ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 660
บทที่ 660
อู๋ซินรู้ว่าปู่รักและเอ็นดูตนเองมาตั้งแต่เด็ก เมื่อได้ยินเช่นนี้ น้ำตาของเขาก็ไหลทันที แต่เขาก็ยังเข้มแข็งพอที่จะเช็ดน้ำตาและกล่าวว่า “คุณปู่ไม่ต้องห่วงผม ผมสามารถทนได้ ว่าแต่คุณปู่ ต้องดูแลร่างกายให้ดี ๆ นะครับ!”
เหมือนกับคุณท่านซ่ง คุณท่านอู๋ ก็เป็นหน้าตาเป็นตาของตระกูลอู๋เช่นกัน
ยิ่งไปกว่านั้น เส้นสายของคุณท่านอู๋ในเจียงหนานนั้นมีมาก ผู้คนมากมายในวงการธุรกิจ การเมือง และแม้แต่คนจำพวกสีเทาก็ให้เกียรติเขา ไม่ใช่แค่เพราะคุณสมบัติที่สูงส่งของเขาเท่านั้น แต่ยังเป็นเพราะเขามีความสัมพันธ์ใกล้ชิดสนิทสนม หลายคนเคยได้รับความช่วยเหลือจากเขา
หากคุณท่านอู๋เสียชีวิตแล้ว คนเหล่านี้จะไม่ให้เกียรติตระกูลอู๋เหมือนที่ผ่านมาแน่นอน เมื่อถึงเวลานั้นอิทธิพลของตระกูลอู๋จะลดลงอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
นอกจากนี้คุณท่านอู่ยังถือว่าเป็นคนที่ค่อนข้างฉลาด เมื่อตนเองอายุมากแล้วเขาไม่ได้กุมอำนาจ แต่ส่งต่ออำนาจและธุรกิจให้อู๋ตงไห่ตั้งนานแล้ว และถอยออกไปอยู่เบื้องหลัง วิธีนี้ ก็จะไม่มีปัญหาในการยึดครองอำนาจของตระกูลอู๋เป็นเวลานาน และทำให้ลูกหลานรังเกียจ
เพราะฉะนั้น คนของตระกูลอู๋หวังว่า คุณท่านอู๋จะมีร่างกายที่แข็งแรงและอายุยืน
เมื่อเห็นว่าอารมณ์ของคุณท่านอู๋คงที่แล้ว ทุกคนรีบอำลาด้วยความเคารพ
เมื่อออกห้องผู้ป่วยเฝ้าระวัง อู๋ตงไห่ได้มอบหมายงานให้อู๋ตงเจียง โดยกล่าวว่า “ตงเจียง คุณไปบอกทุกคนในครอบครัว รวมทั้งคนรับใช้ และคนขับรถ ห้ามทุกคนมีติ๊กต็อกในโทรศัพท์ มิฉะนั้นถ้าตรวจพบ พี่จะเล่นงานมันอย่างหนัก!”
“ได้ครับพี่!” อู๋ตงเจียงรีบพยักหน้า หลังจากนั้นก็กล่าวว่า “พี่ ขาของพี่กับเสี่ยวซินต้องรีบรักษาแล้ว หมอมารออยู่แล้ว!”
ขาของอู่ตงไห่และอู๋ซินยังไม่ได้รับการรักษา ตอนนี้แพทย์ประจำครอบครัวกำลังรอรักษาพวกเขาอยู่
อย่างไรก็ตาม หลังจากการตรวจของแพทย์ พบว่าหัวเข่าของพ่อลูกตระกูลอู๋แตกเป็นเสี่ยง ๆแล้ว ไม่สามารถฟื้นตัวได้อีก
“แก้แค้น.......” อู๋ซินโพล่งออกมา “ใช่! ผมจะต้องแก้แค้น! ผมจะต้องสับร่างของเย่เฉินออกเป็นหมื่นๆ ชิ้น! แล้วผมก็จะแย่งซ่งหวั่นถิงมาแต่งงานกับผม! แม้ว่าเธอจะไม่เต็มใจ ผมก็จะใช้ปืนบังคับเธอ ผมก็จะแต่งงานกับเธอให้ได้!”
อู๋ตงไห่พยักหน้าด้วยใบหน้าเย็นชาและกล่าวว่า “พ่อได้คิดไว้แล้ว เย่เฉินผู้นี้มีความสามารถไม่ธรรมดา และได้รับการสนับสนุนจากตระกูลซ่งและผู้คนมากมายในเมืองจินหลิง หากต้องการฆ่าเขา ใจร้อนไม่ได้ ต้องวางแผนก่อนแล้วค่อยลงมือ!”
อู๋ซินรีบถาม “พ่อ พ่อมีวิธีที่ดีอะไรมั้ย?”
อู๋ตงไห่กล่าวว่า “ปัญหาก่อนหน้านี้ของเราคือเราประเมินศัตรูต่ำเกินไป ผลีผลามเกินไป รีบลงมือโดยไม่รู้จักคู่ต่อสู้ นั่นเป็นสาเหตุที่ทำให้เราเสียเปรียบ ครั้งนี้ พวกเราต้องสืบจากข้างนอกให้เข้าใจ สืบให้ชัดเจนว่าคนที่ชื่อเย่เฉินมีความสามารถอะไร? มีความสามารถขนาดไหน และมีศัตรูจำนวนเท่าใด จากนั้นสืบว่าเขามีจุดอ่อนอะไรบ้าง แล้วพวกเรากำหนดเป้าหมาย ลงมือให้ถูกวิธี จนทำให้เขาไม่สามารถต่อต้านได้!”
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...