เมื่อพูดถึงตรงนี้ สตีฟกล่าวเสียงเรียบ: “บางครั้ง พวกเราไม่ควรจับหนูที่ขโมยอาหาร และควรจะปล่อยมันไป แอบติดตามมัน ตามหาสถานที่ซ่อนอาหารของมัน จากนั้นค่อยกำจัดมันทิ้ง!”
ทันทีที่แฮงค์ได้ยินคำพูดประโยคนี้ รีบยกนิ้วโป้งขึ้นกล่าว: “นายท่าน คุณพูดถูกต้อง! ถ้าหากปล่อยตัวปีเตอร์ โจว จากนั้นแอบสะกดรอยตามเขา เขาจะต้องพาพวกเราไปหาซื่อฟางเป่าจ้วงจนเจอแน่!”
สตีฟยิ้มเล็กน้อยทันที เอ่ยปากกล่าว: “อีกเดี๋ยวฉันจะโทรหาคุณพ่อ ให้เขาจัดการ ปล่อยตัวปีเตอร์ โจวออกมา ลองดูว่าปีเตอร์ โจวจะกลับมาที่นี่ไหม ถ้าหากเขากลับมา ถ้าอย่างนั้นพวกเราต้องชนะแน่”
......
ในเวลานี้ ไชน่าทาวน์ ร้านเป็นย่างเฉินจี้
วันนี้ไม่ใช่วันหยุดสุดสัปดาห์ ไม่ใช่วันหยุดตามประเพณีของหัวเซี่ย แต่ว่าทั่วทั้งไชน่าทาวน์กลับมีโคมไฟหลากสี ค่อนข้างครึกครื้น
ที่ประตูหน้าร้านของร้านเป็นย่างเฉินจี้ คนกลุ่มใหญ่กลุ่มหนึ่งรวมตัวกัน ทีมเชิดสิงโตหลายทีมตีฆ้องร้องป่าวเดินเข้ามาจากทั่วทุกสารทิศ ต่อแถวเชิดอยู่ด้านหน้าร้านห่านย่างอยู่ครู่หนึ่ง
เย่เฉินมีความประหลาดใจเล็กน้อย ไม่รู้ว่าทำไมคนพวกนี้ถึงได้มาเชิดสิงโตอยู่หน้าประตูร้านของร้านเป็นย่างเฉินจี้ ดังนั้นจึงซักถามผู้ชายคนหนึ่งตรงหน้าด้วยความสงสัย: “พี่ชาย ทำไมถึงมีคนมาเชิดสิงโตอยู่หน้าประตูร้านเป็นย่างเฉินจี้มากมายขนาดนี้?”
คนนั้นกล่าวด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม: “พี่เฉียงเถ้าแก่ร้านห่านย่าง ตอนนี้ได้เป็นลูกพี่คนใหม่ของทั่วทั้งแก๊งคนเชื้อสายจีนแล้ว! พวกเขาไม่เพียงขับไล่เบริน์นิ่ง แองเจิ้ลออกจากไชน่าทาวน์ รับช่วงต่อไชน่าทาวน์อีกครั้ง สิ่งที่สำคัญกว่าก็คือประกาศหัวหน้าแก๊งคนสใหม่เช้าวันนี้ แก๊งคนเชื้อสายจีนเริ่มก่อตั้งขึ้นใหม่อีกครั้ง ต่อไปจะหยุดเก็บค่าธรรมเนียมการคุ้มครองจากพ่อค้าในไชน่าทาวน์อย่างถาวร สำหรับพวกพ่อค้าตัวเล็กๆเหล่านี้แบบพวกเรา แน่นอนว่าเป็นข่าวดีมากๆข่าวหนึ่ง!”
นับตั้งแต่วันที่ก่อตั้งไชน่าทาวน์ ก็ไม่สามารถหลุดพ้นจากการถูกควบคุมของแก๊งได้เลย พ่อค้าที่เปิดกิจการที่นี่ ก็ไม่มีวันไหนที่สามารถหลีกเลี่ยงค่าคุ้มครองได้เช่นกัน ไม่ได้จ่ายให้แก๊งท้องถิ่นของสหรัฐอเมริกา ก็ต้องจ่ายให้แก๊งคนเชื้อสายจีนของไชน่าทาวน์ จนกระทั่งวันนี้ ค่าคุ้มครองถึงนับว่าถูกหยุดเก็บโดยแก๊งคนเชื้อสายจีนอย่างชัดเจนแล้ว
เย่เฉินได้ยินข่าวนี้ รู้ว่านี่จะต้องเป็นการตัดสินใจของเฉียงไจ่อย่างแน่นอน
เฉียงไจ่เป็นเด็กกำพร้าที่อยู่ต่อโดยการเข้าเมืองแบบผิดกฎหมาย ทั้งยังตลอดเวลาที่ติดตามเฉินจ้างโจงก็ได้เห็นพ่อค้าทั่วไปที่ใช้ชีวิตอยู่ในไชน่าทาวน์อย่างต่ำต้อยและน่าเวทนามามากมาย วันนี้ตนได้กลายเป็นลูกพี่ของแก๊งคนเชื้อสายจีนแล้ว อยากจะทำการเปลี่ยนแปลงพี่น้องร่วมชาติของไชน่าทาวน์อย่างแท้จริง ก็เป็นเรื่องดีเรื่องหนึ่ง
นี่ก็ทำให้เย่เฉินชื่นชมเฉียงไจ่เพิ่มขึ้นไม่น้อย อย่างไรก็ตาม การไม่รังแกผู้อ่อนแอ เป็นหลักพื้นฐานในการปฏิบัติตัวของเขามาโดยตลอด แก๊งหนึ่งถ้าหากอยากจะเป็นใหญ่ ก็จำเป็นต้องแสวงหาความเจริญก้าวหน้าไม่ใช่ทำตัวให้แย่ลง ถ้าหากภายภาคหน้าเขาเอาแต่คิดอยากจะสูบเงินจากพ่อค้าตัวเล็กตัวน้อยที่อยู่ในไชน่าทาวน์พวกนี้ แก๊งคนเชื้อสายจีนในมือของเขาจะต้องพัฒนาได้ยากแน่นอน
ตอนนี้ เฉียงไจ่สามารถละทิ้งรายรับที่มาจากชนชั้นล่างนำมาสู่แก๊งคนเชื้อสายจีนได้โดยไม่ลังเล ก็สามารถมองออกว่าเขาได้ตัดสินใจที่จะนำทิศทางการหาเงินของแก๊งคนเชื้อสายจีนผูกไว้ในระดับที่สูงขึ้น
เย่เฉินกล่าวเสียงเรียบ: “ไม่เป็นไร ผมไม่มีทางไปบ้านตระกูลโจวอย่างสะเพร่าหรอก จะต้องตามหาตัวคนที่แอบเฝ้าดูอยู่ออกมาก่อนแล้วค่อยหาโอกาส เรื่องนี้ผมมีความมั่นใจ”
พูดไป เย่เฉินกล่าวอีกว่า: “ใช่แล้วลุงโจง ผมตั้งใจว่าคืนนี้จะหาโอกาสนำซื่อฟางเป่าจ้วงกลับมา จากนั้นคิดหาหนทางนำมันส่งกลับไปยังหัวเซี่ย ลุงคิดว่ามีช่องทางไหนที่ปลอดภัยที่สุดไหม?”
เฉินจ้างโจงครุ่นคิดครู่หนึ่ง เอ่ยปากกล่าว: “คุณชาย ความสามารถของตระกูลรอธส์ไชลด์ที่สหรัฐอเมริกาค่อนข้างมาก การหายสาบสูญไปของซื่อฟางเป่าจ้วง เปลือกนอกพวกเขาเพียงแค่จับตัวปีเตอร์ โจว แต่ความเป็นจริงเกรงว่าคงจะวางกับดักจับโจรเอาไว้ในระยะรัศมีหนึ่งกิโลเมตรรอบๆตระกูลโจวเรียบร้อยแล้ว ช่องทางปกติเกรงว่าคงยากมากที่จะนำซื่อฟางเป่าจ้วงออกไปได้ โดยเฉพาะช่องทางเข้าออกประเทศ แน่นอนว่าพวกเขาจะต้องป้องกันจุดสำคัญที่สำคัญอย่างเข้มงวด”
เย่เฉินพยักหน้า กล่าว: “วิลล่าของตระกูลโจวอยู่ที่ชายขอบของนครนิวยอร์ก หลังจากที่คุณได้ซื่อฟางเป่าจ้วง ก็ขับรถกลับไปที่นครนิวยอร์ก หลังจากกลับไปถึงนครนิวยอร์กค่อยวางแผน”
เฉินจ้างโจงถาม: “ทำไมคุณชายถึงต้องกลับมาที่นครนิวยอร์กอีก?”
เย่เฉินกล่าว: “ในเมื่อไปทางไหนก็ล้วนเป็นกับดักจับโจร ถ้าอย่างนั้นไม่สู้กลับมานครนิวยอร์กเสียเลย นครนิวยอร์กเป็นกองบัญชาการใหญ่ของตระกูลรอธส์ไชลด์ เป็นสถานที่ที่ได้รับการปกป้องอย่างแน่นหนาที่สุดของตระกูลรอธส์ไชลด์ แต่ก็เป็นสถานที่ที่มีช่องโหว่และจุดอ่อนมากที่สุดของพวกเขา มีเพียงแค่ที่นี่ ถึงสามารถตามหาจุดฝ่าทะลวงที่เหมาะสมได้!”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...