เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 646

บทที่ 646

พูดจบ เฉินจื๋อข่ายหันหลังแล้วเดินจากไป

อู๋ตงไห่นั่งลงกับพื้น เขาใช้มือปิดหน้าแล้วร้องไห้อย่างเงียบ ๆ

เกียรติยศศักดิ์ศรีที่สะสมมาทั้งชีวิต วันนี้ถูกเหยียบย่ำจนไม่มีอะไรเหลือ!

เมื่อชีวิตคนถึงจุดนี้ แม่งฉิบหายมันยังมีความหมายอะไร?

ประเด็นหลักคือ ตนเองจะสู้ตระกูลเย่ได้อย่างไร? แม้ว่าความแค้นในวันนี้จะลึกเท่าท้องทะเล แต่ตนเองก็ไม่มีทางที่จะล้างแค้นได้ หรือแม้แต่จะคิดก็คิดไม่ได้.......

ยังมีเรื่องอะไร ที่ทำให้คนเจ็บปวดมากกว่านี้ไหม?

ยังมีอีก!

บนติ๊กต็อก คลิปวิดีโอรายการเล่นตลกที่พ่อลูกตระกูลหลิวโพสต์ยังคงแพร่กระจายไปอย่างบ้าคลั่ง ตอนนี้ยอดไลน์มีมากกว่าสามล้านครั้ง ซึ่งดังไปทั่วอินเทอร์เน็ตแล้ว.. ...

สิบนาทีต่อมา นักบินสองคนบนเฮลิคอปเตอร์ และช่างเครื่องหนึ่งคนได้นั่งแท็กซี่มาแล้ว

ในที่สุดอู๋ตงไห่ก็ได้เห็นผู้ช่วยชีวิตของตนเองมาถึงแล้ว

ทั้งสามคนได้พาตนเองและลูกชายอู๋ซินขึ้นบนรถก่อน จากนั้นก็พาสุนัขรับใช้ทั้งห้าคนขึ้นด้วย คนขับรถพาพวกเขาไปที่สนามเด็กเล่นของโรงเรียนประถมที่เฮลิคอปเตอร์จอดอยู่ ทั้งสามคนพาคนทั้งเจ็ดคนขึ้นเฮลิคอปเตอร์ด้วยความยากลำบาก เฮลิคอปเตอร์บินขึ้นในความมืด แล้วรีบบินกลับไปที่ซูหาง

ตอนที่พ่อลูกตระกูลอู๋มาเมืองจินหลิง พวกเขามาด้วยเครื่องบินเจ็ทส่วนตัว ด้วยความหยิ่งยโสโอหังมาก!

แต่ใครจะคาดคิดว่า เมื่อตอนที่ทั้งสองคนจากไป มือและเท้าของพวกเขาหัก และได้รับความอับอาย ราวกับสุนัขที่ถูกปลิดชีพ!

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน