ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 641
บทที่ 641
ไม่เพียงแต่อู๋ตงไห่เท่านั้นที่โกรธ
อู๋ซินก็โกรธเช่นกัน!
“รายการเล่นตลก” ของสองพ่อลูกหลิวกว่างกับหลิวหมิง เหมือนกับเหยียบตระกูลอู๋ลงบนพื้นและขยี้อย่างบ้าคลั่ง ทำให้อับอายขายหน้าเป็นอย่างมาก!
แม้แต่ หลังจากเหยียดหยามเสร็จสิ้นลง สองพ่อลูกยังหันหน้าฉี่มาทางพวกเขาอีกด้วย!
สิ่งที่ทำให้พวกเขารับไม่ได้ก็คือ!
รายการเล่นตลกนี้ถูกโพสต์ลงไปในติ๊กต็อก เผยแพร่ไปทุกเครือข่าย!
เนื่องจากตระกูลอู๋เป็นตระกูลอันดับหนึ่งของเจียงหนาน ถือได้ว่ามีหน้ามีตาระดับประเทศ ดังนั้นรายการเล่นตลกครั้งนี้ ได้ล้อเลียนพวกเขาอย่างเปิดเผย ประชดพวกเขา และเยาะเย้ยเหยียดหยามพวกเขา เพียงสักครู่ก็ดังไปทั่วเครือข่ายแล้ว!
เพื่อนชาวเน็ตต่างสงสัยว่า ตัวอักษรบนหน้าผากของทั้งสองคน มีความเป็นมายังไง? และทำไมถึงทำเช่นนี้? กล้าเหยียดหยามตระกูลอู๋มากเช่นนี้ คือรนหาที่ตายใช่ไหม?
อีกด้านหนึ่ง ชาวเน็ตก็ชอบดูเรื่องตลกของตระกูลใหญ่ประเภทนี้ ทุกคนจึงเริ่มให้ความสนใจคลิปวิดีโอนี้ ฉะนั้นแค่ช่วงระยะเวลาสั้น ๆก็ได้รับความนิยมเป็นอย่างมาก
ขณะนี้เครือข่ายทั้งหมดกำลังรายการเล่นตลกเรื่องนี้อย่างเมามัน ผู้คนนับไม่ถ้วนได้โพสต์ต่อ กดไลค์ แสดงความคิดเห็น และแม้แต่โพสต์บนเว็บเวยป๋อ โพสต์บนเครือข่ายของกลุ่มเพื่อนๆ หรือการส่งต่อโดยกลุ่มเพื่อน ได้รับความนิยมนั้นสูงมาก
อู๋ตงไห่โกรธจนเกือบจะเป็นโรคพาร์กินสัน เขาหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาทันที และโทรหาโฆษกใต้ดินในพื้นที่ของเขาที่เมืองซูหาง แล้วกล่าวว่า “ฉันต้องการชีวิตของสองพ่อลูกหลิวกว่างกับหลิวหมิง! ฉันต้องการมันคืนนี้! ฉันต้องการมันคืนนี้ !”
อีกฝ่ายถามด้วยความประหลาดใจว่า “ท่านอู๋ เป็นเพราะคลิปวิดีโอบนติ๊กต็อกใช่ไหม?”
“แม่งฉิบหายคุณอย่าถามมาก!” เมื่ออู๋ตงไห่ได้ยินว่าเขาพูดถึงเรื่องคลิปวิดีโอบนติ๊กต็อก เขาก็รู้ว่าเรื่องนี้ได้แพร่กระจายไปในวงกว้างแล้ว เลยกล่าวว่า “คืนนี้หาพวกเขาให้เจอ ฉันจะให้ยี่สิบล้าน ถ้าหาไม่เจอ หรือไม่สามารถฆ่าพวกเขาได้ ฉันจะเอาแกตาย!”
“ได้ครับท่านอู๋ ฉันจะพาคนสิบคันรถไปจินหลิงในคืนนี้เลย ไม่ว่าจะยังไงก็จะต้องหาพวกเขาสองคนให้เจอ แล้วฆ่าพวกเขาสองคนเสีย ช่วยท่านอู๋แก้แค้น!”
แต่อู๋ตงไห่ไม่รู้ว่า ตอนนี้ครอบครัวของหลิวกว่างกำลังขับรถอยู่บนทางด่วนแล้ว เพื่อมุ่งหน้าไปเมืองเย่นจิงในคืนนี้เลย
หลังจากเตรียมการที่จะฆ่าหลิวกว่างสองพ่อลูกแล้ว อู๋ตงไห่ก็โทรศัพท์หาเพื่อนคนหนึ่งทันที
เมื่อฝ่ายโน้นรับสาย เขาก็กล่าวว่า “เหล่าสวี คุณเห็นคลิปวิดีโอนั้นบนติ๊กต็อกหรือยัง?”
อีกฝ่ายลังเลอยู่พักหนึ่ง แล้วกล่าวว่า “เอาอย่างนี้ ฉันก็จะไม่บอกว่าหนี่งร้อยล้าน คุณก็ไม่ต้องบอกว่าห้าสิบล้าน คุณให้ฉันเจ็บสิบล้าน ฉันสัญญาว่าจะลบคลิปวิดีโอนี้บนติ๊กต็อกออกไปทั้งหมดอย่างถาวร!”
“โอเค” อู๋ตงไห่กล่าวว่า “ฉันจะให้คนไปจัดการโอนเงินตอนนี้เลย!”
ในไม่ช้า อู๋ตงไห่สั่งให้ฝ่ายการเงินของบริษัทตนเอง โอนเงินให้บริษัทฝ่ายตรงข้ามเจ็ดสิบล้านหยวนทันที
ในขณะที่อู๋ตงไห่กำลังรอเฮลิคอปเตอร์ คลิปวิดีโอดังกล่าวก็ถูกลบออกจากติ๊กต็อกแล้ว
เวลานี้ เย่เฉินกำลังอยู่ในครัว ขณะทำอาหารไป ก็ดูยอดไลค์ในติ๊กต็อกไป และยอดไลค์ยังคงพุ่งทะยานสูงขึ้นเรื่อย ๆ
โทรศัพท์มือถือของหลิวหมิงอยู่ตรงหน้าเขา ตอนนี้บัญชีติ๊กต็อกของเขากำลังจะระเบิดแล้ว!
เย่เฉินชอบวิธีตลกร้ายของตนเองมาก รู้สึกว่ามันเป็นการลงโทษสำหรับตระกูลอู๋ที่ดีกว่าฆ่าพวกเขา
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...