ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 714
บทที่ 714
หลี่ตงเทากล่าวทันทีว่า “ฝั่งของผมกำลังเตือนว่าเงินถูกโอนออกไปแล้ว”
หม่าหลันรีบเปิดโทรศัพท์ แล้วก็มองแอปพลิเคชันธนาคารแวบหนึ่ง แล้วถามด้วยความประหลาดใจ “ทำไมฉันยังไม่ได้รับเงิน?”
หลี่ตงเทารีบกล่าวว่า “คุณไม่ต้องกังวล นี่คือเงินจำนวน 21,900 ล้านหยวน เงินจำนวนเยอะขนาดนี้ ระบบของธนาคารต้องทำการยืนยันซ้ำแล้วซ้ำเล่า”
หม่าหลันรู้สึกกระวนกระวายใจ แล้วถามว่า “แม่งฉิบหายคุณจะมาพูดพล่ามกับฉันทำไม? ยังต้องรอนานอีกนานแค่ไหน?!”
หลี่ตงเทากล่าวว่า “เรื่องเวลายังไม่แน่ใจ ถ้าเร็วก็ไม่กี่สิบนาที ถ้าช้าก็หนึ่งวันทำการ”
หม่าหลันกล่าวด้วยความโมโหว่า “ทำไมถึงใช้เวลานานขนาดนี้! ให้มันเร็วกว่านี้ได้ไหม ไม่งั้นฉันจะบอกให้ธนาคารซิตี้แบงค์ไล่คุณออก!”
หลี่ตงเทากล่าวอย่างจำใจว่า “นี่ไม่ใช่สิ่งที่ผมสามารถควบคุมได้ ทางธนาคารกลางเป็นผู้ตัดสินใจ แม้ว่าคุณจะไปฟ้องผมที่ศาล ผมก็ทำอะไรไม่ได้.......”
หม่าหลันเห็นว่าหลี่ตงเทาไม่สามารถควบคุมเรื่องนี้ได้ จึงกล่าวอย่างโมโหว่า “ถ้ารู้ว่ามันช้าขนาดนี้ ฉันจะโอนเงินหนึ่งล้านก่อน แล้วจึงโอนส่วนที่เหลือออกไป น่าโมโหจริงๆ!”
หลี่ตงเทารีบกล่าวว่า “คุณรออยู่ที่นี่สักครู่”
ตอนนี้เธอรู้สึกกระวนกระวายใจเป็นอย่างมาก
21,900 ล้านน่ะ!
เงินเข้าบัญชีช้าสักวินาทีเดียวก็รู้สึกทรมานแล้ว
แต่ตนเองก็ไม่รู้จะทำยังไงดี จึงทำได้เพียงแค่รอ
ดังนั้นเธอจึงกล่าวด้วยเสียงเยือกเย็นว่า “ฉันจะรออยู่ตรงนี้ ไปเอากาแฟให้ฉันถ้วยหนึ่ง! เอาที่ดีที่สุด!”
หลี่ตงเทารีบกล่าวว่า “ผมจะไปเอาให้คุณเดี๋ยวนี้เลยครับ!”
……
ขณะนี้เอง
เย่เฉินเดินออกมาจากห้องครัว เซียวฉางควนโบกมือเรียก ยิ้มแล้วกล่าวว่า “ลูกเขยสุดประเสริฐ รีบมานั่งดื่มชา”
เย่เฉินยิ้มแล้วกล่าวว่า “เป็นของปลอมทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็นข้อมูล และวัตถุดิบ ไม่แน่คนในวีแชทที่คุยกับพ่ออาจจะเป็นผู้ชายซกมกก็ได้”
ขณะที่พูด เย่เฉินก็แอบคิดในใจว่า เซียวฉางควนใช้ชีวิตที่ยากลำบากจริงๆ เขาไม่เคยเห็นสิ่งของดีๆเลย
ชาที่ตนเองดื่มกับพ่อเมื่อตอนเด็ก ไม่ได้ขายเป็นจิน(500 กรัม)หรือเหลี่ยง(100กรัม) แต่ขายเป็นกรัม และไม่มีชาชนิดใดที่ราคาถูกกว่าทองคำ
อย่างไรก็ตาม ของดีแบบนี้ พ่อตาของตนเองต้องไม่เคยชิมมาก่อนแน่นอน และถ้ามีโอกาสจะหาชาดีๆให้เขา เพื่อที่เขาจะได้มีโลกทัศน์ที่กว้างขึ้น
ขณะนี้ จู่ๆเขาก็ได้รับข้อความทางโทรศัพท์มือถือ
“เรียนคุณเย่เฉิน บัญชีบัตรแบล็กโกลด์ของคุณได้ทำการโอนเงินออกไปเป็นจำนวนเงิน 21,900,000,000.00 เรียบร้อยแล้ว เมื่อเวลา 15:02 น. ของวันนี้”
เย่เฉินขมวดคิ้ว เมื่อเห็นข้อความนี้ และกล่าวว่า
“แม่งฉิบหาย!”
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...