ไฟดับอย่างกะทันหัน ทำให้ดวงตาทั้งสามคู่ที่อยู่ท่ามกลางความมืดมิดเปล่งประกายแสงแห่งความสงสัยทันที
ในขณะที่แฮงค์ใบหน้าเต็มไปด้วยความตกตะลึงท่ามกลางความมืดมิด ในวิทยุสื่อสารก็มีเสียงที่ชุลมุนวุ่นวายเป็นอย่างยิ่งดังขึ้นทันที
มีคนพูดว่า: “ทำไมถึงได้ไฟดับ?! อุปกรณ์กล้องวงจรปิดของพวกเราเป็นอัมพาตทั้งหมด!”
มีคนกล่าวสมทบ: “อุปกรณ์ตรวจจับทั้งหมดเครื่องค้าง ห้องควบคุมกลางมองไม่เห็นอะไรเลย ระบบจำแนกมิตรศัตรูก็หยุดใช้งาน!”
มีคนพูดว่า: “เกิดเรื่องอะไรขึ้น?! คฤหาสน์หลังนี้ไม่ใช่มีสายจ่ายไฟฟ้าสองเส้นงั้นเหรอ?!”
มีคนตอบ: “สองสายสามสายมีประโยชน์กับผีอะไรละ? ที่สำคัญตอนนี้คือไม่มีไฟฟ้าแล้ว! ผู้รับผิดชอบป้องกันรักษาหลังบ้านละ?! ทำไมถึงไม่จัดเตรียมไฟสำรองฉุกเฉิน?!”
มีคนด่า: “ไม่มีใครบอกว่าต้องเตรียมไฟสำรองฉุกเฉินนี่! ต่อให้เป็นFBIออกไปปฏิบัติภารกิจ ตราบใดที่ไม่ได้ไปตะวันออกกลางหรืออัฟกานิสถาน ทุกครั้งก็ไม่มีทางนำไฟสำรองฉุกเฉินไปด้วยหรอก! อุปกรณ์มากมายขนาดนี้ กำลังไฟมากขนาดนี้ ไฟสำรองฉุกเฉินอันไหนจะตอบสนองได้? ชุดเครื่องกำเนิดไฟฟ้าดีเซลคัมมินส์เหรอ? แบบนั้นฉันต้องเตรียมรถจ่ายไฟฟ้ามาให้แกใช้ที่นี่ไหม?”
“Shit! แกเถียงใช่ไหมวะ?”
“เถียง? แกรู้ไหมว่าแค่ห้องควบคุมกลางกับอุปกรณ์เฝ้าระวังแต่ละเครื่องบนดาดฟ้ามีกำลังไฟเท่าไหร่ไหม? อ้าปากก็พูดจาเหลวไหล! แกนึกอยากจะพูดอะไรก็พูดเหรอไง!”
เนื่องจากไฟดับอย่างกะทันหัน ทีมงานที่เป็นมืออาชีพมาโดยตลอด ในเวลานี้จึงมีความสับสนเล็กน้อย
สำหรับสายจ่ายไฟสองเส้นของพื้นที่คฤหาสน์ ในรอบสิบปีไม่เคยประสบกับไฟดับเลยสักครั้ง
คนที่เคยที่เคยเล่นเกม Red Alertเวอร์ชันนี้ ก็จะมีความตระหนักพื้นฐาน ไม่ว่าคุณจะสร้างปืนใหญ่ หอคอยปริซึม และขีปนาวุธ SAM มากมายขนาดไหน ค่าการป้องกันทางอากาศและภาคพื้นดินจะเต็มเปี่ยมขนาดไหน ขอเพียงแค่ขาดกำลังไฟฟ้า อุปกรณ์ทั้งหมดก็จะสูญเสียประสิทธิภาพไป
ตอนนั้นถ้าหากท่านเอิร์ลเจี้ยนกงเข้าใจเหตุผลข้อนี้ ตัดไฟที่จ่ายให้กับเหมืองทองแดงไซปรัส ต่อให้ว่านพั่วจวินติดตั้งปืนป้องกันระยะใกล้ไว้หนึ่งร้อยกระบอก ก็ไร้ประโยชน์
แต่ว่า ตอนนั้นเขาประมาทเกินไป ไม่ได้ตระหนักถึงวิกฤตแบบนี้โดยสิ้นเชิง
แต่ว่าเย่เฉินแตกต่างออกไป
เขาเข้าใจหลักเหตุผลที่การเดินริมฝั่งแม่น้ำจะไม่ทำให้รองเท้าไม่เปียกได้อย่างไร ดังนั้นขอเพียงแค่ไปถึงริมแม่น้ำแล้ว ก็จะต้องเปลี่ยนเป็นรองเท้ายาง นี่ถึงเรียกว่าการเตรียมความพร้อมล่วงหน้า

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
หม่าหลันมันไม่ได้ไร้เดียงสาต่อโลกหรอก แต่เขียนให้ถูกคือหม่าหลันมันโง่นั้นเอง เข้ามหาลัยมีชื่อเสียงได้ไง โง่ดักดานขนาดนี้ อาจารย์ที่เขียน ก้เขียนให้อีหม่าหลันดูดีเกิ้น 555...
เอาตรงๆน่ะ ผมชอบที่พระเอกมีสาวมาติด แบบเป็นปกติ หลงรักพระเอกโงหัวไม่ขึ้นผมไม่ขัดใจหรอก มาขัดใจตอนคือแบบผญ เรื่องนี้มีนลุกหนักเกินไป จนทำใจอ่านแล้วขัดใจ ถ้าลุกพอประมาณแบบนี้คืออ่านสนุกเว่อร์ แต่นี่อ่อยหนักจนเกิน เกิดอาการขัดใจสุดๆ 555...
ห๊า พระเอกไปเป็นหนี้พวกหล่อนตรงไหน พวกตัวเองชอบเย่เฉินเอง เย่เฉินไม่ได้บังคับ แล้วจะให้พระเอกคืนความรักให้พวกเอ็งเนี่ยน่ะ ส่วนพระเอกกุเห้นมึงก้ปวดใจกับผู้หญิงทุกคนแหละ -.-"...
อ๋อ พึ่งรู้ว่าพระเอกไปช่วยใคร ก้คิดว่าพระเอกชอบคนนั้น ในใจมีเขาอยู่ จะหลุดกับความคิดเฟ่ยเข้อสินถึงๆด้บอกเรื่องนี้มีแต่พวกหลงตัวเอง มีแค่ชูหรันกับซิวอี้นี่แหละความรักผญ.ดี ๆม่หลงตัวเองขนาดนั้น ขอโทษด้วยครับพอดีอินไปหน่อย...
ผู้หญิงเรื่องนี้หลงตัวเองโครต เป้นเพราะชูกันเถอะ พระเอกถึงได้มีแรงผลักนั้น ไม่ใช่นานาโกะ มโนเก่งเนาะ อีเฟ่ย...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โง่ทั้งพระเอกทั้งหลิวม่านฉง ทำตัวเป้นเมียพระเอกสะงั้น จนต้องเลื่อนผ่านขก.อ่าน ขัดใจ พระเอกแม่งก้จะแคร์ผู้หญิงทั้งโลกเลยรึไง...
ไอหลิวท่านฉง ก้มั่นหน้าเกินน่ะ คิดว่าพระเอกจะชอบมึงรึไง เล่นตัว จะหลุด...
ตระกูลเฟ่ยแม่งก้น่าขยะแขยงกันทุกตัวแหละ มีแค่เฟ่ยเข่อขิน เป้นตระกุลเดียวที่ไม่อยากให้เย่เฉนร่วมมือด้วยเลยจริงๆ เฟ่ยเจี้ยนจงแม่งก้ไม่ใช่คนดีไรนักหรอก ปากก้เอาเครื่องสวรรค์มาอ้าง สุดท้ายก้อยากจะไว้ชีวิตหลานตัวเอง น่าขยะแขยง...