ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 6054

คำพูดของเย่เฉิน ทำให้สตีฟมีความจับต้นชนปลายไม่ถูกเล็กน้อย

เขากล่าวอย่างจริงจัง: “คุณชาย เฮเลน่าเป็นจักรพรรดินีแห่งยุโรปเหนือ เธอเสด็จเยือนแคนาดา เป็นเรื่องทางการเมืองที่ค่อนข้างสำคัญ เรื่องแบบนี้ ปกติจะกำหนดการเดินทางทั้งหมดจะถูกกำหนดเอาไว้ล่วงหน้านานมากๆ แล้ว เดิมทีวันที่เธอกำหนดที่จะเสด็จเยือนแคนาดาคือวันศุกร์หน้า ยังมีเวลาจากตอนนี้ยังมีเวลาอีกเก้าวัน จะเป็นไปได้ยังไงที่พูดว่าจะมาล่วงหน้าหน้าก็จะ......”

เย่เฉินกล่าวเรียบ ๆ : “เรื่องนี้นายไม่ต้องสนใจ นายเพียงแค่ตอบคำถามของฉันเท่านั้น”

สตีฟครุ่นคิด เอ่ยปากกล่าว: “คุณพ่อของผมหวังว่ารอยซ์จะได้สนิทสนมกับเฮเลน่า เป็นความคิดก่อนหน้านี้ เมื่อหลายวันก่อนเขาก็เคยแสดงท่าทีเช่นกันว่า หวังว่าถึงเวลารอยซ์จะสามารถเป็นตัวแทนของตระกูลรอธส์ไชลด์ ไปพบกับเฮเลน่าที่แคนาดา สร้างความสัมพันธ์ก่อน แล้วค่อยดูว่ามีโอกาสที่จะแต่งงานเชื่อมความสัมพันธ์กันหรือไม่ ถ้าหากตามกำหนดการก่อนหน้านี้ เฮเลน่าถึงแคนาดา เขาน่าจะให้รอยซ์รีบไปที่นั่น แต่ว่าตอนนี้อยู่ในสถานการณ์พิเศษ ผมไม่มั่นใจว่าเขาเปลี่ยนใจไหม”

เย่เฉินกล่าว: “ผมคิดว่าเขาน่าจะไม่มีทางเปลี่ยนใจ ด้านหนึ่งเฮเลน่ามุ่งหน้าไปแคนาดา ในมุมมองของเขาจะต้องเป็นอีกเรื่องอย่างแน่นอน เป็นไปไม่ได้ที่จะมีความเกี่ยวข้องใดๆ กับซื่อฟางเป่าจ้วง อีกอย่าง เฮเลน่าเปลี่ยนกำหนดการเดินทางก็เป็นเรื่องกะทันหัน ตอนนี้เขาต้องการให้รอยซ์มุ่งหน้าไปแคนาดา ในมุมมองของเขา ก็แค่ขาดกำลังคนในการตามหาซื่อฟางเป่าจ้วงไปหนึ่งคนเท่านั้น แต่ไม่มีทางเพิ่มความเสี่ยงที่ซื่อฟางเป่าจ้วงจะออกไปจากสหรัฐอเมริกาอย่างเด็ดขาด แล้วทำไมจะไม่ลงมือทำละ?”

พูดไป เย่เฉินกล่าวอีกว่า: “อีกอย่าง ข้อวิพากษ์วิจารณ์ของมวลชนในตอนนี้ของพวกนายตระกูลรอธส์ไชลด์มีแรงกดดันมาก ข่าวฉาวทั้งในทั้งนอกก็ถูกเปิดโปงต่อเนื่องกัน ไม่มีโอกาสพลิกสถานการณ์ใดๆ ได้ในตอนนี้ ถ้าหากสามารถหันเหความสนใจของชาวบ้านไปในด้านอื่นได้ละก็ ก็จะต้องเป็นตัวเลือกที่มีแต่จะได้อย่างแน่นอน”

สตีฟกล่าวอย่างจำใจ: “จะพูดแบบนี้ก็ได้ แต่พวกเรากับราชวงศ์ยุโรปเหนือในตอนนี้ไม่มีบทสนทนาอะไร พวกเราก็ไม่สามารถประมาณเวลาที่เธอจะมาที่แคนาดาได้ ถ้าหากมาตามกำหนดการสัปดาห์หน้าละก็ ถ้าเป็นแบบนั้นผมคิดว่าจะฉวยโอกาสไปแคนาดาด้วยกันกับรอยซ์ แต่อย่างน้อยก็ต้องรออีกหลายวัน......”

สำหรับสตีฟแล้ว เขาไม่หวังที่จะให้เย่เฉินกับซื่อฟางเป่าจ้วงอยู่ที่สหรัฐอเมริกาต่อไป

ซื่อฟางเป่าจ้วงก็คือระเบิดเวลาลูกหนึ่ง ขอเพียงแค่มันยังอยู่ที่สหรัฐอเมริกาอีกทั้งยังไม่อยู่ในมือของตน ตนก็สามารถได้รับการคุกคามจากมันได้ทุกเมื่อ

อีกอย่าง ตนในตอนนี้เป็นนักโทษอยู่ในกำมือของเย่เฉิน เขาไปจากไปวันหนึ่ง ความปลอดภัยในชีวิตของตนก็จะได้รับการคุกคามไปตลอด อีกอย่าง ถึงแม้ว่าตนสามารถแน่ใจได้ว่า เย่เฉินจะต้องรู้ที่อยู่ที่แท้จริงของซื่อฟางเป่าจ้วงอย่างแน่นอน แต่ตนก็ไม่มีความสามารถที่จะไปแย่งอาหารชิ้นนั้นจากปากเสือได้

ดังนั้น ไม่ว่าจะเป็นด้านไหน เขาต่างก็หวังว่าเย่เฉินจะนำซื่อฟางเป่าจ้วงออกไปจากสหรัฐอเมริกาโดยเร็วที่สุด

แต่ว่า ความหวังก็ส่วนความหวัง เรื่องจริงก็ส่วนเรื่องจริง

เรื่องจริงก็คือ ตนอยากให้เย่เฉินรีบๆ ไป แต่ก็ไม่มีหนทางที่จะให้เฮเลน่ารีบมาเช่นกัน ยิ่งไม่หวังให้เย่เฉินอยู่ที่นี่เพื่อรอให้เฮเลน่ามา เพราะถ้าเป็นแบบนั้นละก็ ในช่วงเวลาเก้าวันที่เฮเลน่ายังมาไม่ถึงแคนาดา ตนกับลูกชายก็ทำได้แค่เพียงเป็นตัวประกันอยู่ในมือของเย่เฉินตลอดไปเท่านั้น ก็จะต้องมีความเสี่ยงทุกเมื่อ