ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 6000

ฟังมาถึงตรงนี้ เย่เฉินก็เข้าใจ ถึงเรื่องราวทั้งหมดที่โจวเหลียงเวิ่นถูกขังอยู่ในเรือนจำบรูคลินนี้

เขาอดไม่ได้ที่จะทอดถอนใจ“ตอนแรกผมยังรู้สึกประหลาดใจ ด้วยอิทธิพลของตระกูลรอธส์ไชลด์ หากคุณอาขโมยของของพวกเขาจริง พวกเขาไม่จำเป็นต้องใช้กฎหมายเพื่อมาแก้ปัญหานี้เลย ที่แท้เป็นคุณอาเองที่โทรแจ้งตำรวจและขอมอบตัว”

“ถูกต้อง”โจวเหลียงเวิ่นพยักหน้า และพูดอย่างจนใจว่า“ ในสหรัฐอเมริกาขฌ แม้อิทธิพลของตระกูลรอธส์ไชลด์นั้นจะอยู่เหนือกฎหมาย แต่ก็อยู่ภายใต้การไม่โกรธเคืองของสาธารณชน ผมขโมยของของพวกเขาจริง แต่ผมก็ยอมมอบตัวแต่โดยดี เรื่องนี้ก็จึงต้องดำเนินไปตามกระบวนการยุติธรรม”

“ในกรณีแบบนี้ ต่อให้จะเป็นพวกเขา ก็ไม่สามารถจะมาเอาตัวผมไปได้จด ยังไงผมก็เป็นนักธุรกิจค้าของเก่าที่มีชื่อเสียง รู้จักบุคคลชนชั้นสูงอยู่ไม่น้อย หากพวกเขาจับตัวผมไปแล้วลงโทษเป็นการส่วนตัว เมื่อเรื่องราวถูกแพร่งพรายออกไป ตำรวจของสหรัฐอเมริกาจะต้องอับอายและเสียหน้ามากแน่นอน ”

“ดังนั้น คนของตระกูลรอธส์ไชลด์ทำได้เพียงข่มจิตข่มใจตัวเอง ให้ศาลขังผมไว้ที่นี่ญห และต่อให้พวกเขาจะทรมานผมยังไง ก็ไม่กล้าเอาชีวิตของผม เพราะผมถูกตัดสินจำคุกสิบห้าปี และหลังจากสิบห้าปีหากผมไม่ได้ออกไปจากเรือนจำนี้ ตระกูลรอธส์ไชลด์ก็คงไม่สามารถจะอธิบายกับสาธารณชนได้ ”

เย่เฉินพูดอย่างหนักแน่น“คุณอาโจว วันนี้ผมจะพาอาออกไปจากที่นี่ ส่วนทางฝั่งตระกูลรอธส์ไชลด์ ผมจะไปชี้แจงกับพวกเขาเอง”

“ไม่ได้เด็ดขาด！”โจวเหลียงเวิ่นพูดโพล่งออกมา“คุณชาย ผมเป็นนักโทษคดีลักทรัพย์แล้วถูกจับขังในเรือนจำบรูคลิน หากวันนี้คุณพาผมออกไป ตระกูลรอธส์ไชลด์ไม่เพียงจะไม่ยอมอยู่เฉยเท่านั้น แต่ยังจะเล่นงานครอบครัวของผมอีกด้วย ”

“ที่สำคัญยิ่งกว่าคือ เมื่อผมไปแล้ว ผมก็จะกลายเป็นนักโทษหลบหนี！”