คนนั้นก่อนหน้านี้กล่าวอย่างทอดถอนใจ: “พวกเขาไม่ได้เห็นFBIอยู่ในสายตาเลยสักนิด ให้พวกเราจับตาดูเขาไว้ก็ไม่ได้มีความหมายอะไร นายดูบุคลากรและอุปกรณ์ของพวกเขา ดีกว่าของพวกเราตั้งหลายเท่า พวกเขาจะก่อเรื่องขึ้นมาจริง พวกเราขัดขวางก็ขวางไม่อยู่หรอก”
พูดไป เขากดเสียงต่ำลง กล่าว: “ฉันได้ยินคนของกรมสรรพาวุธพูดว่า ตระกูลรอธส์ไชลด์เลือกอุปกรณ์จับภาพความร้อนระดับสูงมาหลายชุด ภายในระยะรัศมีหลายร้อยเมตร มองออกแม้กระทั่งหนูตัวหนึ่งว่าเป็นตัวผู้หรือตัวเมีย ไม่รู้ว่าพวกเขาจะทำอะไรกันแน่”
เพื่อนร่วมงานฝั่งตรงข้ามกล่าวพร้อมรอยยิ้ม: “การขวางไม่ได้ก็คือเจตนาที่แท้จริงของเบื้องบน ถ้าหากตระกูลรอธส์ไชลด์ยืนกรานอยากจะทำอะไร ใครก็ขวางพวกเขาไม่ได้ ทำเนียบขาวก็ไม่มีโชว์เช่นกัน พวกเราเพียงแค่ต้องแสดงท่าทีขัดขวางพวกเขาก็ถือว่าจบสิ้นภารกิจแล้ว ถึงเวลาถ้าหากถูกวิพากษ์วิจารณ์อย่างรุนแรงจริง พวกเรายังสามารถอธิบายได้ว่าพวกเราขัดขวางพวกเขาแล้วจริงๆ แต่พวกเขาไม่เห็นพวกเราอยู่ในสายตาเลยสักนิด”
คนที่สามที่ไม่ได้พูดจาในเวลานี้เอ่ยปากกล่าวขึ้นมาอย่างกะทันหัน: “เมื่อตอนบ่ายพวกนายเห็นเฮลิคอปเตอร์ไปหรือยัง?”
“เห็นแล้ว”อีกสองคนพยักหน้า คนหนึ่งในนั้นถาม: “เฮลิคอปเตอร์มีอะไรพิเศษไหม? ตระกูลรอธส์ไชลด์จัดเฮลิคอปเตอร์อย่างน้อยสิบกว่าลำไว้บริเวณรอบๆนี้”
คนที่สามแสร้งทำเป็นกล่าวอย่างลึกลับ: “เฮลิคอปเตอร์ลำนั้น เพียงแค่จอดแอบรอคำสั่งอยู่ละแวกใกล้เคียง ไม่ได้บินผ่านภายในระยะรัศมีหนึ่งไมล์ของตระกูลโจวเลยสักลำ ลำนั้นเมื่อตอนบ่ายเป็นข้อยกเว้นเพียงหนึ่งเดียว พวกนายรู้ไหมว่าคนที่นั่งบนเฮลิคอปเตอร์ลำนั้น เป็นใครไหม?”
ทั้งสองคนรีบถาม: “ใคร?”
คนที่สาวกล่าวเสียงเบา: “แท้ที่จริงแล้วเป็นใคร ฉันไม่มีข่าวที่เชื่อถือได้ แต่สิ่งที่ฉันสามารถมั่นใจได้คือ คนที่นั่งบนเฮลิคอปเตอร์ลำนั้น ต้องเป็นสมาชิกสายตรงของตระกูลรอธส์ไชลด์อย่างแน่นอน!”
“จริงเหรอ?”ทั้งสองคนท่าทางงุนงง คนหนึ่งในนั้นรีบกล่าว: “สมาชิกสายตรงของตระกูลรอธส์ไชลด์มาแล้วเหรอ? พวกเขามาทำอะไร?”
คนนั้นกล่าว: “รายละเอียดมาทำอะไรนั้น ฉันไม่รู้ แต่จากการกระทำนี้ของรอธส์ไชลด์ก็สามารถมองออกได้ว่า ตระกูลโจวนี้มีความสำคัญกับพวกเขาเป็นอย่างยิ่ง เมื่อวานผู้อำนวยการไปประชุมกับเบื้องบน ฉันได้ยินบทสนทนาของเขากับรองผู้อำนวยการ พูดว่าสมาชิกเกือบทั้งตระกูลรอธส์ไชลด์มีความเคลื่อนไหวขึ้นมา ประกาศเคอร์ฟิวส์ไปทั่วทั้งนครนิวยอร์กรวมทั้งระยะภายในรัศมีสองร้อยไมล์!”
“เคอร์ฟิวส์?”คนหนึ่งในนั้นกล่าวถาม: “ทำไมฉันถึงไม่ได้ยินข่าว?”
คนนั้นกล่าวอธิบาย: “การเคอร์ฟิวส์ตอนนี้ยังไม่เปิดเผยต่อสาธารณะ มีตำรวจเป็นคนออกหน้า ปิดกั้นการจราจรทางบกทั้งหมด ยานพาหนะที่ออกจากพื้นที่ที่กำหนดทุกคันจะต้องถูกตรวจค้น เหตุผลที่พวกเขาใช้คือจับยาเสพติด บอกว่าตามสายข่าวของตำรวจ จะมียาเสพติดจำนวนมากเข้ามาในนครนิวยอร์ก”
พวกเขาคิดว่า ทั้งสามคนกระซิบกระซาบเสียงเบาอยู่ตรงมุมร้าน จะไม่มีทางถูกคนอื่นแอบได้ยิน แต่กลับคิดไม่ถึงว่า ทุกคำพูดที่พวกเขาพูด เข้าไปในหูของเย่เฉินอย่างชัดเจน
เย่เฉินสะเทือนใจทันที ในมุมมองของเขา ตระกูลรอธส์ไชลด์เฝ้าจับตาอยู่ที่วิลลาตระกูลโจว แน่นอนว่าเพื่อสามารถตามหาซื่อฟางเป่าจ้วง ตอนนี้แม้แต่สมาชิกคนสำคัญยังบินมาที่เดียวกัน คิดว่าจะต้องมาเพื่อแย่งชิงความดีความชอบทางทหาร
ถ้าหากไม่มีคนของตระกูลรอธส์ไชลด์มา ตนยังยากที่จะนำซื่อฟางเป่าจ้วงไป ภายใต้อุปกรณ์ที่เฉพาะทางที่มากมายขนาดนี้ยังเป็นไปได้ยากมาก
ตอนนี้มีสมาชิกคนสำคัญของตระกูลรอธส์ไชลด์มาอีก ก็เท่ากับว่าเป็นการส่งจุดฝ่าทะลวงหนึ่งมา เรียกได้ว่าจะนอนก็มีหมอนให้!
คิดว่าการนำซื่อฟางเป่าจ้วงออกไปจากที่นี่อย่างลับๆ อีกทั้งเส้นทางเดียวที่จะนำออกไปจากสหรัฐอเมริกา หนทางที่ดีที่สุด ก็คือให้คนของตระกูลรอธส์ไชลด์ ทำหน้าที่เป็นแรงงานล่อในการขนย้ายให้ตน
ไม่ว่าคนของตระกูลรอธส์ไชลด์ที่มาในครั้งนี้จะเป็นใคร ก็มาเพื่อช่วยตนเองอย่างไม่ต้องสงสัย!

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
หม่าหลันมันไม่ได้ไร้เดียงสาต่อโลกหรอก แต่เขียนให้ถูกคือหม่าหลันมันโง่นั้นเอง เข้ามหาลัยมีชื่อเสียงได้ไง โง่ดักดานขนาดนี้ อาจารย์ที่เขียน ก้เขียนให้อีหม่าหลันดูดีเกิ้น 555...
เอาตรงๆน่ะ ผมชอบที่พระเอกมีสาวมาติด แบบเป็นปกติ หลงรักพระเอกโงหัวไม่ขึ้นผมไม่ขัดใจหรอก มาขัดใจตอนคือแบบผญ เรื่องนี้มีนลุกหนักเกินไป จนทำใจอ่านแล้วขัดใจ ถ้าลุกพอประมาณแบบนี้คืออ่านสนุกเว่อร์ แต่นี่อ่อยหนักจนเกิน เกิดอาการขัดใจสุดๆ 555...
ห๊า พระเอกไปเป็นหนี้พวกหล่อนตรงไหน พวกตัวเองชอบเย่เฉินเอง เย่เฉินไม่ได้บังคับ แล้วจะให้พระเอกคืนความรักให้พวกเอ็งเนี่ยน่ะ ส่วนพระเอกกุเห้นมึงก้ปวดใจกับผู้หญิงทุกคนแหละ -.-"...
อ๋อ พึ่งรู้ว่าพระเอกไปช่วยใคร ก้คิดว่าพระเอกชอบคนนั้น ในใจมีเขาอยู่ จะหลุดกับความคิดเฟ่ยเข้อสินถึงๆด้บอกเรื่องนี้มีแต่พวกหลงตัวเอง มีแค่ชูหรันกับซิวอี้นี่แหละความรักผญ.ดี ๆม่หลงตัวเองขนาดนั้น ขอโทษด้วยครับพอดีอินไปหน่อย...
ผู้หญิงเรื่องนี้หลงตัวเองโครต เป้นเพราะชูกันเถอะ พระเอกถึงได้มีแรงผลักนั้น ไม่ใช่นานาโกะ มโนเก่งเนาะ อีเฟ่ย...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โง่ทั้งพระเอกทั้งหลิวม่านฉง ทำตัวเป้นเมียพระเอกสะงั้น จนต้องเลื่อนผ่านขก.อ่าน ขัดใจ พระเอกแม่งก้จะแคร์ผู้หญิงทั้งโลกเลยรึไง...
ไอหลิวท่านฉง ก้มั่นหน้าเกินน่ะ คิดว่าพระเอกจะชอบมึงรึไง เล่นตัว จะหลุด...
ตระกูลเฟ่ยแม่งก้น่าขยะแขยงกันทุกตัวแหละ มีแค่เฟ่ยเข่อขิน เป้นตระกุลเดียวที่ไม่อยากให้เย่เฉนร่วมมือด้วยเลยจริงๆ เฟ่ยเจี้ยนจงแม่งก้ไม่ใช่คนดีไรนักหรอก ปากก้เอาเครื่องสวรรค์มาอ้าง สุดท้ายก้อยากจะไว้ชีวิตหลานตัวเอง น่าขยะแขยง...