ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 649
บทที่ 649
ที่เซียวฉางควนถามเรื่องคฤหาสน์ ความจริงคือต้องการช่วยเย่เฉิน
เขารู้ว่าภรรยาของเขามีนิสัยเป็นอย่างไร ช่วงนี้เธออารมณ์ไม่ดีชอบพูดหยาบคายไม่มีมารยาท เซียวฉางควนจึงกลัวว่าเธอจะไม่ปล่อยเย่เฉิน และยังคงประชดถากถางเขาต่อไป
ในสายตาของเซียวฉางควน ลูกเขยได้ช่วยชีวิตตนเองไว้หลายครั้ง ดังนั้นตอนนี้เขาจึงถือว่าเย่เฉินเป็นลูกเขยจริง ๆ
ตามคำพูดโบราณ ลูกเขยถือเป็นลูกชายครึ่งหนึ่ง ฉะนั้นเมื่อเขาเห็นเย่เฉินถูกดุ เขาก็รู้สึกสงสารลูกเขยตนเอง
อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาถามเกี่ยวกับคฤหาสน์ ก็สามารถดึงดูดความสนใจของหม่าหลันได้ทันที!
เธอมองไปที่เย่เฉินและถามว่า “ใช่แล้ว ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่บ้านถึงจะตกแต่งเสร็จจะได้ย้ายเข้าไปอยู่ได้? ฉันขอห้องต่างหากอีกหนึ่งห้องเพื่อเอาไว้เล่นไพ่นกกระจอก จะได้เหมือนเพื่อนของฉันคนนั้น ที่สามารถชวนเพื่อนมาเล่นไพ่นกกระจอกในบ้านของตนเองได้!”
เย่เฉินคิดในใจ เล่นไพ่นกกระจอก? คุณมีเงินที่จะเสียหรือ? อยู่ในคฤหาสน์หลังใหญ่มูลค่ามากกว่าหนึ่งร้อยล้าน ชวนคนมาที่บ้านเพื่อเล่นไพ่นกกระจอก แล้วถ้าคุณเล่นเสียเงินสองพันแต่ไม่มีปัญญาจ่าย คุณอับอายบ้างไหม?
แต่ว่า เขาไม่สามารถพูดเรื่องนี้โดยตรงกับแม่ยายได้ ก็เลยได้แต่เยาะเย้ยเธออยู่ในใจแค่นั้น
เมื่อนึกถึงจุด เย่เฉินไม่อยากจะถือสาแม่ยาย แล้วกล่าวเบา ๆ “วันนี้ผมไปหาหวังเจิ้งกาง เขาบอกว่าบ้านโดยพื้นฐานเสร็จหมดแล้ว เหลือแต่เฟอร์นิเจอร์และเครื่องใช้ไฟฟ้า ถ้าพวกเราอยากย้ายเข้าอยู่ ก็ซื้อเฟอร์นิเจอร์และเครื่องใช้ไฟฟ้า ก็สามารถย้ายเข้าไปอยู่ได้เลย”
“เยี่ยมมาก!” เซียวฉางควนดีใจมากเมื่อได้ยินว่าคฤหาสน์สามารถย้ายเข้าไปอยู่ได้แล้ว
หม่าหลันที่อยู่ข้างๆก็ตื่นเต้นมาก หัวเราะฮ่า ๆแล้วกล่าวว่า “ดี ๆ ๆ! ในที่สุดฉันก็สามารถหลุดพ้นจากบ้านเก่าซอมซ่อนี้แล้ว!”
ขณะพูด เธอก็ได้สติขึ้นมา
ซื้อเฟอร์นิเจอร์และเครื่องใช้ไฟฟ้า!
หม่าหลันโต้เถียงกลับทันทีว่า “ของที่มอบให้ฉันก็ชอบทุกอย่าง? ขอแค่ไม่เสียเงินได้มาฟรี ฉันชอบหมดแหละ!”
เซียวฉางควน กล่าวว่า “โอ้ เฟอร์นิเจอร์เราก็ต้องซื้อที่ตนเองชอบสิ พรุ่งนี้ไปขายร้านขายเฟอร์นิเจอร์ ไปเลือกแล้วซื้อเฟอร์นิเจอร์ที่พวกเราชอบ ใช่ว่าครอบครัวเราจะไม่มีเงิน อีกอย่างตอนนี้ครอบครัวเรายังมีเงินมากกว่าสองล้าน ซื้อเฟอร์นิเจอร์และเครื่องใช้ไฟฟ้าดี ๆ อย่างมากก็ใช้เงินไม่เกินหนึ่งล้าน”
หม่าหลันตื่นตระหนกและกล่าวว่า “จะซื้อทำไม? ไม่ซื้อ! ให้หวังเจิ้งกางมอบให้!”
พูดจบ เธอก็พูดกับเย่เฉินอย่างโมโหว่า “นายรีบโทรศัพท์หาหวังเจิ้งกาง มันเป็นบ้าอะไร? มอบรถให้แล้ว แต่ไม่เติมน้ำมันให้สักถัง แล้วจะให้แม่ขับยังไง? นายบอกให้เขาซื้อเฟอร์นิเจอร์ให้ก่อน แล้วพวกเราถึงจะย้ายเข้าไป!”
เย่เฉินจงใจกล่าวว่า “แม่ เรื่องนี้เป็นไปไม่ได้ ประธานหวังรู้สึกเสียดายนิดหน่อย เขารู้สึกว่าไม่ควรให้คฤหาสน์ราคาแพงขนาดนี้ ช่วงสองสามวันนี้เขาบอกกับผมว่า เขาอยากเปลี่ยนเป็นคฤหาสน์ที่เล็กลงและไกลหน่อยให้ผม”
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...