ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 693
บทที่ 693
หลังจากนายหญิงใหญ่เซียวผิดใจกับเซียวฉางเฉียนแล้ว ในใจทั้งสองคนก็บังเกิดรอยแผลที่ยากจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้
สุดท้ายนายหญิงใหญ่เซียวก็เอาเงินออกมาแค่5หมื่นหยวน เพื่อเป็นค่าใช้จ่ายในบ้าน ที่เหลือก็เอาไปใช้หนี้กับธนาคารสองแห่ง
หลังจากที่ธนาคารได้รับเงินชำระหนี้มาส่วนหนึ่ง พนักงานตามทวงนี้ก็ให้เกียรตินายหญิงใหญ่เซียวมาก บอกว่าสามารถยืดระยะเวลาชำระหนี้ออกไปได้ ให้ตระกูลเซียวได้ผ่อนลมหายใจบ้าง
นายหญิงใหญ่เซียวก็โล่งอก
ถึงตอนนี้ เธอก็ยังหวังว่าบริษัทเซียวซื่อจะสามารถกลับมาดีขึ้นได้ ขอเพียงสามารถยืดเวลาที่จะล้มละลายออกไปได้ ก็อาจจะยังมีโอกาส
ไม่แน่ว่าสักช่วงหนึ่ง ก็อาจจะมีเซียวอี้เชียนคนที่สองโผล่มาอีกได้?
สำหรับตนเองแล้ว ตอนนี้ตระกูลเซียวประสบกับปัญหาอันใหญ่หลวง แต่จะว่าไปแล้ว ก็เป็นแค่เงินไม่กี่สิบล้าน ถ้าหากว่าได้เจอกับเถ้าแก่ใหญ่ที่มีทรัพย์สินเป็นพันล้าน อย่างเซียวอี้เชียนอีกล่ะก็ ฝั่งตรงข้ามแค่กระดิกนิ้วดีดเศษเงินออกมา ก็สามารถช่วยชีวิตตระกูลเซียวได้แล้ว
เมื่อเทียบกับนายหญิงใหญ่เซียวที่เต็มไปด้วยความปรารถนาและรอคอยแล้ว เซียวฉางเฉียนยิ่งอัดอั้นตันใจ
เงินที่นายหญิงใหญ่ขายเฟอร์นิเจอร์ได้ เหลือเอาไว้เพียง5หมื่น แถมยัง เงิน5หมื่นนี้ ยังได้มาจากเงินที่เธอหามาเอง
เซียวฉางเฉียนก็ดูเหมือนจะใกล้สิ้นไร้ไม้ตอกแล้ว เกือบจะถึงขั้นที่เงินจะซื้อบุหรี่แต่ละซองยังไม่มี
คืนวันนั้น นายหญิงเอาเงินออกมาซื้อผักแค่20หยวน ซื้อพวกผัดกาดขาวร่วงๆ และก็เนื้อหมูครึ่งกิโลกรัม
เซียวฉางเฉียนก็โมโหจนทนไม่ไหว แต่ก็ไม่รู้จะทำอย่างไร ได้แต่อดกลั้นไว้ในใจ ในขณะเดียวกันก็พยายามครุ่นคิด ว่านายหญิงใหญ่เซียวจะเอาวัตถุโบราณที่นายท่านสะสมไว้ ไปเก็บไว้ที่ไหน
ตอนที่คนบ้านตระกูลเซียวกำลังบ่นกับชีวิตที่ยากลำบากนั้น ในเช้าวันที่สอง คนบ้านเซียวชูหรัน ก็ได้เริ่มย้ายเข้ามาอยู่ที่Tomson Rivieraแล้ว
เนื่องจากเฟอร์นิเจอร์ต่างๆ ก็เพิ่งซื้อมาใหม่ ดังนั้นย้ายบ้านก็ไม่ต้องขนย้ายอะไรมากนัก ทั้ง4คนเก็บเอาเสื้อผ้า ของใช้ส่วนตัวของตนเอง แล้วก็เก็บของใช้ในครัว จากนั้นก็หารถบรรทุกสักคันหนึ่งมาขนย้ายไป
ถึงแม่พ่อกับแม่จะมีความสัมพันธ์ที่ไม่ค่อยดีนัก แต่20กว่าปีมานี้ ก็ผ่านมาได้แล้ว ตอนนี้มาแยกกันนอน กลับทำให้เธอรู้สึกไม่สบายใจ
แต่ว่าเธอก็รู้ว่า เรื่องของพ่อกับแม่ ตนเองเป็นลูกสาว ไม่ควรไปก้าวก่าย ดังนั้นก็คิดว่า ให้พวกเขาได้แยกกันนอนไปก่อน ให้ทั้งสองคนได้อยู่เงียบๆ ได้คิดอะไรเงียบๆ
ถ้าพวกเขาคิดตกกันแล้ว วันข้างหน้าก็ดีจะขึ้นกว่ามาก
เย่เฉินและเซียวชูหรันก็เก็บของได้เกือบเสร็จแล้ว ต่งรั่งหลินก็เหมารถมาถึงแล้ว
ข้าวของของเธอนั้นไม่มาก มีกระเป๋าเดินทาง2ใบและกระเป๋าถือ เซียวชูหรันเชิญเธอเข้าบ้านอย่างเป็นกันเอง แล้วก็พาเธอขึ้นลิฟต์ไปชั้น2
พอออกจากลิฟต์ เธอตะโกนว่า “เย่เฉิน รีบมาช่วยรั่งหลินยกของเร็ว！”
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...