ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 6001

เย่เฉินคิดไม่ถึงว่า โจวเหลียงเวิ่นตัวอยู่ที่ต่างประเทศแต่กลับห่วงใยบ้านเกิดเมืองนานขนาดนี้ ในขณะที่ซาบซึ้งใจ ก็อดไม่ได้ที่จะพยักหน้ากล่าว: “คุณอาโจววางใจ ผมจะนำซื่อฟางเป่าจ้วงกลับหัวเซี่ยให้ได้ ผมมีเพื่อนคนหนึ่ง ความสัมพันธ์ค่อนข้างดี สามารถนำซื่อฟางเป่าจ้วงบริจาคกลับมาได้โดยผ่านเขา”

ที่เย่เฉินนึกขึ้นได้ ในเวลานี้ ก็คือหนึ่งในลูกบุญธรรมของหลินหว่านเอ๋อร์ ซุนจือต้ง

ในเมื่อซื่อฟางเป่าจ้วงเป็นสมบัติที่สำคัญของชาติ แน่นอนว่าตนเองไม่มีสิทธิ์ครอบครองเป็นของตนเองได้ ผ่านซุนจือต้ง นำมันมอบให้แก่หัวเซี่ย ถึงจะเป็นความหมายคืนแก่เจ้าของเดิมอย่างแท้จริง

โจวเหลียงเวิ่นในเวลานี้ตื่นเต้นเป็นอย่างยิ่ง เอ่ยปากกล่าว: “ทุกอย่างต้องฝากฝังคุณชายแล้ว ซื่อฟางเป่าจ้วงหลับคืนสู่หัวเซี่ย ผมรับโทษจำคุกอยู่ที่สหรัฐอเมริกาครบสิบห้าปี เรื่องนี้ถือว่าไม่ติดค้างต่อกันแล้ว”

เย่เฉินกล่าวอย่างจริงจัง: “คุณอาโจว ชาวอังกฤษรวมทั้งตระกูลรอธส์ไชลด์ปล้นชิงโบราณวัตถุทางประวัติศาสตร์จากหัวเซี่ยมากมาย อย่าว่าแต่ผ่านไปหนึ่งร้อยปีเลย ต่อให้ผ่านไปหนึ่งพันปี ที่แย่งชิงมาก็ยังคงเป็นการแย่งชิงมา ต่อให้ผ่านไปหนึ่งพันปี โบราณวัตถุที่ควรจะเป็นของหัวเซี่ย ก็ยังเป็นของหัวเซี่ย จะช้าหรือเร็วก็ต้องกลับไปยังหัวเซี่ย ถ้าหากตระกูลรอธส์ไชลด์ให้คุณรับโทษจำคุกครบสิบห้าปีเต็ม ผมเย่เฉินเป็นคนแรกที่ไม่เห็นด้วย คุณวางใจ ผมจะคิดหาหนทาง ให้ตระกูลรอธส์ไชลด์ยกเลิกดำเนินคดีอาญากับคุณ ให้พวกเขาถอนคดีลักทรัพย์ คืนอิสรภาพให้กับคุณ”

โจวเหลียงเวิ่นรีบกล่าว: “คุณชายไม่จำเป็นต้องไปยุ่งวุ่นวายกับตระกูลรอธส์ไชลด์ เพื่อเรื่องเล็กน้อยนี้ของผม ยิ่งไปกว่านั้น ตอนนั้นคุณพ่อของคุณกับตระกูลรอธส์ไชลด์จะมากหรือน้อยก็รับว่ามีข้อขัดแย้งกันอยู่บ้าง แค้นใหม่บัญชีเก่า ถึงเวลาจะนำปัญหาที่ไม่จำเป็นมาสู่คุณชาย”

เย่เฉินส่ายหน้า ไม่ได้พูดจา แต่ภายในใจกลับตัดสินใจเรียบร้อยแล้ว

โจวเหลียงเวิ่นเห็นว่าเย่เฉินไม่ตอบอีก อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ กล่าวเปลี่ยนหัวข้อสนทนา: “คุณชาย นอกจากเหตุผลที่กระผมเข้าคุกแล้ว คุณจะต้องมีคำถามอีกมากมายที่อยากจะถามกระผมใช่ไหม?”