สตีฟกล่าวด้วยความกังวล: “คนอื่น ๆ กำลังปิดกั้นเส้นทางจราจรทางน้ำ ทางบกและอากาศ มีเพียงแค่พวกเรารอคอยโชคลาภอยู่ที่นี่ ถ้าหากกระต่ายตัวนั้นไม่มาที่นี่ ถ้าอย่างนั้นไม่ใช่ว่าพวกเราจะทำงานเสียเปล่าแล้วหรอกเหรอ?”
พูดถึงตรงนี้ สตีฟกล่าวอีก: “นี่ไม่ใช่ภารกิจทั่วไป ภารกิจครั้งนี้เกี่ยวข้องกับการสืบทอดตำแหน่งผู้นำตระกูล ถ้าหากถูกคนอื่นแย่งโอกาสไป ทั้งหมดก็จบเห่แล้ว”
รอยซ์รีบกล่าวถาม: “คุณพ่อ ถ้าอย่างนั้นความหมายของท่านคือ?”
สตีฟนิ่งเงียบไปครู่หนึ่ง กล่าวพึมพำ: “รอยซ์ ฉันคิดว่าพวกเราสองคนแบ่งหน้าที่กัน ฉันเฝ้าตระกูลโจว แกรีบกลับไปตามหาช่องทางอื่น แล้วก็ถือโอกาสสืบความคืบหน้าของคนอื่นๆในตอนนี้ ดูว่าจะสามารถชิงตามหาซื่อฟางเป่าจ้วงให้เจอตัดหน้าคนอื่นได้ไหม”
“ได้ครับคุณพ่อ!”รอยซ์พยักหน้าเบาๆ รับปากอย่างนอบน้อม กล่าว: “ถ้าอย่างนั้นตอนนี้ผมจะให้เฮลิคอปเตอร์เตรียมตัวสักหน่อย”
สตีฟผู้นำอันดับสุดท้าย กล่าว: “ฉันจัดการเอง ถือโอกาสมอบหมายงานให้แฮงค์นั่นด้วย”
พูดไป เขาก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา แล้วเรียกแฮงค์มาหา
หลังจากผ่านไปครู่หนึ่ง แฮงค์เคาะประตู กล่าวอย่างนอบน้อม: “นายท่าน นี่คือแฮงค์”
สตีฟพูดเสียงเรียบ: “เข้ามา” แฮงค์จึงผลักประตูห้องแล้วเดินเข้าไป กล่าวถามอย่างนอบน้อม: “นายท่าน ท่านมีอะไรจะสั่งหรือครับ?”
สตีฟกล่าว: “แฮงค์ นายแจ้งเฮลิคอปเตอร์ทางด้านนั้นหน่อย อีก20นาทีเตรียมบินกลับไปที่นครนิวยอร์ก”
แฮงค์กล่าวอย่างไม่ลังเล: “ไม่มีปัญหาครับนายท่าน ไม่ทราบว่าเป็นท่านกลับไปหรือว่าคุณชายกลับไปครับ?”
สตีฟชี้ไปที่รอยซ์ลูกชายที่อยู่ด้านข้าง กล่าวเสียงเรียบ: “ฉันมีเรื่องบางอย่างต้องการให้รอยซ์กลับไปจัดการ จะชักช้าไม่ได้เด็ดขาด”
พูดไป แฮงค์กล่าวอีกว่า: “แต่ว่าคุณชายวางใจ คฤหาสน์หลังนี้มีสายไฟฟ้าจ่ายไฟสองเส้น ซึ่งขึ้นตรงกับผู้ให้บริการจ่ายไฟสองราย ขอเพียงแค่ไม่ ขอเพียงแค่เครือข่ายไฟฟ้าทั้งหมดไม่เป็นอัมพาต ต่อให้หนึ่งในสายไฟฟ้าจ่ายไฟเกิดปัญหาขึ้น อีกเส้นหนึ่งก็ยังสามารถเสริมได้ทันที ก็สามารถเชื่อมต่อได้อย่างราบรื่น”
รอยซ์ถามอีก: “ถ้าอย่างนั้นถ้าหากอีกฝ่ายทำลายสายไฟทั้งสองสายของพวกเราทิ้งละ?”
แฮงค์งุนงงไปเล็กน้อย รีบกล่าว: “เรื่องนี้......เรื่องนี้ไม่น่าจะเป็นไปได้ครับ ก่อนหน้านี้ผมตรวจสอบสายไฟแล้ว ทั้งหมดเป็นสายส่งใต้ดินทั้งหมด ปลอดภัยเป็นอย่างมาก อีกอย่างที่นี่พวกเรามีกองทัพแข็งแกร่งคอย......”
แฮงค์“กองทัพแข็งแกร่งคอยคุ้มกัน”สี่คำนี้ยังพูดไม่จบ ด้านหน้าก็เปลี่ยนเป็นดำมืดไปทั้งผืน!
เขาย้อนถามประโยคหนึ่งโดยจิตใต้สำนึก:“ไฟดับแล้ว?”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
หม่าหลันมันไม่ได้ไร้เดียงสาต่อโลกหรอก แต่เขียนให้ถูกคือหม่าหลันมันโง่นั้นเอง เข้ามหาลัยมีชื่อเสียงได้ไง โง่ดักดานขนาดนี้ อาจารย์ที่เขียน ก้เขียนให้อีหม่าหลันดูดีเกิ้น 555...
เอาตรงๆน่ะ ผมชอบที่พระเอกมีสาวมาติด แบบเป็นปกติ หลงรักพระเอกโงหัวไม่ขึ้นผมไม่ขัดใจหรอก มาขัดใจตอนคือแบบผญ เรื่องนี้มีนลุกหนักเกินไป จนทำใจอ่านแล้วขัดใจ ถ้าลุกพอประมาณแบบนี้คืออ่านสนุกเว่อร์ แต่นี่อ่อยหนักจนเกิน เกิดอาการขัดใจสุดๆ 555...
ห๊า พระเอกไปเป็นหนี้พวกหล่อนตรงไหน พวกตัวเองชอบเย่เฉินเอง เย่เฉินไม่ได้บังคับ แล้วจะให้พระเอกคืนความรักให้พวกเอ็งเนี่ยน่ะ ส่วนพระเอกกุเห้นมึงก้ปวดใจกับผู้หญิงทุกคนแหละ -.-"...
อ๋อ พึ่งรู้ว่าพระเอกไปช่วยใคร ก้คิดว่าพระเอกชอบคนนั้น ในใจมีเขาอยู่ จะหลุดกับความคิดเฟ่ยเข้อสินถึงๆด้บอกเรื่องนี้มีแต่พวกหลงตัวเอง มีแค่ชูหรันกับซิวอี้นี่แหละความรักผญ.ดี ๆม่หลงตัวเองขนาดนั้น ขอโทษด้วยครับพอดีอินไปหน่อย...
ผู้หญิงเรื่องนี้หลงตัวเองโครต เป้นเพราะชูกันเถอะ พระเอกถึงได้มีแรงผลักนั้น ไม่ใช่นานาโกะ มโนเก่งเนาะ อีเฟ่ย...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โง่ทั้งพระเอกทั้งหลิวม่านฉง ทำตัวเป้นเมียพระเอกสะงั้น จนต้องเลื่อนผ่านขก.อ่าน ขัดใจ พระเอกแม่งก้จะแคร์ผู้หญิงทั้งโลกเลยรึไง...
ไอหลิวท่านฉง ก้มั่นหน้าเกินน่ะ คิดว่าพระเอกจะชอบมึงรึไง เล่นตัว จะหลุด...
ตระกูลเฟ่ยแม่งก้น่าขยะแขยงกันทุกตัวแหละ มีแค่เฟ่ยเข่อขิน เป้นตระกุลเดียวที่ไม่อยากให้เย่เฉนร่วมมือด้วยเลยจริงๆ เฟ่ยเจี้ยนจงแม่งก้ไม่ใช่คนดีไรนักหรอก ปากก้เอาเครื่องสวรรค์มาอ้าง สุดท้ายก้อยากจะไว้ชีวิตหลานตัวเอง น่าขยะแขยง...