ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 649

บทที่ 649

ที่เซียวฉางควนถามเรื่องคฤหาสน์ ความจริงคือต้องการช่วยเย่เฉิน

เขารู้ว่าภรรยาของเขามีนิสัยเป็นอย่างไร ช่วงนี้เธออารมณ์ไม่ดีชอบพูดหยาบคายไม่มีมารยาท เซียวฉางควนจึงกลัวว่าเธอจะไม่ปล่อยเย่เฉิน และยังคงประชดถากถางเขาต่อไป

ในสายตาของเซียวฉางควน ลูกเขยได้ช่วยชีวิตตนเองไว้หลายครั้ง ดังนั้นตอนนี้เขาจึงถือว่าเย่เฉินเป็นลูกเขยจริง ๆ

ตามคำพูดโบราณ ลูกเขยถือเป็นลูกชายครึ่งหนึ่ง ฉะนั้นเมื่อเขาเห็นเย่เฉินถูกดุ เขาก็รู้สึกสงสารลูกเขยตนเอง

อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาถามเกี่ยวกับคฤหาสน์ ก็สามารถดึงดูดความสนใจของหม่าหลันได้ทันที!

เธอมองไปที่เย่เฉินและถามว่า “ใช่แล้ว ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่บ้านถึงจะตกแต่งเสร็จจะได้ย้ายเข้าไปอยู่ได้? ฉันขอห้องต่างหากอีกหนึ่งห้องเพื่อเอาไว้เล่นไพ่นกกระจอก จะได้เหมือนเพื่อนของฉันคนนั้น ที่สามารถชวนเพื่อนมาเล่นไพ่นกกระจอกในบ้านของตนเองได้!”

เย่เฉินคิดในใจ เล่นไพ่นกกระจอก? คุณมีเงินที่จะเสียหรือ? อยู่ในคฤหาสน์หลังใหญ่มูลค่ามากกว่าหนึ่งร้อยล้าน ชวนคนมาที่บ้านเพื่อเล่นไพ่นกกระจอก แล้วถ้าคุณเล่นเสียเงินสองพันแต่ไม่มีปัญญาจ่าย คุณอับอายบ้างไหม?

แต่ว่า เขาไม่สามารถพูดเรื่องนี้โดยตรงกับแม่ยายได้ ก็เลยได้แต่เยาะเย้ยเธออยู่ในใจแค่นั้น

เมื่อนึกถึงจุด เย่เฉินไม่อยากจะถือสาแม่ยาย แล้วกล่าวเบา ๆ “วันนี้ผมไปหาหวังเจิ้งกาง เขาบอกว่าบ้านโดยพื้นฐานเสร็จหมดแล้ว เหลือแต่เฟอร์นิเจอร์และเครื่องใช้ไฟฟ้า ถ้าพวกเราอยากย้ายเข้าอยู่ ก็ซื้อเฟอร์นิเจอร์และเครื่องใช้ไฟฟ้า ก็สามารถย้ายเข้าไปอยู่ได้เลย”

“เยี่ยมมาก!” เซียวฉางควนดีใจมากเมื่อได้ยินว่าคฤหาสน์สามารถย้ายเข้าไปอยู่ได้แล้ว

หม่าหลันที่อยู่ข้างๆก็ตื่นเต้นมาก หัวเราะฮ่า ๆแล้วกล่าวว่า “ดี ๆ ๆ! ในที่สุดฉันก็สามารถหลุดพ้นจากบ้านเก่าซอมซ่อนี้แล้ว!”

ขณะพูด เธอก็ได้สติขึ้นมา

ซื้อเฟอร์นิเจอร์และเครื่องใช้ไฟฟ้า!