ยามค่ำคืน
วิลล่าของตระกูลโจวในเวลานี้มืดสนิท
ภายในคฤหาสน์ที่กั้นด้วยกำแพงหลังนั้น หน้าต่างล้วนถูกเจ้าหน้าที่ของตระกูลรอธส์ไชลด์จัดการบังเอาไว้เรียบร้อยแล้ว ดังนั้นมองดูไปเหมือนกับว่าไม่มีคนอาศัยอยู่
ทันทีที่ถึงยามค่ำคืน คฤหาสน์หลังนี้ก็หยุดการเข้าออกของยานพาหนะ ยานพาหนะที่จอดอยู่ภายในล้วนเข้าสู่สภาวะนิ่งเงียบ แต่คนนอกกลับไม่รู้ว่า ภายในคฤหาสน์ที่เงียบสงัดหลังนี้ เวลานี้คนประมาณส่สิบกว่าคนได้รวมกลุ่มกันขึ้นประกอบได้ด้วยสตีฟรอธส์ไชลด์ รวมทั้งรอยซ์ รอธส์ไชลด์อยู่ในนั้นด้วย
ภายในสี่สิบกว่าคนนี้ นอกจากสตีฟกับลูกชายของเขาแล้ว มีคนประมาณสามสิบคนที่รับผิดชอบในการติดตามทุกความเคลื่อนไหวของวิลล่าตระกูลโจว สิบกว่าคนที่เหลือ รับผิดชอบงานด้านความปลอดภัยรอบด้านของคฤหาสน์หลังนี้
คนของตระกูลรอธส์ไชลด์ ให้ความสำคัญกับความปลอดภัยของชีวิตเป็นอย่างยิ่ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งการมาหน้างานครั้งนี้ เป็นลูกชายคนโตและหลานชายคนโตของผู้นำตระกูลคนปัจจุบันของรอธส์ไชลด์ ดังนั้นแม้ว่าพวกเขาจะวางกับดักจับโจรที่ตระกูลโจว แต่บนความปลอดภัยของสมาชิกคนสำคัญของตระกูล พวกเขายังคงไม่กล้าละเลย
สตีฟรอธส์ไชลด์ก็กังวลว่าความเป็นผู้นำจะประสบกับอันตรายอะไรหรือไม่ ดังนั้นจึงตามหาแฮงค์ เพื่อตรวจสอบระดับความปลอดภัยของคฤหาสน์หลังนี้ที่ตนอาศัย
เพื่อให้สตีฟรอธส์ไชลด์วางใจ แฮงค์กล่าวแนะนำตนเองด้วยความมั่นใจเต็มเปี่ยมกับเขา: “นายท่าน คนที่พวกผมจัดวางเอาไว้ที่นี่ ล้วนเป็นสายลับชั้นยอด ทุกคนมีอุปกรณ์ระบุตัวตนของมิตรหรือศัตรู ทันทีที่เครื่องตรวจจับพบว่ามีคนที่ไม่ได้สวมใส่อุปกรณ์ระบุตัวตนใดๆ ตำแหน่งของอีกฝ่ายไปยังมือปืนสุ่มยิงทันที”
“อีกอย่าง อุปกรณ์ระบุตัวตนบนตัวของพวกเราทุกคน ล้วนมีข้อมูลของคนคนนั้น ระบบจะดำเนินการตรวจสอบความถูกต้องทันที ทันทีที่กล้องวงจรตัวใดจับภาพใบหน้าของเขาเอาไว้ได้ ระบบจดจำใบหน้าจะถูกเปิดใช้งานทันทีเพื่อยืนยันว่าใช่บุคคลนั้นหรือไม่ ถ้าหากเป็นบุคคลนั้น ก็จะตัดสินว่าปลอดภัย ไม่ใช่บุคคลนั้นก็จะแจ้งเตือนทันที”
“นอกจากนี้ บุคลากรด้านนอกทั้งหมด ล้วนสวมใส่กล้องบันทึกที่ไม่สามารถปิดเครื่องได้เอาไว้ตลอด24ชั่วโมงอีกด้วย กล้องบันทึกถูกอัปโหลดไปยังคลาวด์แบบเรียลไทม์ โดยศูนย์ข่าวกรองมีหน้าที่ทำการจัดเก็บและวิเคราะห์ ขอเพียงแค่จับภาพหน้าของทั้งสองคนได้โดยไม่ตั้งใจ ก็สามารถวิเคราะห์ได้ว่าอีกฝ่ายเป็นคนนั้นๆหรือไม่ ดังนั้นอยู่ที่นี่ สามารถรับประกันความปลอดภัยของคุณได้ร้อยเปอร์เซ็นต์”
เมื่อได้ยินดังนั้น สตีฟนับว่าวางใจลงได้อย่างสมบูรณ์แล้ว ดูท่าว่าตนเองไม่ต้องทำอะไร เพียงแค่ต้องอยู่ด้วยกันกับลูกชาย รอแฮงค์จับเบาะแสได้อยู่ที่นี่ ตามหาซื่อฟางเป่าจ้วงออกมาก็นับว่าบรรลุผลสำเร็จ!
……
เย่เฉินอดไม่ได้ที่จะแอบพึมพำ คนพวกนี้เริ่มวางกับดักจับโจรตั้งแต่ห่างออกมาหนึ่งกิโลเมตร ถ้าหากจากเข้าใกล้กว่านี้ ยังไม่ร้ว่าจะมีคนมากมายขนาดไหนเฝ้าระวังอยู่
ดูท่า ตนเองคิดอยากจะนำซื่อฟางเป่าจ้วงออกไปจากที่นี่ อีกทั้งพยายามไม่เปิดเผยตัวตน ไม่ใช่เรื่องง่ายขนาดนั้นเลยจริงๆ
ในเวลานี้ ชายวัยกลางคนในชุดธรรมดาหลายคนเดินเข้ามาในร้านกาแฟ เย่เฉินจ้องมองพวกเขาอยู่หลายที พบว่าท่าทางการเดิน ท่าทางของร่างกายรวมทั้งการควบคุมท่าทางการเคลื่อนไหวที่ละเอียดอ่อนของพวกเขา ล้วนเป็นบุคลากรมืออาชีพที่ฝึกฝนมา งนั้นจึงคนกาแฟในแก้วอย่างเงียบๆ และคอยสังเกตคนพวกนี้
คนทั้งหลายเลือกโต๊ะตัวหนึ่งที่มุมติดหน้าต่าง สั่งกาแฟหลายแก้วกับพนักงาน หลังจากพนักงานเดินจากไป หนึ่งในคนนั้นจ้องมองรถยนต์ที่หน้าโรงแรมที่ข้างนอกหน้าต่าง กล่าวด่าเสียงเบา: “คนของตระกูลรอธส์ไชลด์พวกนี้ ทางที่ดีอย่าสร้างเรื่องยุ่งยากอะไรให้พวกเราเลย ทันทีที่พวกเขาทำเรื่องอื้อฉาวใหญ่โตอะไรออกมา เกรงว่าชื่อเสียงของพวกเราก็คงถูกทำลายจนสิ้นซากไปด้วย”
อีกคนหนึ่งพยักหน้า กล่าวเสียงเบา: “เจตนาของด้านบนตอนนี้คือให้พวกเราจับตาดูพวกเขาอยู่ที่ไปก่อน ถ้าหากพวกเขามีพฤติกรรมอะไรที่เกินกว่าเหตุ พวกเราต้องรีบเข้าไปขัดขวางทันที แต่ว่าเบื้องบนก็เตือนพวกเราอย่าได้มุ่งไปข้างหน้ากว่านี้อีก คนของรอธส์ไชลด์ตอนนี้ค่อนข้างอ่อนไหว ทันทีที่พวกเราเข้าใกล้ตระกูลโจวมากเกินไป พวกเขาก็หาต้องหาเรื่องทันที”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
หม่าหลันมันไม่ได้ไร้เดียงสาต่อโลกหรอก แต่เขียนให้ถูกคือหม่าหลันมันโง่นั้นเอง เข้ามหาลัยมีชื่อเสียงได้ไง โง่ดักดานขนาดนี้ อาจารย์ที่เขียน ก้เขียนให้อีหม่าหลันดูดีเกิ้น 555...
เอาตรงๆน่ะ ผมชอบที่พระเอกมีสาวมาติด แบบเป็นปกติ หลงรักพระเอกโงหัวไม่ขึ้นผมไม่ขัดใจหรอก มาขัดใจตอนคือแบบผญ เรื่องนี้มีนลุกหนักเกินไป จนทำใจอ่านแล้วขัดใจ ถ้าลุกพอประมาณแบบนี้คืออ่านสนุกเว่อร์ แต่นี่อ่อยหนักจนเกิน เกิดอาการขัดใจสุดๆ 555...
ห๊า พระเอกไปเป็นหนี้พวกหล่อนตรงไหน พวกตัวเองชอบเย่เฉินเอง เย่เฉินไม่ได้บังคับ แล้วจะให้พระเอกคืนความรักให้พวกเอ็งเนี่ยน่ะ ส่วนพระเอกกุเห้นมึงก้ปวดใจกับผู้หญิงทุกคนแหละ -.-"...
อ๋อ พึ่งรู้ว่าพระเอกไปช่วยใคร ก้คิดว่าพระเอกชอบคนนั้น ในใจมีเขาอยู่ จะหลุดกับความคิดเฟ่ยเข้อสินถึงๆด้บอกเรื่องนี้มีแต่พวกหลงตัวเอง มีแค่ชูหรันกับซิวอี้นี่แหละความรักผญ.ดี ๆม่หลงตัวเองขนาดนั้น ขอโทษด้วยครับพอดีอินไปหน่อย...
ผู้หญิงเรื่องนี้หลงตัวเองโครต เป้นเพราะชูกันเถอะ พระเอกถึงได้มีแรงผลักนั้น ไม่ใช่นานาโกะ มโนเก่งเนาะ อีเฟ่ย...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โง่ทั้งพระเอกทั้งหลิวม่านฉง ทำตัวเป้นเมียพระเอกสะงั้น จนต้องเลื่อนผ่านขก.อ่าน ขัดใจ พระเอกแม่งก้จะแคร์ผู้หญิงทั้งโลกเลยรึไง...
ไอหลิวท่านฉง ก้มั่นหน้าเกินน่ะ คิดว่าพระเอกจะชอบมึงรึไง เล่นตัว จะหลุด...
ตระกูลเฟ่ยแม่งก้น่าขยะแขยงกันทุกตัวแหละ มีแค่เฟ่ยเข่อขิน เป้นตระกุลเดียวที่ไม่อยากให้เย่เฉนร่วมมือด้วยเลยจริงๆ เฟ่ยเจี้ยนจงแม่งก้ไม่ใช่คนดีไรนักหรอก ปากก้เอาเครื่องสวรรค์มาอ้าง สุดท้ายก้อยากจะไว้ชีวิตหลานตัวเอง น่าขยะแขยง...