ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5922

ตอนนี้เอง เย่เฉินมองอันโตนิโอที่ตกตะลึง ก็ยิ้มไปพูดไปว่า：“ฝีมือยิงปืนคุณแย่จังเลยนะ”

“ห่า！”อันโตนิโอไม่คิดอีกต่อไป เหนี่ยวไกไปที่หัวของเย่เฉินทันที

เสียงดังปัง เรื่องประหลาดแบบเดียวกันก็เกิดขึ้นอีกครั้ง

เย่เฉิน หลับกระสุนของตัวเองได้อีกครั้ง！

อันโตนิโอคางตก พูดพึมพำ：“คุณ……คุณทำได้ไง？！”

เย่เฉินเย้ยหยันไปว่า：“นี่กังฟูของหัวเซี่ยไง น่าขำ”

พูดจบ เขาก็ใช้แรงสองมือทันที กุญแจมือ 6 ข้างบนข้อมือถูกปราณทิพย์หักเป็นชิ้น ๆ เศษโลหะดูเหมือนมีตา พุ่งไปที่หัวลูกน้องทั้งแปดของอันโตนิโออย่างรวดเร็ว ทรงพลัง จนหัวของทั้งแปดนั้นระเบิดออก！

เมื่อเห็นลูกน้องแปดคนนอนลงไปที่ เลือดสดไหลลง อันโตนิโอคิดว่าตัวเองเห็นผี ก็ตกใจจนหันกลับจะถอยหนี แต่เวลาเข่าของเขาอ่อนแรงจากความกลัวสุดขีด ทำให้ไม่สามารถขยับได้

เขาก็เป็นแบบนี้ โอมาน ราโมวิชก็เช่นกัน

เขามองเย่เฉินอย่างตะลึงงัน ในใจไม่หยุดบอกตัวเองว่า：“ฉันต้องฝันไปแน่ ฉันกำลังฝันอยู่แน่！”

และเฉียงไจ่กับจูเลีย ต่างก็มองด้วยความตกตะลึงอยู่นาน แทบไม่เชื่อทุกสิ่งที่เห็นตรงหน้า

เวลานี้เอง เย่เฉินยื่นมือไปหยิบปืนพกเบเร็ตต้า จากในมืออันโตนิโอ แล้วหันไปเล็งที่หัวเขา จากนั้นถามด้วยรอยยิ้มว่า：“คุณชอบเอาปืนเล็งหัวคนอื่นใช่ไหม？”

อันโตนิโอตกใจมาก พึมพำด้วยความกลัวอย่างมาก：“ไม่……ไม่ใช่……”

โอมาน ราโมวิชเห็นเช่นนี้ ก็อยากจะถอยออกไปเงียบ ๆ แต่ตอนนี้เอง จู่ ๆ เย่เฉินก็เล็งปืนไปที่เข่าขวาเขา แล้วเหนี่ยวไกด้วยความเด็ดขาด！

ปัง！

ในห้องเก็บไวน์มีเสียงปืนหนึ่งนัดดังขึ้นมา โอมาน ราโมวิชกอดเข่าตัวเองไว้ ล้มลงไปที่พื้นพร้อมเสียงเจ็บปวด

เย่เฉินพูดด้วยใบหน้านิ่งเฉย：“คุณโอมาน ราโมวิช เดินก้าวไปข้างนอกหน่อย นัดต่อไปก็จะยิงยอดหัวกระโหลกของคุณ คุณว่าผมสามารถทำให้ยอดหัวกระโหลกของคุณลอยออกไปได้ด้วยนัดเดียวไหม？”