ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5921

ที่นี่ คือสถานที่ที่อันโตนิโอทรมานศัตรูและฆ่าศัตรูของเขา

เนื่องจากมือสองข้างของเย่เฉินถูกใส่กุญแจมือสามคู่ไว้ด้านหลัง อันโตนิโอจึงไม่สั่งให้ใครจับเขาไว้บนแท่นทรมาน แต่พาเย่เฉินไปที่ด้านล่างของแท่นทรมาน แล้วหยิบปืนพกจากมือคนด้านข้างอย่างทนไม่ไหว ไปจ่อที่หัวเย่เฉิน แล้วเยาะเย้ยว่า：“ไอ้หนุ่ม แกโชคดีมาก ที่จริงคนที่ถูกฉันจัดการกับมือ จะมีแต่คนมีชื่อเสียง มีหน้ามีตาในนครนิวยอร์กทั้งนั้น คนอย่างแก ตายในมือฉันได้ ถือเป็นความสุข！”

เย่เฉินยังไม่พูด โอมาน ราโมวิชที่อยู่ด้านข้างก็คิดในใจว่า：“อันโตนิโอ ผู้ชายคนนี้คือคนตระกูลเย่แกห่งหัวเซี่ย มูลค่านั้น เกินกว่ามะเฟียอย่างพวกคุณไม่รู้ว่ามากแค่ไหน ถ้าคุณจะยิงนัดเดียวจอด งั้นเขาก็คือคนยิ่งใหญ่ที่สุด ที่คุณน่าจะเคยฆ่าในชีวิตนี้เลย”

เย่เฉินถูกปืนเล็ง แต่ก็ยังไม่กลัว สำหรับเขาแล้ว มือปืนแข็งแกร่งแค่ไหน ก็ทำร้ายเขาไม่ได้ ตราบใดที่ไม่ใช่สัตว์ประหลาดเหมือนระยะประชิด ตัวเองก็เผชิญหน้าได้อย่างง่าย ๆ

ดังนั้น เขาจึงยิ้มไปพูดไปว่า：“แปลกจริง ๆ ครั้งนี้มานครนิวยอร์กไม่กี่ชั่วโมง ก็ถูกคนสองกลุ่มเอาปืนจ่อหัวติดกันเลย นี่คือวิธีที่แก๊งนครนิวยอร์กของพวกคุณปฏิบัติต่อแขกเหรอ？”

อันโตนิโอไม่เข้าใจ ขมวดคิ้วถามว่า：“หมายความว่าไง？คนสองกลุ่ม？นอกจากผมแล้ว ใครเอาปืนมาจ่อคุณ？”

เย่เฉินพูดไปว่า：“อ้อ ก็ไม่ใช่ใครหรอก ก็แค่เศษสวะ แต่อย่าร้อนใจไปล่ะ เดี๋ยวผมจะพาคุณไปรู้จักพวกเขาเอง”

“พาฉัน？อันโตนิโองง แล้วถามเย่เฉิน：“สมองแกมีปัญหาหรือเปล่า？คิดว่าฉันจะให้แกมีชีวิตอยู่ตรงนี้เหรอ？”

โอมาน ราโมวิชเห็นเย่เฉินไม่กลัวเลยที่ถูกปืนจ่อหัว ในใจก็เต้นตุบตับ เขารู้สึกว่าทุกคำของเย่เฉิน คือคำข่มขู่ตัวเอง ดังนั้นเขาจึงจงใจยั่วยุอันโตนิโอ ยิ้มไปพูดไป：“อันโตนิโอ ดูเหมือนเด็กหัวเซี่ยจะไม่กลัวคุณเลย ผมว่า เขาคิดว่าคุณไม่กล้าเหนี่ยวไก！”

ทันใดนั้นอันโตนิโอก็รู้สึกร้อนหน้า พูดกับโอมาน ราโมวิชทันทีว่า：“คุณโอมาน ราโมวิช คุณถอยหลังไปหน่อย ผมนับถึงสามแล้วจะระเบิดหัวเขาให้ดู！ถึงตอนนั้นคุณจะได้ไม่เปื้อนเลือด！”

โอมาน ราโมวิชพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม ถอยหลังไป พูดว่า：“อันโตนิโอ คุณเริ่มนับถอยหลังได้เลย”

จูเลียรู้ว่าพ่อตั้งใจจะฆ่าจริง ๆ แต่ก็ยังพยายามอย่างเต็มที่ ร้องไห้ไปพูดไปว่า：“พ่อ อย่า……ขอร้องล่ะ……อย่าฆ่าเขา……เขาบริสุทธิ์……”