อันโตนิโออยากจัดการเย่เฉินให้ตายอยู่แล้ว พอถูกโอมาน ราโมวิชชักจูง ก็แทบรอไม่ไหว อยากจะหาที่ปิด แล้วยิงสมองเย่เฉินให้จบนัดเดียว
ห้องเก็บไวน์ แน่นอนว่าเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดในการฆ่าคน ดังนั้น เขาก็อยากรีบพาเย่เฉินไป จัดการคนหัวเซี่ยที่ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงนี้ ต่อหน้าโอมาน ราโมวิช
แต่เขาไม่คิดว่า ตั้งแต่ต้นจนจบ เย่เฉินจะรีบยิ่งกว่าตัวเอง
หลังจากตะลึงสักพัก เขาก็ชี้ไปทางเย่เฉิน หัวเราะอย่างเยือกเย็นและพูดว่า:“ฉันฆ่าคนมานับไม่ถ้วนแล้ว เป็นครั้งแรกที่ได้เจอคนที่อยากตายเหลือเกินแบบนี้ ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นฉันก็จะเติมเต็มแกเอง!”
พูดจบ ก็พูดกับคนรอบข้างทันที:“พาเขาลงไปตอนนี้เลย!”
จูเลียขวางตรงหน้าเย่เฉินโดยไม่ห่วงตัวเอง พูดเสียงคมกริบว่า:“ทำแบบนี้ไม่ได้นะ!”
อันโตนิโอไม่อยากให้ลูกสาวมาขวางอีกต่อไป จึงให้คนพาเธอออกไป แต่ยังไม่ทันพูด เย่เฉินก็พูดอย่างทนไม่ไหวว่า:“คุณจะพูดอะไรกับเธอเยอะแยะ?พาลงไปด้วยกันก็จบแล้วนี่?ให้เธอได้เห็นเลือดเยอะ ๆ !พอเธอเห็นเยอะก็จะแข็งแกร่ง!”
อันโตนิโอโกรธเย่เฉินมากจนปวดสมอง กัดฟันแน่น โพล่งไปว่า:“จูเลีย ในฐานะผู้หญิงแห่งซิซิลี ลูกก็ควรได้เห็นเลือดเยอะ ๆ !ไม่อย่างนั้นก็จะเป็นเด็กสาวสามขวบแสนอ่อนแอไปอย่างนี้!”
พูดจบ ก็โบกมือไปทางลูกน้องอย่างใช้อำนาจว่า:“พาไปด้วยกัน!”
เย่เฉินเก็บปราณทิพย์ที่ก่อนหน้านี้ตัวเองใช้ไปกับลูกน้องมะเฟียหลายคน และหลายคนตกใจ ไม่สนว่าเมื่อกี๊ตัวเองทำอะไร รีบถือปืนพาทั้งสองคนไปที่ห้องเก็บไวน์
จากนั้น อันโตนิโอก็มองไปยังโอมาน ราโมวิช ทำท่ามือผายเชิญ พูดว่า:“คุณโอมาน ราโมวิช เชิญทางนี้ครับ!”
ดังนั้น เขาจึงสั่งลูกน้องทันที:“เตรียมกุญแจมือมา ใส่กุญแจมือให้เด็กหัวเซี่ยคนนั้น ใส่ไปเลยหลายอัน!”
แป๊บเดียว เย่เฉินยังไม่ถึงห้องเก็บไวน์ ข้อมือก็มีกุญแจมือโลหะแข็งสามคู่สวมไว้ เฉียงไจ่ที่อยู่ด้านข้างก็ถูกใส่สองอัน กลัวว่าทั้งสองจะไม่มีโอกาสสู้กลับ
จูเลียขอร้องอันโตนิโอให้เย่เฉินตลอดทาง แต่อันโตนิโอกลับเมินเธอตลอดเวลา ครั้งนี้ เป็นครั้งแรกที่อันโตนิโอคิดเย่เฉินพูดถูก ในฐานะผู้หญิงจากซิซิลี จูเลียมีจิตใจเมตตาอย่างที่เธอไม่ควรจะมีจริง ๆ และถึงเวลาแล้วที่เธอจะได้เห็นเลือดใกล้ ๆ บ่อย ๆ
ห้องเก็บไวน์ที่อันโตนิโอพูดถึง อยู่ในห้องชั้นใต้ดินของวิลล่า
ห้องใต้ดินของวิลล่ามีขนาดใหญ่มาก และห้องเก็บไวน์ที่ใช้สำหรับเก็บไวน์ชั้นดีต่าง ๆ ก็มีสามห้องเท่านั้น สองในนั้นเต็มไปด้วยไวน์ชั้นดีต่าง ๆ แต่ห้องเก็บไวน์ที่ใหญ่ที่สุดนั้นไม่เพียงแต่ไม่มีไวน์ชั้นดีเท่านั้น แต่ยังมีอุปกรณ์ทรมานครบชุดที่ใช้ในราชสำนักยุโรปศตวรรษที่สิบห้าอีกด้วย

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...