ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 659
บทที่ 659
เวลานี้คุณท่านของตระกูลอู๋ กำลังนอนอยู่ในห้องผู้ป่วยหนักในบ้านสุดหรูของเขา
มีเครื่องวัดคลื่นไฟฟ้าหัวใจ เครื่องวัดความดันโลหิต เครื่องออกซิเจนในเลือดและอื่น ๆที่สำคัญ มีการเฝ้าระวังและบ่งชี้ตลอดเวลา และเพื่อป้องกันไม่ให้ร่างกายของคุณท่านแย่ลงไปกว่านี้ ยังได้ให้สารอาหารกับออกซิเจนด้วย
คลิปวิดีโอบนติ๊กต็อก กระทบจิตใจทำให้คุณท่านอู๋โกรธเป็นอย่างมาก บวกกับอายุมากแล้ว ความสามารถในการรับแรงกดดันได้ไม่มาก ดังนั้นชั่วพริบตาเดียวก็ทำให้ท่านหมดสติ และเกือบจะหมดลมหายใจเพราะเส้นเลือดหัวใจอุดตัน
เมื่ออู๋ตงไห่ อู๋ซิน อู๋ฉี และอู๋ตงเจียงน้องชาย กับลูกหลานตระกูลอู๋ ไปถึงห้องพักผู้ป่วย คุณท่านที่นอนอยู่บนเตียงก็ด่าขึ้นมาด้วยความโกรธ
“ไอ้หมาสองตัวที่ไร้อิทธิพล กล้าที่จะเหยียดหยามตระกูลอู๋ของฉันอย่างเปิดเผย มันสมควรตาย! ถ้าไม่ฆ่าไอ้หมาสองตัวนี้เสีย จะทำให้ตระกูลอู๋ในเมืองเจียงหนานถูกเยาะเย้ยตลอดไป! ความองอาจห้าวหาญของตระกูลอู๋เป็นหนึ่งในเจียงหนานก็จะอันตรธานหายไป!”
เมื่ออู๋ตงไห่เห็นอัตราการเต้นของหัวใจของพ่อเต้นเร็วมาก เขาก็รีบเดินกะเผลกไปข้างหน้าและกล่าวว่า “พ่อ! พ่อเป็นหนักขนาดนี้แล้ว ระงับความโกรธด้วย!”
“ไอ้ขยะ”! เมื่อคุณท่านเห็นอู๋ตงไห่เขาก็ด่าทันที “ให้แกไปที่เมืองจินหลิง เพื่อตรวจสอบว่าใครทำร้ายเสี่ยวฉี แกมันไม่ได้เรื่อง ยังทำให้ตระกูลอู๋ของฉันต้องอับอายขายหน้า!”
อู๋ตงไห่กล่าวอย่างหดหู่ว่า “พ่อ ไปจินหลิงคราวนี้ มันแตกต่างจากที่คาดเดาไว้อย่างสิ้นเชิง ผมไม่คาดคิดว่าจะมีใครในเมืองจินหลิงจะสามารถทำให้พวกจางจื่อโจวทั้งห้าพิการได้ ข้อสองไม่คาดคิดว่าจะล่วงเกินตระกูลเย่โดยไม่ได้ตั้งใจ ถูกตระกูลเย่ทำร้ายทุบตี จนผมไม่สามารถทำอะไรได้เลย.......”
ขณะพูด เขาชี้ไปที่ขาขวาของตนเอง และชี้ไปที่ขาขวาของอู๋ซินลูกชาย และกล่าวอย่างโศกเศร้าว่า “พ่อ ขาของผมกับขาของเสี่ยวซินพิการแล้ว แล้วมืออีกข้างของเสี่ยวซินก็พิการเช่นกัน พ่อคิดว่าพวกเราอยากให้เป็นเช่นนี้หรือ? เพียงแต่พวกเราไม่สามารถล่วงเกินตระกูลเย่แห่งเมืองเย่นจิงได้ ถึงแม้ว่าตระกูลเย่ต้องการชีวิตของเราสองคนพ่อลูก เราก็ไม่อาจต้านทานได้!”
คุณท่านอู๋ส่งเสียงฮึ่มอย่างเย็นชาและกล่าวว่า “ถ้าพ่อไม่เห็นว่าแกได้รับบาดเจ็บ พ่อจะลุกขึ้นมาและทุบตีแกเองกับมือ!”
อู๋ตงไห่ได้แต่คุกเข่าลงกับพื้นและกล่าวอย่างละอายใจว่า “พ่อ! ตงไห่ไร้ความสามารถ ทำให้ตระกูลอู๋อับอายขายหน้า โปรดลงโทษลูกด้วยเถอะ!”
อู๋ตงไห่รีบกล่าวว่า “พ่อวางใจได้ ผมจะทำตามคำสั่งของพ่อ!”
ท่าทางของคุณท่านอู๋รู้สึกผ่อนคลายลงเล็กน้อย เขามองไปที่อู๋ซิน และพูดอย่างสงสารว่า “เสี่ยวซิน ไปจินหลิงคราวนี้ หลานได้รับทุกข์ทรมาน”
คนที่คุณท่านอู๋รักและเอ็นดูที่สุดไม่ใช่อู๋ตงไห่ แล้วก็ไม่ใช่น้องชายเขาอู๋ตงเจียง แต่เป็นอู๋ซินหลานชายคนโต
เมื่อเห็นสภาพที่น่าเศร้าของอู๋ซินตอนนี้ ใจในเขารู้สึกเสียใจเป็นอย่างมาก
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...