้วยซ้ำ มีชีวิตแค่เพียงนั่งรถบัสไปฆ่าคน เมื่อตายก็ยังโชคดีได้นอนในรถพยาบาล และถึงแม้มีดจะมาจี้ตรงหน้า เขาก็ไม่กลัว

เย่เฉินยกมือขึ้นมา แนบไปที่หน้าขวาเขา พูดอย่างเยือกเย็น:“ผมไม่เข้าใจเลย คุณกลัวตาย หรือกลัวใช้เงินนะ?”

อันโตนิโอสั่นด้วยความกลัว รีบเปลี่ยนไปพูดว่า:“ไม่ใช ๆ ……ผมพูดผิด……ผมพูดผิด!คุณเย่ ผม……ผมน่าจะมีเงินหลายร้อยล้านดอลลาร์……”

พูดจบ อันโตนิโอก็รีบเสริมว่า:“แต่ส่วนใหญ่เป็นอสังหาริมทรัพย์……”

เย่เฉินมองเขาด้วยสีหน้าเย็นชา ทันใดนั้นก็เหนี่ยวไกไปที่หูเขา ความสั่นสะเทือนอันยิ่งใหญ่ทำให้หูขวาของอันโตนิโอดังหึ่ง และไม่รู้ว่าเป็นเพราะการสั่นของปืน หรือเหตุผลอื่น เขาแค่รู้สึกชาที่หู ก่อนที่เขาจะรู้สึกตัว ก็รู้สึกถึงกระแสความร้อนที่ไหลผ่านหูไปถึงแก้มและคาง

เขาตกใจทันที สัมผัสมันโดยไม่รู้ตัว จึงพบว่า หูข้างขวาของตัวเองถูกยิงจนหายไป!

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน