บทที่ 691
ปิดฉากความวุ่นวาย ทั้งเซียวฉางควนและหม่าหลันก็ไม่ได้ผลประโยชน์อะไร
หม่าหลันอยากได้เงิน แต่สุดท้ายก็ไม่ได้เงินแม้แต่แดงเดียว เล่นเอาเธออัดอั้นอยู่ในใจทั้งวัน
ครอบครัว4คนก็กลับออกมาจากคฤหาสน์ ทุกคนก็เริ่มเก็บข้าวของของตนเอง เซียวชูหรันก็ไม่ลืมที่จะโทรหาต่งรั่งหลิน บอกเธอเรื่องที่พรุ่งนี้จะย้ายไปบ้านใหม่ ให้เธอเตรียมตัวในวันพรุ่งนี้ เช็คเอ้าท์ออกจากโรงแรม แล้วย้ายมาอยู่ด้วยกัน
ต่งรั่งหลินได้รู้เรื่องนี้ ก็ดีใจจนกระโดดโลดเต้น
ตั้งแต่ที่ชอบเย่เฉิน เธอก็คิดอยากจะเข้าใกล้เย่เฉินมาตลอด แต่ว่าตนเองมีงานยุ่ง แถมยังต้องคิดถงเซียวชูหรันด้วย ดังนั้นก็เลยไม่มีโอกาสเสียที
ถ้าหากว่าอยู่กับเซียวชูหรันและเย่เฉิน ตนเองก็จะมีโอกาสมากขึ้น
ดังนั้น เธอก็เลยตอบรับโดยไม่ลังเลอะไรเลย
ตอนที่บ้านเย่เฉินกำลังยุ่งกับการเก็บข้าวของ ตระกูลเซียวก็กำลังวุ่นวายมาก
ตั้งแต่ที่ขายเฟอร์นิเจอร์ไป แล้วกลับมาจากTomson Riviera เซียวฉางเฉียนก็เริ่มไม่พอใจกับแม่ตนเอง
นายหญิงใหญ่เซียวคิดแต่อยากจะไปอยู่คฤหาสน์ของเซียวฉางควน เรื่องนี้มันแทงอยู่ในใจของเซียวฉางเฉียนตลอดเวลา
ทำให้เขาคิดได้ว่า นายหญิงใหญ่ไม่ได้จะหลอกเขาจริงๆ
ก่อนหน้านี้แม่เข้าข้างตนเองมาตลอด คิดแต่เพื่อผลประโยชน์ของตนเอง พอฝั่งเซียวฉางควนมีผลประโยชน์ต่อเธอมากกว่าเมื่อไร แม่ก็จะทอดทิ้งตนเอง แล้วไปเข้าหาเซียวฉางควน
ถ้าไม่ถึงที่สุด นายหญิงใหญ่เซียวก็ไม่อยากให้บริษัทเซียวซื่อต้องมาล้มละลายเพื่อชำระหนี้ เพราะถ้าบริษัทเซียวซื่อล้มละลายขึ้นมา ตนเองก็จบเห่เหมือนกัน
เธอเป็นตัวแทนที่ถูกต้องตามกฎหมายของบริษัทเซียวซื่อ ถ้าเงินนี้ไม่คืนให้ธนาคาร ธนาคารไม่เพียงจะมายึดทรัพย์บ้านตนเอง แถมยังจะฟ้องเธอด้วย แล้วจับตัวเธอข้อหาที่เป็นคนหนีหนี้
เช่นนั้นล่ะก็ คนที่ซวยก็คือตนเอง คนที่จะเข้าคุก ก็คือตนเอง
ดังนั้น เธอก็เลยตัดสินใจจะชำระหนี้ส่วนที่น้อยที่สุดไปก่อน ในขณะเดียวกันก็จะไปขอร้องต่อผู้จัดการธนาคาร ให้ทางนั้นยืดเวลาผ่อนชำระออกไปอีกหน่อย
เซียวฉางเฉียนได้ยินดังนั้น ก็โมโห แล้วพูดว่า “แม่ครับ บ้านเราแทบจะไม่มีข้าวกรอกหม้อแล้ว กว่าจะได้เงินล้านมา แม่ยังจะเอาไปคืนธนาคารอีก แล้วพวกเราจะกินอะไรกันล่ะครับ?”
------------

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...