เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 694

บทที่ 694

เย่เฉินรีบออกประตูไป ก็เห็นต่งรั่งหลินที่ตั้งใจแต่งตัวมาเสียสวยงาม

วันนี้ต่งรั่งหลินแต่งตัวสวยมาก ชุดบางๆ สีครีมบวกกับเสื้อซับสีดำด้านใน ไม่เพียงทำให้ดูตัวสูงขึ้น เรือนร่างอวบอิ่ม ยังเต็มไปด้วยความเป็นผู้หญิงสูงมาก ส่วนกระโปรงสั้นๆ ก็เข้ากับกางรัดรูปสีดำ ทำให้ขาดูโดดเด่น ทั้งเล็กทั้งยาว เป็นที่จับจ้องของคนที่มอง

พอต่งรั่งหลินเห็นเย่เฉิน ใบหน้าน้อยๆ ก็แดงขึ้นมา โบกมือเรียกเขาด้วยความตื่นเต้น “เย่เฉิน ต่อไปก็ฝากตัวด้วยนะ！”

เย่เฉินๆ ยิ้มๆ แล้วพยักหน้าพูดว่า “ยินดีครับๆ”

จริงๆ แล้ว ในใจเย่เฉินก็เซ็งๆ เหมือนกัน

เขารู้ว่าต่งรั่งหลินชอบตนเอง

ถ้าเธอแค่อยากจะสารภาพรักกับตนเอง ตนเองก็จะไม่อะไรมาก ปฏิเสธไปอย่างนุ่มนวลหรือไม่ก็ทำหูทวนลมไปก็จบแล้ว

แต่ว่า ตอนนี้อยู่ดีๆ เธอก็ย้ายเข้ามาอยู่ชายคาเดียวกันกับตนเอง ก็ทำให้เขาต้องกุมขมับได้เหมือนกัน

แต่ทว่า เขาเองก็ไม่สามารถจะแสดงออกอะไรได้มาก ต่อหน้าเซียวชูหรัน

เซียวชูหรันชี้ไปที่กระเป๋าเดินทางของต่งรั่งหลิน แล้วพูดกับเย่เฉินว่า “เย่เฉิน คุณแรงเยอะ ช่วยยกกระเป๋าของต่งรั่งหลินไปที่ห้องนอนเธอด้วยนะ”

“ได้เลย” เย่เฉินพยักหน้า แล้วก็ลากกระเป๋าของต่งรั่งหลินไปที่ห้องนอนของเธอ

ต่งรั่งหลินก็เดินตามเข้ามา ในใจก็หวานชุ่มฉ่ำจิต

สำหรับเธอแล้ว อนาคตตนเองก็ได้อยู่ใกล้ๆ เย่เฉินแล้ว ไม่ว่าสุดท้ายแล้วตนเองจะได้อยู่กับเย่เฉินหรือไม่นั้น ขอเพียงได้อยู่ใกล้ๆ เขา ตนเองก็พอใจมากแล้ว

เพราะถึงอย่างไร ในใจของเธอ เย่เฉินไม่ใช่เพียงเพียงที่ตนแอบรัก ทั้งยังเป็นผู้มีพระคุณที่ช่วยชีวิตเธอไว้ถึง2ครั้ง ดังนั้นเธอเลยหวังอยากจะอยู่ใกล้ๆ เย่เฉิน เช่นนั้นตนเองก็พอใจแล้ว

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน