ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 716
บทที่ 716
ถังซื่อไห่ถอนหายใจด้วยความโล่งอก “งั้นก็ดี ตระกูลเย่มีความสัมพันธ์ที่ดีกับธนาคารกลาง ผมจะแจ้งไปยังธนาคาร เงินก้อนนี้ก็จะถูกโอนคืนเข้าไปในบัตรแบล็กโกลด์ของคุณ”
“ดีมาก” เย่เฉินค่อยรู้สึกโล่งอก
หลังจากวางสายไม่ถึงสองนาที โทรศัพท์ของเย่เฉินก็ได้รับข้อความว่า
“เรียนคุณเย่เฉิน บัญชีบัตรแบล็กโกลด์ของคุณได้รับเงินโอนเข้ามาเป็นจำนวนเงิน 21,900,000,000.00 หยวน ในเวลา 15:06 ของวันนี้”
เงินได้ถูกโอนกลับมาแล้ว เย่เฉินถอนหายใจด้วยความโล่งอก
แต่ว่า หลังจากนั้นเขาก็คิดได้ถึงปัญหาใหญ่
หม่าหลันขโมยบัตรของตนเอง
ทายรหัสของตนเองถูก
ยังเห็นยอดคงเหลือที่น่าตกใจในบัตรของตนเอง
เรื่องนี้ ถ้าเซียวชูหรันรู้เข้า จะแก้ตัวยังไงดี?!
เมื่อคิดถึงตรงนี้ เย่เฉินมีสีหน้าเคร่งขรึม
หม่าหลัน ผมเห็นแก่ว่าคุณเป็นแม่ของชูหรัน ผมอดทนคุณมาตั้งนาน แต่วันนี้คุณทำเรื่องใหญ่เกินไปแล้ว
วันนี้ผมไม่ปล่อยคุณไปง่าย ๆ อย่างแน่นอน!
ดังนั้น เขาจึงรีบโทรศัพท์หาเฉินจื๋อข่าย
เมื่อรับสาย เฉินจื๋อข่ายกล่าวด้วยเสียงนอบน้อมว่า “คุณชาย คุณมีอะไรจะสั่งครับ?”
เย่เฉินกล่าวด้วยความโมโหว่า “แม่ยายของผมหาเรื่องใส่ตนเอง ขโมยบัตรแบล็กโกลด์ของผม และเอาเงินของผมไป 21,900 ล้าน ผมจะสอนบทเรียนให้เธอ คุณช่วยผมติดต่อหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง ร่วมมือจัดการเรื่องนี้”
เฉินจื๋อข่ายกล่าวว่า “คุณชาย คุณสั่งมาได้ทุกเรื่องครับ!”
เย่เฉินรีบแจ้งให้เฉินจื๋อข่ายทราบถึงแผนการที่ตนเองวางไว้ และสั่งว่า “คุณจัดการให้มันแนบเนียน ห้ามให้เกิดข้อผิดพลาด เข้าใจไหม?”
“เข้าใจครับ! คุณชาย”
อีกฝ่ายพูดอย่างไม่อยากจะเชื่อว่า “หม่าหลัน คุณบ้าไปแล้วใช่ไหม อย่างคุณ จะซื้อร้านเสริมสวย คุณกำลังฝันอยู่ใช่ไหม!”
หม่าหลันส่ายศีรษะ กล่าวด้วยความรู้สึกที่เหนือกว่าว่า “ฉันไม่มีอะไรจะพูดกับคนจนอย่างพวกคุณ ฉันจะบอกคุณ ตอนนี้ฉันหม่าหลันไม่เหมือนเมื่อก่อนแล้ว ในชีวิตของคุณไม่สามารถจินตนาการได้ว่าฉันมีทรัพย์สินมากเพียงใด”
อีกฝ่ายกล่าวด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ยว่า “ฉันคิดว่าคุณควรจะกินยาได้แล้ว!”
พูดจบ ก็วางโทรศัพท์ทันที
หม่าหลันไม่สนใจที่ถูกเธอวางสายใส่ ตอนนี้เธอรู้สึกเบาหวิว ต่อไปนี้จะไม่ไปมาหาสู่กับเพื่อนยาจกพวกนี้ หากไปมาหาสู่ แล้วประจบจะขอยืมเงิน มันจะน่ารำคาญ
ดังนั้นเธอจึงดื่มกาแฟบลูเมาน์เทนชั้นยอด มองไปที่หลี่ตงเทา แล้วดุว่า “จัดการเร็ว ๆ ! ถึงตอนนี้แล้วเงินของกูยังไม่เข้าบัญชีเลย พวกคุณกำลังทำอะไรอยู่? เชื่อหรือไม่ว่ากูแค่โทรกริ้งเดียว พรุ่งนี้พวกคุณก็ไม่ต้องมาทำงานแล้ว?”
หลี่ตงเทารู้สึกรำคาญกับท่าทีหยิ่งผยองของหม่าหลันเป็นอย่างมาก แต่เขาทำได้เพียงแค่อดทน แล้วกล่าวว่า “คุณผู้หญิง โปรดรอสักครู่ ธนาคารกลางต้องใช้เวลาสักพักในการดำเนินการ!”
หม่าหลันกล่าวอย่างไม่มีเหตุผลว่า “ฉันไม่สนใจเหตุผลอะไรทั้งนั้น รีบตรวจสอบให้ฉันว่ามันเกิดอะไรขึ้น มิเช่นนั้นฉันแค่ออกเงินไม่กี่ล้านก็ฆ่าคุณได้แล้ว!”
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...