ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 650

บทที่ 650

“เล่นตลกอะไรกันเนี่ย?” หม่าหลันกังวล และด่าว่า “นี่มันอะไรกันเนี่ย ของขวัญที่มอบให้คนอื่นแล้ว ยังอยากจะขอคืนอีก?”

เย่เฉินผายมือออก แล้วกล่าวว่า “ถึงอย่างไรก็เป็นสิ่งที่คนอื่นมอบให้ แม้ว่าเขาจะขอคืน ไม่มอบให้แล้ว พวกเราไม่สามารถทำอะไรได้? พวกเราเทียบกับพวกเขาไม่ได้!”

หม่าหลันพูดอย่างโมโหว่า “มีอย่างที่ไหน! มอบคฤหาสน์ให้ แต่ไม่มอบเฟอร์นิเจอร์ให้ เชี้ยจริง ๆ!”

เซียวฉางควนกล่าวว่า “เอาล่ะ! คุณควรจะพอใจในสิ่งที่ตนเองมีอยู่ แล้วเลิกจู้จี้จุกจิกได้แล้ว แล้วก็เอาเงินของเราออกมา พรุ่งนี้ไปซื้อเฟอร์นิเจอร์! หลังจากซื้อเฟอร์นิเจอร์แล้ว ฉันจะหาบริษัทรับย้ายบ้านในอาทิตย์หน้า!”

หม่าหลันตื่นตระหนกและกล่าวว่า “ไม่ได้! เรื่องเฟอร์นิเจอร์ถ้ายังตกลงกันไม่ได้ ก็ห้ามย้าย!”

“คุณกำลังพูดถึงอะไร?” เซียวฉางควนขมวดคิ้วและถาม “เฟอร์นิเจอร์ที่พวกเราจะใช้ พวกเราก็ต้องซื้อเอง คุณยังมีอะไรจะพูดอีก?”

“ฉัน......ฉัน......” หม่าหลันกล่าวด้วยความตื่นตระหนก “ฉันไม่ซื้อ! ถ้าคุณอยากซื้อคุณก็ไปซื้อเอง!”

เซียวฉางควนกล่าวว่า “คุณพูดเรื่องไร้สาระอะไร? ฉันจะมีเงินซื้อเฟอร์นิเจอร์ได้อย่างไร? เงินที่ใช้เลี้ยงอาหารค่ำตอนรวมรุ่นลูกเขยก็เป็นคนให้ฉัน!”

“อะไรนะ?!” หม่าหลันระเบิดอารมณ์ทันทีแล้วกล่าวว่า “เย่เฉิน นายเอาเงินสองหมื่นมาจากไหน?!”

เย่เฉินตอบว่า “เงินเก็บส่วนตัว”

“เงินเก็บส่วนตัว?” หม่าหลันกล่าวอย่างโมโหว่า “นายกินของครอบครัวเรา อาศัยอยู่กับครอบครัวเรา ใช้ของครอบครัวเรา นายยังกล้าซ่อนเงินอีก?! บอกมานายยังมีเงินเก็บส่วนตัวอีกเท่าไหร่? เอามาให้ฉันทั้งหมด!”

หม่าหลันกลายเป็นคนบ้าไปแล้ว คิดอยากจะได้เงินอย่างเดียว เมื่อได้ยินว่าเย่เฉินมีเงินเก็บส่วนตัว เธอก็กลายเป็นคนโลภทันที!

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน